Waarom heeft men ervoor gekozen in muziek de A als la te gebruiken en niet als do?

Professor Jos Smits van Waesberghe heeft hierover in 1956 een studie geschreven. De kern van zijn betoog is dat het eraan ligt dat in de middeleeuwen de kerktoonaarden overheersten. Die waren theoretisch gebaseerd op het Griekse toonstelsel, dat als laagste toon de A had. Na 1600 werd het op C gebouwde diatonische toongeslacht grondslag voor de Westeuropese muziek. Maar men heeft toen de reeds lang gebruikte benamingen voor de tonen aangehouden. Zo komt het dat de fundamentele toon van ons toonstelsel de derde letter C is, en niet de eerste letter A.