Ga naar de inhoud

Toegevoegd water aan kipfilet: zo zit dat

Update:
water in kip

In de voedingswereld gonst het van geruchten over de mogelijke toevoeging van water aan kipfilet, wat consumenten bezorgd maakt over de integriteit van hun voedsel. Deze speculaties roepen vragen op over transparantie en kwaliteit in de vleesindustrie.

Laten we de feiten onderzoeken en helderheid verschaffen over deze opmerkelijke beweringen.

Onderzoek en ontdekkingen van de Keuringsdienst van Waarde

De Keuringsdienst van Waarde, een Nederlands televisieprogramma dat consumenten informeert over voedsel, houdt toezicht op de inhoud van voedselproducten. Het programma deed onderzoek naar toegevoegd water aan kipfilet. De ontdekking? Sommige kipfilet in de supermarkt zit vol met water. In de winkel lijkt het een mooi, mals stukje vlees, maar in werkelijkheid kan het tot wel 30 procent water bevatten.

Bekijk hier de uitzending van de Keuringsdienst van Waarde. De tekst gaat onder de video verder >>

Dit opgepompte water wordt vaak toegevoegd om het gewicht van het vlees te verhogen en de productiekosten te verlagen. De keuringsdienst ontdekte ook dat diepgevroren kipfilet voor de horeca soms slechts voor 70 procent uit kip bestaat, waarbij de overige 30% uit water bestaat. Dit roept vragen op over de toegevoegde waarde van dit water en of je het vlees nog terecht ‘kipfilet’ mag noemen.

Is deze waterige toevoeging louter opgeblazen winst, of dient deze volgespoten kip nog een ander doel? Wanneer men het aan de grootverkopers van deze horeca-kip vraagt, verdwijnt men al snel in het mysterie achter de waterkip. Ze beweren dat de kip malser smaakt, minder droog.

Kritische blik op de waterinjectie

Voedingsleveranciers beweren dat het toegevoegde water de kwaliteit van het kippenvlees ten goede komt, maar er is kritiek op deze praktijk. Het toevoegen van 30 procent water wordt als excessief beschouwd en kan de smaak en textuur van het vlees negatief beïnvloeden.

Soms toch een beetje water in onbewerkt kippenvlees

Zelfs onbewerkt kippenvlees bevat soms een beetje water, vooral als het op een specifieke manier wordt gekoeld. Wetgeving vereist dat als het vlees meer dan 5 procent water opneemt, dit op de verpakking moet worden vermeld, wat ook geldt voor vis.

Het identificeren van toegevoegd water op het etiket

Om consumenten te informeren over de aanwezigheid van toegevoegd water, moet dit op het etiket staan. Echter, het probleem is dat dit vaak niet duidelijk is aangegeven. Het voedingscentrum geeft aan dat het niet altijd mogelijk is om e-nummers te identificeren die wijzen op toegevoegd water in kipfilet. Hierdoor blijft het voor consumenten moeilijk om te achterhalen hoeveel water er daadwerkelijk aan het kippenvlees is toegevoegd.

Waterbinders en toegevoegde stoffen

Dat wil zeggen: stoffen die bewust aan het vlees zijn toegevoegd. Zo komen de waterbinders E450 en E451 veel voor. Deze stoffen dienen als hulpmiddelen om water vast te houden in het vlees, waardoor het gewicht toeneemt. Consumenten zouden alert moeten zijn op de aanwezigheid van deze toegevoegde stoffen op het etiket.

Informatie van het Voedingscentrum

Het Voedingscentrum speelt een cruciale rol bij het informeren van consumenten over voedsel-gerelateerde kwesties. Ze benadrukken dat aan rauw, onbewerkt kippenvlees geen extra water mag worden toegevoegd volgens de wet, waardoor consumenten zekerheid hebben over de puurheid van het product.

Wat kun je als consument wel doen wanneer je toch kip wilt eten?

Toegevoegd water kan de smaak en structuur van kipfilet beïnvloeden. Bovendien roept het ethische overwegingen op, aangezien consumenten mogelijk misleid worden door vlees dat grotendeels uit water bestaat. Als consument is het de overweging waard om te kiezen voor kipproducten waarbij de toevoeging van water beperkt is of volledig wordt vermeden. Hier zijn enkele suggesties:

  1. Biologische kip: biologische kip wordt vaak geproduceerd zonder het gebruik van toegevoegd water of onnodige additieven. Biologische boerderijen hanteren strikte normen voor dierenwelzijn en productiemethoden.
  2. Kip van lokale poeliers: lokale poeliers staan bekend om hun hoogwaardige producten en persoonlijke service. Ze kunnen vaak meer informatie geven over de herkomst van het vlees en de productiemethoden.
  3. Label met keurmerken: let op keurmerken zoals het ‘Beter Leven’ keurmerk of het Europese biologische keurmerk. Deze keurmerken geven aan dat bepaalde normen voor dierenwelzijn en productiemethoden zijn nageleefd.
  4. Zelfbereide kip: Koop onbewerkte kipfilets en bereid ze zelf thuis. Hierdoor heb je controle over de ingrediënten en vermijd je toegevoegde stoffen.
  5. Lees de etiketten: controleer de etiketten zorgvuldig op toegevoegde stoffen en waterbinders. Kies voor producten waarbij de lijst met ingrediënten kort en begrijpelijk is.
  6. Informeer bij de slager: als je specifieke vragen hebt over de kipproducten, aarzel dan niet om bij de slager of supermarkt informatie te vragen over de toevoegingen en de herkomst van het vlees.
  7. Halal: halal kip kan ook een goede keuze zijn, vooral als je rekening houdt met de Islamitische voedingsvoorschriften. De productie van halal vlees gaat volgens strikte regels met betrekking tot dierenwelzijn, slachtmethoden en hygiëne. Het vlees is vaak afkomstig van dieren die op een humane manier zijn grootgebracht en geslacht.

Het is echt belangrijk om bewust te kiezen wanneer je gaat winkelen voor kipproducten, zodat je iets vindt dat past bij jouw eigen waarden en voorkeuren. Denk aan zaken als hoe de dieren behandeld worden, natuurlijke productiemethoden, en vermijd producten met overbodige toevoegingen. Wat je ook besluit, zorg ervoor dat het aansluit bij jouw eigen normen wat betreft dierenwelzijn en de kwaliteit van het voedsel.

Meer over: