Bestaat er een praatgroep voor rouwverwerking na verlies van een huisdier?

Je kunt je verdriet van je afschrijven op " Hondenpage", er is daar een speciaal forum voor, de reacties op uw schrijven zullen helpen om de dood van je hond te verwerken, dit verdriet kan een 1/2 jaar duren, naar gelang de band die je met de hond had.

Wat verdrietig! Ik heb het zelf ook meegemaakt en onlangs de hond van een vriendin. Je weet ws. wel dat dit de beste beslissing is geweest, wat als heeft geen zin in deze situatie. Mijn hond heeft de cluster-aanvallen niet overleeft en mijn vriendin heeft net als jij, de hond laten inslapen om te voorkomen dat zij de hond op korte termijn dood zou aantreffen. Daarnaast is het verlies van je huisdier altijd heftig, ook al zijn ze oud of ongeneeslijk ziek. Ik denk dat je op de facebookgroepen over epilepsie bij honden ook wel steun kan vinden. Sterkte!

Ga je stukjes wandelen van altijd. Dan kom je de oude bekenden tegen, waarvan je wel de naam van hun hond, maar niet de mens-namen kent. Ze zullen vragen waarom je alleen loopt. Omdat ze zelf een hond hebben kunnen ze geduldig luisteren naar je verdriet. Gedeeld verdriet helpt je een eind op weg. Pijn blijft het toch wel doen. Bij vlagen had ik er na drie jaar nog last van.

Bedankt voor jullie steun en adviezen. @Z512099 Ik denk dat het verdriet blijft, alleen de heftigheid ervan zal mettertijd slijten. Zo af en toe denk ik nog steeds terug aan mijn eerste hond die ik helaas wegens omstandigheden terug naar het asiel heb moeten brengen. Dit was 27 jaar geleden. @jodyenboyke Verlies van een geliefd huisdier is inderdaad altijd zwaar, maar bij een bejaarde hond, zonder het verdriet dat hierbij gepaard gaat te bagatelliseren, weet je dat het einde nadert, hoe zwaar dit ook is en kan men zich ook enigszins hierop voorbereiden. Bij een plotselinge achteruitgang binnen een paar uur en te moeten besluiten om of naar een kliniek brengen, waarna hij, als hij erbovenop komt er slechter aan toe kan zijn of om hem in te laten slapen om erger te voorkomen, blijft het toch knagen aan mijn geweten: misschien had hij er bovenop kunnen komen, misschien had hij weer de 'oude' kunnen worden. @Ivana Het wandelen van onze routes moet ik wel, want ik heb nog de 2 andere honden. Face-to-face met vreemden hierover praten of mensen die er niet bij betrokken waren of geen band met mijn hond hadden, kan ik op dit moment nog niet. Het is nog te pijnlijk.

https://www.licg.nl/overlijden-en-rouw/#hoe-ziet-het-rouwproces-er-uit