Waarom wordt er eigenlijk jodium aan zout toegevoegd ?

Omdat er in ons voedsel te weinig jodium zit. Dat kan tot ernstige gezondheidsproblemen met de schildklier aanleiding geven bij voorbeeld struma.

Om schildklierproblemen, hypothyreoïdie, te voorkomen. Die ziekte kan groeistoornissen maar ook vermoeidheid, slechte groeiende nagels, obstipatie, lusteloosheid, een sterke toename van het lichaamsgewicht, en ’s morgens niet uit en ’s avonds niet in bed kunnen komen veroorzaken.

Jodium is belangrijk voor de schildklierhormonen. Deze hormonen zijn nodig voor een goede groei, de ontwikkeling van het zenuwstelsel en de stofwisseling.

Waar zit het in?
Jodium zit in zeevis en er zit een beetje in eieren. In Nederland zit er van nature niet veel jodium in de voeding. Daarom wordt het toegevoegd aan keukenzout (Jozo) en dieetzout met een laag natriumgehalte. Het wordt ook toegevoegd aan bakkerszout voor het bakken van brood. Sinds 1999 mag jodium ook worden toegevoegd aan broodvervangers, zoals beschuit, knäckebröd, crackers, cornflakes en ontbijtkoek. Daarnaast wordt het toegevoegd aan het zout dat in vleeswaren wordt gebruikt. De toevoeging aan keuken- of tafelzout is echter niet meer verplicht. Op de verpakking van zout staat of jodium is toegevoegd. In zeezout zit nauwelijks jodium.

Wat gebeurt er als je er te weinig van binnenkrijgt?
In de schildklier zit een grote voorraad jodium, waar je jaren mee vooruit kan. Als je te weinig jodium binnenkrijgt via de voeding, merk dat dus pas na jaren. Als je geen zout gebruikt waar jodium inzit en weinig brood eet, loop je het risico op een jodiumtekort. Onder weinig brood wordt verstaan: minder dan drie sneetjes per dag. Door een jodiumtekort kan de schildklier trager gaan werken en opzwellen. Dit heet ook wel struma of krop. Een jodiumtekort kan bij kinderen leiden tot een groeiachterstand, een verminderd leervermogen, en -in uitzonderlijke gevallen- tot dwerggroei (cretinisme). De Gezondheidsraad bracht in oktober 2008 nog een rapport uit waaruit blijkt dat Nederlanders over het algemeen voldoende jodium binnenkrijgen.

Wat gebeurt er als je er teveel van binnenkrijgt?
De meeste mensen kunnen een teveel aan jodium in de voeding zonder problemen verdragen. Alleen mensen met een jodiumtekort of een schildklierafwijking, kunnen wel gevoelig reageren op een te grote hoeveelheid jodium. Bij hen kan dit de werking van de schildklier verstoren. Als aanvaardbare bovengrens voor inneming houdt de Europese Voedselautoriteit (EFSA) een waarde aan van 200 (1-3 jr) tot 600 microgram per dag voor volwassenen

Jodium is nodig voor de vorming van schildklierhormonen en omdat er van nature te weinig jodium in ons voedsel zit,wordt dit er in beperkte mate aan an toegevoegd, door het in zout te stoppen.