hoe buig je tijd?

waarschijnlijk ben je in de war met 'kromming van de ruimte'.
Onder invloed van zwaartekracht 'vervormt' de ruimte namelijk volgens de theorien van Einstein.
Een voorbeeld hiervan zijn zwaartekrachtlenzen die door (onder andere) de Hubble telescoop zijn waargenomen.

Tijd wordt beïnvloed door een zwaartekrachtsveld, door versnelling, en door snelheid. Ik zal ze alledrie even kort uitleggen.

In een zwaartekrachtsveld loopt de tijd langzamer dan daarbuiten. Het is zelfs zo dat jouw hoofd een fractie ouder is dan jouw voeten, omdat gemiddeld gesproken jouw hoofd hoger is dan je voeten, en daardoor net wat minder zwaartekracht ondervindt. Dit effect is natuurlijk minimaal. Pas sinds kort zijn de atoomklokken zo nauwkeurig dat we het niet alleen kunnen berekenen, maar ook echt kunnen meten (stel je voor: een klok die alleen gelijk loopt als je hem op de juiste hoogte aan de muur hangt...).

Volgens Einstein is er geen enkel verschil tussen een zwaartekrachtsveld en een versnelling. Als jij in een raket zit zonder raampjes, bestaat er geen enkele manier om te ontdekken of je nog op aarde staat met de motoren uit, of dat je in de ruimte bent, zonder zwaartekracht, maar met de motoren aan zodat je met een versnelling van 1 g wordt versneld. Aangezien er geen verschil is tussen een zwaartekrachtsveld en een versnelling, moet het bovenstaande effect op de snelheid van de tijd ook gelden voor een versnellend voorwerp.

Tijddilatatie is het verschijnsel dat de tijd langzamer loopt naarmate een klok sneller beweegt. Dit vreemde verschijnsel is een noodzakelijk gevolg van het feit dat de lichtsnelheid constant is - of je nu heel snel tegen het licht in beweegt of juist heel snel met het licht mee beweegt, het licht zal jou altijd met precies dezelfde snelheid treffen. Dit volgde eerst uit de wetten van Maxwell, en is later daadwerkelijk gemeten. Uit dit feit leidde Einstein de relativiteitstheorie af, waar de tijddilatatie een onderdeel van is.

Toegevoegd na 2 minuten:
 
Overigens is tijd niet los te zien van ruimte. Dus als je de tijd beïnvloedt, beïnvloed je noodzakelijkerwijs ook de ruimte.

Sterker nog, wat voor jou twee gebeurtenissen zijn die op dezelfde tijd op verschillende plekken plaatsvinden, kunnen voor mij twee gebeurtenissen zijn die na elkaar op dezelfde plek plaatsvinden - en we hebben allebei evenveel gelijk. Dus wat de ene als tijd ziet, ziet de andere als ruimte - en andersom.

In de relativiteitstheorie wordt daarom niet meer gesproken van tijd en ruimte, maar van ruimtetijd - als één geheel dus.

Wil je weten hoe tijd "verbuigt" stel je dan een bewegend voorwerp voor ten opzichte van een stilstaand en probeer je dan het volgende te verbeelden: Stel jouw klok is een verticale buis van 3 meter waarin een tijdsknikker telkens valt (met een eenparige snelheid) en na precies 1 seconde de bodem bereikt. Stel je verplaatst de buis in 1 seconde 4 meter naar rechts. Jouw klok zegt dat de knikker in de buis 3 meter valt in 1 seconde. Let je, met een stopwatch, alleen op de vallende knikker dan zie dat die geen 3 meter heeft afgelegd maar (je weet wel Pythagoras) 5 meter, dus over de schuine zijde. De tijdsknikker heeft dus volgens de stopwatch een snelheid van 5 meter per seconde, terwijl de klok 3 meter per seconde meet. Het lijkt dus net als of de stopwatch zo traag is dat hij pas na 5 meter 1 seconde meet, terwijl de klok al na 3 meter. Dus als je de stopwatch op de knikker zou vastbinden en de klok steeds 4 meter per seconden naar rechts doet bewegen, dan geeft de stopwatch na bijvoorbeeld na 10 maanden, volgens de klok, een tijd aan van 6 maanden. Jij hebt, in jouw termen gesproken, de tijd verbogen.

Tijd op zich kan niet buigen. Wel zijn er relativistische aspecten. Door de voorwaartse richting van de tijd die wij als mensen zo ervaren zijn er alleen bij zeer extreme omstandigheden (in snelheid (99,999999 % van de lichtsnelheid bijvoorbeeld en in zeer sterke zwaartekrachtvelden (zoals aan de rand van een zwart gat) tijd ook lijkt te bevriezen voor degenen die er buiten staan en de de ruimtevaarder zal de tijd gewoon ervaren als altijd alleen de omgeving die hem of haar ziet vliegen of bijna zien bevriezen in beweging aan de rand van een zwart gat). Verder is het zo dat bij de Plank tijd (de kleinste tijdeenheid die er bestaat, tijd blijkt te bestaan als plakjes die blijkbaar aan elkaar geplakt snelheid hebben in het tijd-ruimte veld. Tijd is in zijn essentie dus niet vloeiend, ook al ervaren wij dit zo.................stel de energie van de voorwaartse krachten die de tijd de voorwaartse beweging geven, raakt op......dan is het in theorie zo dat op een bepaalt moment de tijd en ook de ruimte voor alle wezens in dit universum stopt, alleen wij zullen daar niets van merken omdat dit tegelijk ook het einde van de stoffelijke wereld zal zijn. Gelukkig is de verwachting dat wij dit voorlopig niet gaan meemaken.............alleen het is niet voor 100% uit te sluiten.