Is het knippen en plakken in word via internet te achterhalen?

Ik denk dat als je een stuk tekst, dat écht letterlijk gekopieerd is van internet, in google plakt en daarop zoek je op de tekst die gekopieerd is uitkomt op die betreffende site. Misschien doet hij het zo?

Dat is heel makkelijk te controleren. Er bestaan programma's die kunnen controleren op plagiaat en anders kan de leraar zelf wat woorden googelen en dan krijgt hij/zij de bron. Kopiëren/plakken van kladblok naar word heeft totaal geen nut.

Aan de tekst zelf kun je het niet zien. Ook aan het Word-bestand kun je het niet zien.

Maar met een zoekprogramma kun je vrij snel zien of een tekst ergens op het Internet staat. Als in een werkstuk van een leerling exact dezelfde tekst staat als op een Internet-pagina, ligt het voor de hand dat die leerling heeft zitten kopiëren.

Omdat dit vaak gebeurt, zijn er zelfs programma's die zo'n controle automatisch uitvoeren. De meeste scholen beschikken over zulke programma's.

In het begin was die detectie makkelijk te omzeilen door hier en daar een klein woordje te veranderen in de gekopieerde tekst. Maar dat duurde niet lang: de programma's controleren nu zelfs of de ingeleverde tekst *ongeveer* hetzelfde is als een tekst op het Internet.

Dat is dus het "foefje" waar de leraar het over had: een programmaatje dat die controle voor hem uitvoert. Zeg maar een soort zoekmachine met een specifiek doel.

Dat is makkelijk te herkenen als leerlingen enkel kopiëren en plakken, en dus niets wijzigen. Als ik een stukje tekst kopieër en plak, is dat ook meteen te zien. De woordkeuze is vaak anders. Ook kan het zijn dat er links in het stukje tekst staan, of dikgedrukte woorden. Links zijn vaak schuingedrukt, of hebben een andere kleur. Als de leerling dit niet veranderd, is te zien dat het van een website vandaan komt.

Vaak is het zo, dat als een leerling zijn/haar (huis)werk gekopieërd heeft van een website, hij/zij tekst van de eerste link bij een zoekopdracht gebruikt. Je vriend hoeft dus maar één zin uit dat werk, in te typen als zoekopdracht, en hij ziet zo waar het vandaan komt.

Een letterlijk overgenomen tekst is zeer eenvoudig te googelen. Maar als je op basis van overgenomen tekst een eigen verhaal schrijft, dan is dat niet zo simpel te achterhalen. Bijvoorbeeld, er staat op internet: "Een schaapskooi is een zogenaamde potstal en dient als onderkomen voor schapen die de heide begrazen".
Als jij in je werkstuk schrijft: 'Een schaapskooi wordt ook wel een potstal genoemd. Het dient als huisvesting voor de schapen die ervoor zorgen dat de heidegrond kortgehouden wordt'. Dan is de tekst zodanig omgezet dat die niet direct als plagiaat herkend kan worden.

Er zijn verschillende softwarepakketten voor de wetenschappelijke en onderwijs wereld beschikbaar in Nederland.

Een van de meest populaire is op dit moment het programma Ephorus.

De essentie van deze programma's zijn, dat ze de tekst op inhoud scannen en deze vergelijkt met vrijwel alle teksten op internet. Hierop geeft het programma dan een percentage op, in hoeverre het ingeleverde werk lijkt op de teksten die op het internet beschikbaar zijn.

Als het percentage hoger ligt dan de docent/wetenschapper verwacht, zal hij/zij een inhoudelijke check uitvoeren in het ingeleverde stuk en kijken of er op een juiste manier gerefereerd is.

Mochten de referenties ontbreken, dan is het vrijwel zeker dat er plagiaat is gepleegd.

Mochten er te weinig referenties in het stuk zitten volgens de docent/wetenschapper, en is deze ervan overtuigd dat de persoon of groep die dit werk heeft ingeleverd niet een dergelijke kwaliteit kan leveren, dan kan hij/zij ook de overweging maken dat er plagiaat is gepleegd.

Uiteindelijk is het vaststellen van plagiaat dus een "subjectief" besluit aan de hand van statistieken van een plagiaat software.

Elke programma heeft uiteindelijk wel zijn eigen bugs, dus het valt natuurlijk te omzeilen waardoor het percentage dat het programma aangeeft altijd lager zal uitvallen en dus plagiaat kan verbergen.

Als je vanuit de browser iets kopieert en dit direct in Word plakt dan wordt de HTML ook meegenomen. Die HTML is anders dan het soort HTML dat Word zelf gebruikt. Dus daaraan kun je heel makkelijk zien of het geplakt is. Verder is het natuurlijk makkelijker om wat steekproeven te doen en hele zinnen te Googlen.

Hiermee pak je alleen de aller domste en luiste leerlingen. Maar die zijn toch al simpel te identificeren. Het eerste wat jouw leraar waarschijnlijk probeert is ctrl-z Dat is het 'undo' commando. Veel documenten zijn namelijk opgebouwd uit de handelingen die de laatste gebruiker heeft uitgevoerd.
Tekst vinden die gekopieerd is 'van het internet' is verdomt moeilijk, tenzij... tenzij iemand tekst gebruikt die door google is geindexeerd [dus in google vindbaar is]. Dat is dus niet alleen lui maar ook uitermate dom, misschien wel een belediging van jouw leraar [zo zou ik als leraar het opvatten en je dus een vette -1 geven!].
Google, de aller aller grootste publieke zoekmachine in het huidige internet, indexeerde in 2008 waarschijnlijk rond de 12% van het internet. 12% dus 88% van de beschikbare content op het internet is never nooit niet vindbaar via google... Dus als je kwaad wilt, en jouw leraar te slim af wilt zijn door je werk te kopieren van andere, dan hoef je slechts een paar stappen te doen weg van de geindexeerde pagina's en klaar is kees.
Succes.

meestal zie je het aan de woorden die er in staan. Als je ziet dat er te moeilijke woorden in staan, dat een kind het heeft gekopieerd. Je kunt het volgens mij niet achterhalen of dat echt zo het geval is

Je kunt aan de opmaak vaak zien dat het ergens vandaan komt. Je ziet dan "Normaal(web)" oid als opmaak bij een stuk tekst verschijnen als je een stuk knip en plakt uit internet. Dat moet je dus zorgvuldig wissen.

Toegevoegd na 3 minuten:
En als je een citaat bv van 5 woorden tussen "" zet en dan googelt dan heb je vaak maar 1 of 2 hits en kun je de rest van jouw werkstuk daarmee vergelijken.

Toegevoegd na 5 minuten:
De "" zijn ervoor dat op de hele tekst en niet op de afzonderlijke woorden wordt gezocht.

Ik ben ook leraar en het is meestal vrij makkelijk te zien of iets van het internet komt. Het taalniveau is vaak niet aangepast of het is gewoon ver boven het niveau van een bepaalde leerling.

Ten eerste werkt de school waar ik bij werk met een programma dat bekijkt of iets van het internet komt of dat het al eerder door een andere leerling is ingeleverd. Dat programma ziet het ook als je bijvoorbeeld een komma extra hebt gedaan of een zin hebt afgebroken.

Ten tweede: als ik vermoed dat een leerling iets van internet af heeft gehaald dan kan ik het altijd invoeren in google, negen van de tien keer zal google het brondocument dan vinden.

Ten derde: als ik vermoed dat een leerling het werk niet zelf gemaakt heeft vanwege de bovenstaande redenen dan kan ik die leerling altijd vragen of hij/zij even een paar woorden aan mij uit wil leggen die in het ingeleverde document staan.

Dat er een programmaatje bestaat dat controleert op fraude via internet is pure flauwekul en bangmakerij, deze zou dan de zoekresultaten van tientallen zoekmachines en miljarden internetpagina's moeten nagaan en vergelijken. Om een mythisch programmaatje als dit goed en efficiënt te laten werken heb je een pc nodig waar de NASA een natte broek van krijgt, of een compleet serverpark om deze dienst te ondersteunen zoals Google dat heeft (iets kleiner natuurlijk) en er is tot op heden nog geen bedrijf dat software toegespitst op deze taak heeft ontwikkelt en dit ondersteund met de nodige rekenkracht. Nee beste vraagsteller, leraren snappen dat als ze toegeven dat hun "foefje" gewoon stukken werkstuk plakken op Google is de leerlingen nog meer gaan frauderen en beter.

Tips:

-gebruik geen Google of Yahoo, maar kleine onbekende zoekmachines.

-gebruik het foefje van vraagsteller.

-stop er wat "spelfouten" in (extra letter en spatie hier en daar probeer dit om de 2 2 3 zinnen te doen)

-gebruik altijd resultaten die je pas na 10tallen pagina's ziet.

-Verander in elke zin 2 woorden.

Toegevoegd na 5 minuten:
Zorg dat je moeilijke woorden kan uitleggen, of verander deze in je eigen woorden. Doe dit en het eerder genoemde en ik kan je met 1000% zekerheid garanderen dat geen enkel stukje paupersoftware onomstotelijk kan bewijzen dat je plagiaat hebt gepleegd.

Het verhaal van dat je het aan de opmaak kan zien is onzin. Dat geldt alleen voor de hééééle domme mensen.
Met plakken doe je op z'n minst alles in dezelfde opmaak zetten, of 'Plakken Speciaal' (of eerst in kladblok plakken, en van daar af kopieren.

Er is een totáál andere manier om fraude van kopiëren op te sporen, wat ik hier nog niet gezien heb.
(tevens tip voor de meelezende leraren ;-) ) :

Als je een werkstuk zelf aan het maken bent, ben je hier wel een paar uur mee bezig.
Wanneer je alles kopiëert en plakt, heb je je werkstuk binnen een kwartiertje klaar.
Wanneer je het Word-bestand opent, kan je via de eigenschappen de 'Totale bewerkingstijd' zien.
Als hier maar een minuut of 15 staat, weet je al genoeg. Wanneer hier een aantal uren staat vermeld, is de kans groter dat er wel aandacht aan besteed is.

Helemaal waterdicht is het niet, maar het is ook een manier dus.