wat is slechter voor je gezondheid, suiker of aspartaam?
934
934 keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Antwoorden (2)
Het gezondst is: puur natuur eten. Dat betekent: de ouderwets bittere spruitjes, de witlof van oma die niet (zoals nu) op zoetheid is gekweekt, koffie en thee zonder suiker, enzovoort.
(Hierover staat trouwens een interessant artikel in de meest recente New Scientist, dat ik helaas nog niet heb kunnen lezen. De titel van dat artikel is "bitter is beter".)
Dus als het enigzins mogelijk is, kun je jezelf het beste aanwennen om ongezoet (en trouwens ook ongezouten) te eten. En echt, dat kan best. Ik heb mezelf aangewend om van twee schepjes suiker per kopje koffie naar suikerloze koffie te gaan - en dat zonder ooit een smaakverschil te ervaren, maar dat is een ander verhaal.
Als het bovenstaande niet lukt, en je dus toch behoefte blijft houden aan veel zoetheid in je voeding, dan ligt het maar helemaal aan de hoeveelheden die je nodig hebt.
(Zie daarvoor mijn twee lange reacties onder de vraag, die gaan hier in meer detail op in.)
Het grote nadeel van suiker is dat het je gebit aantast, dat het je stofwisseling beïnvloedt, dat het je bloedsuiker kan doen pieken, dat het (daardoor?) op termijn diabetes kan veroorzaken, en dat het heel veel calorieën bevat. Al die nadelen zijn op zich te verminderen door je voedingspatroon goed te kiezen. Maar helemaal wegkrijgen van deze nadelen lukt niet.
Het grootste nadeel is voor de meeste mensen trouwens de hoeveelheid calorieën. Maar ook daarvan hangt het "gevaar" af van je levensstijl. Een atleet kan zonder problemen veel meer suiker innemen dan een suffe kantoorklerk.
Aspartaam heeft al die nadelen niet. En je hebt er veel, veel minder van nodig om dezelfde hoeveelheid "zoetheid" aan je voeding te geven. Zoals in een lange reactie onder de vraag is uitgelegd, is aspartaam in feite een mini-mini-eiwitje dat toevallig onze zoet-papillen activeert en daardoor enorm zoet smaakt. Het wordt in de maag en daarna echter gewoon als eiwit gezien. Dat betekent dat het, net als elk ander eiwit, onder invloed van enzymen (pepsine en een aantal andere) wordt afgebroken tot de aminozuren waaruit het bestaat. Die losse aminozuren gebruikt het lichaam dan om zijn eigen eiwitten van te bouwen.
Het grootste mogelijke nadeel van aspartaam dat ik ken is dat het wel een zoet-gevoel geeft, en dat het lichaam daarop zou reageren door zich voor te bereiden op de toevoer van veel suiker. Die suiker komt echter niet... Het lichaam bereidt zich dus voor op iets dat niet gebeurt, en dat kan nadelen hebben.
(Vervolg in reactie.)
(Lees meer...)
(Hierover staat trouwens een interessant artikel in de meest recente New Scientist, dat ik helaas nog niet heb kunnen lezen. De titel van dat artikel is "bitter is beter".)
Dus als het enigzins mogelijk is, kun je jezelf het beste aanwennen om ongezoet (en trouwens ook ongezouten) te eten. En echt, dat kan best. Ik heb mezelf aangewend om van twee schepjes suiker per kopje koffie naar suikerloze koffie te gaan - en dat zonder ooit een smaakverschil te ervaren, maar dat is een ander verhaal.
Als het bovenstaande niet lukt, en je dus toch behoefte blijft houden aan veel zoetheid in je voeding, dan ligt het maar helemaal aan de hoeveelheden die je nodig hebt.
(Zie daarvoor mijn twee lange reacties onder de vraag, die gaan hier in meer detail op in.)
Het grote nadeel van suiker is dat het je gebit aantast, dat het je stofwisseling beïnvloedt, dat het je bloedsuiker kan doen pieken, dat het (daardoor?) op termijn diabetes kan veroorzaken, en dat het heel veel calorieën bevat. Al die nadelen zijn op zich te verminderen door je voedingspatroon goed te kiezen. Maar helemaal wegkrijgen van deze nadelen lukt niet.
Het grootste nadeel is voor de meeste mensen trouwens de hoeveelheid calorieën. Maar ook daarvan hangt het "gevaar" af van je levensstijl. Een atleet kan zonder problemen veel meer suiker innemen dan een suffe kantoorklerk.
Aspartaam heeft al die nadelen niet. En je hebt er veel, veel minder van nodig om dezelfde hoeveelheid "zoetheid" aan je voeding te geven. Zoals in een lange reactie onder de vraag is uitgelegd, is aspartaam in feite een mini-mini-eiwitje dat toevallig onze zoet-papillen activeert en daardoor enorm zoet smaakt. Het wordt in de maag en daarna echter gewoon als eiwit gezien. Dat betekent dat het, net als elk ander eiwit, onder invloed van enzymen (pepsine en een aantal andere) wordt afgebroken tot de aminozuren waaruit het bestaat. Die losse aminozuren gebruikt het lichaam dan om zijn eigen eiwitten van te bouwen.
Het grootste mogelijke nadeel van aspartaam dat ik ken is dat het wel een zoet-gevoel geeft, en dat het lichaam daarop zou reageren door zich voor te bereiden op de toevoer van veel suiker. Die suiker komt echter niet... Het lichaam bereidt zich dus voor op iets dat niet gebeurt, en dat kan nadelen hebben.
(Vervolg in reactie.)
8 jaar geleden
Cryofiel
8 jaar geleden
(Vervolg van antwoord.)
Ik moet echter bekennen dat ik niet weet of die nadelen echt merkbaar zijn, of dat dit ook tot de verzameling angstverhalen hoort die helaas rond aspartaam zweven. Ik sta open voor gefundeerde kennis hieromtrent.
Op dit moment kan ik dus slechts zeggen:
Stel dat die nadelen (het lichaam verwacht suiker maar die komt niet) NIET bestaan, dan is aspartaam beter voor je dan suiker - hoewel de details afhangen van je voedingspatroon en je leefwijze (voornamelijk je lichamelijke activiteit).
Stel dat de genoemde nadelen WEL bestaan, dan is het een afweging. Suiker en aspartaam hebben dan allebei hun nadelen. Mijn gevoel is dat ook dan suiker ongezonder is dan aspartaam, maar iemand anders kan meer gewicht toekennen aan de nadelen van het voorbereiden op iets dat niet gebeurt dan aan de nadelen van suiker. Dan is het dus een persoonlijke afweging welke van de twee je ongezonder vindt.
Cryofiel
8 jaar geleden
Na een nachtje slapen bedenk ik me dat ik ben vergeten een mogelijk nadeel van aspartaam te noemen.
Dat mogelijke nadeel is dat één van de natuurlijke aminozuren waaruit aspartaam bevat, een probleem kan zijn voor mensen met de stofwisselingsziekte PKU.
ALS je die stofwisselingsziekte hebt, moet je dus oppassen met aspartaam. Niet omdat het aspartaam is, maar omdat het een eiwit is waar dat bepaalde aminozuur in zit.
Mensen met deze stofwisselingsziekte moeten enorm oppassen met *alle* eiwitten - en dus ook met aspartaam.
Dus heb je PKU, dan slaat de balans toch weer door naar suiker als zoetstof. Heb je geen PKU, dan blijft het bovenstaande (de tekst van mijn antwoord en van mijn eerste reactie daarop) geldig.
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
@Cryofiel
"Een atleet kan zonder problemen veel meer suiker innemen dan een suffe kantoorklerk." Dat vraag ik me af. Ten eerste leidt suikerinname ook bij de atleet tot gaatjes en tandvleesontstekingen (toch ook niet onbelangrijk voor de gezondheid) en ten tweede kan suiker leiden tot cardiovasculaire problemen of suikerziekte. Beide typen kwalen kunnen ook een atleet treffen.
"Een atleet kan zonder problemen veel meer suiker innemen dan een suffe kantoorklerk." Dat vraag ik me af. Ten eerste leidt suikerinname ook bij de atleet tot gaatjes en tandvleesontstekingen (toch ook niet onbelangrijk voor de gezondheid) en ten tweede kan suiker leiden tot cardiovasculaire problemen of suikerziekte. Beide typen kwalen kunnen ook een atleet treffen.
Cryofiel
8 jaar geleden
Misschien had ik mijn uitspraak wat voorzichtiger moeten formuleren.
Vooral de cardiovasculaire problemen en de suikerziekte zullen bij een atleet minder snel een probleem vormen dan bij een kantoorklerk. Dat komt voornamelijk doordat de atleet de suiker direct verbrandt, terwijl dat bij de kantoorklerk niet gebeurt.
Laten we het erop houden dat suiker voor een atleet minder problematisch is dan voor een kantoorklerk.
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Ik zou graag opmerken dat aspartaam ervan wordt beschuldigd kankerverwekkend te zijn.
Cryofiel
8 jaar geleden
Dat klopt. Die beschuldiging wordt gemaakt.
Tot nu toe is er nog nooit iemand geweest die kon laten zien dat die beschuldiging op waarheid is gebaseerd.
De beschuldiging wordt dus inderdaad gemaakt. Voor zover we hebben kunnen nagaan is het een onterechte beschuldiging.
Je kunt beragumenteren dat beide even ongezond zijn, omdat beide even onnodig zijn.
Er is eindeloos onderzocht of aspartaam kanker veroorzaakt, en daar is nooit echt iets uitgekomen. Maar er zijn aanwijzngen dat kunstmatige zoetstoffen op de één of andere manier wel dikmakend zijn (waarschijnlijk door je gevoel van verzadiging en/of insulineproductie te verstoren); dit is echter controversieel (zie link).
Je lichaam heeft geen suiker en maar een beetje koolhydraten nodig. Vet en eiwit kunnen 100% voor de benodigde energie zorgen; wel heb je -verrassend- wat koolhydraten nodig als bouwstof. Denk hierbij aan een paar% van je totale inname, niet de 40-70% die vaak wordt genoemd.
Er ligt een officieel advies van de wereldgezondheidsorganisatie om niet meer dan 5% van je energie uit suiker te halen. Zo ongezond is suiker.
(Lees meer...)
Er is eindeloos onderzocht of aspartaam kanker veroorzaakt, en daar is nooit echt iets uitgekomen. Maar er zijn aanwijzngen dat kunstmatige zoetstoffen op de één of andere manier wel dikmakend zijn (waarschijnlijk door je gevoel van verzadiging en/of insulineproductie te verstoren); dit is echter controversieel (zie link).
Je lichaam heeft geen suiker en maar een beetje koolhydraten nodig. Vet en eiwit kunnen 100% voor de benodigde energie zorgen; wel heb je -verrassend- wat koolhydraten nodig als bouwstof. Denk hierbij aan een paar% van je totale inname, niet de 40-70% die vaak wordt genoemd.
Er ligt een officieel advies van de wereldgezondheidsorganisatie om niet meer dan 5% van je energie uit suiker te halen. Zo ongezond is suiker.
Verwijderde gebruiker
8 jaar geleden
Zo ken ik je weer: "Je kunt beragumenteren [sic!] dat beide even ongezond zijn, omdat beide even onnodig zijn."
Dat 'ragument' slaat helemaal nergens op. Of een stof onnodig is heeft geen betrekking op de gezondheid. Zand in je eten is bijvoorbeeld niet nodig, maar kan ook geen kwaad.
Dat 'ragument' slaat helemaal nergens op. Of een stof onnodig is heeft geen betrekking op de gezondheid. Zand in je eten is bijvoorbeeld niet nodig, maar kan ook geen kwaad.