Iedere goede rashond heeft ongeveer eenzelfde prijs als de echte Labradoodle (F3). Een rashond fokken doe je niet zo maar, en voor de Labradoodle zijn meerdere generaties nodig om de kwaliteit van een anti-allergie hond te verkrijgen.
Er worden veel Labradoodles aangeboden van een eerste generatie (F1), die die naam absoluut niet mogen dragen. Het is natuurlijk goed voor een fokker als hij geen concurrentie bewerkstelligt door een fokverbod bij door hem verkochte honden. Het dient echter nog een veel hoger doel: de kwaliteit verbeteren, zodat door zuivere lijnen het ras in de officiële wereldlijst kan worden opgenomen.
Het is erg makkelijk om te zeggen: hij staat nog niet als ras ingeschreven, dus is het geen rashond, dus is hij zijn prijs niet waard. Dat is kortzichtig.
Er zijn altijd fokkers die de naam fokker geen goed doen. Sjacheraars die snel geld willen verdienen ten koste van het dier. Er zijn rassen die door extreme eisen (van kopers) naar de duvel zijn geholpen. Maar er zijn ook fokkers die zoveel met het ras ophebben, dat ze de toekomstige eigenaren alleen een hond gunnen als het ras recht wordt gedaan.
Voor het fokken en in stand houden van een goed ras, of het verkrijgen van de ras-status is veel tijd en liefde en veel geld nodig.
Ik heb er bezwaar tegen, dat alles maar wordt afgedaan als op geld belust en makkelijk verdiend, want dat is absoluut een misvatting.
(We hebben het hier dus niet over fokfabrieken, dat is een totaal ander hoofdstuk.)