Hoe zijn ze op de kleurcodering gekomen van elektra draden ?

In oude huizen (voor ca. 1970) is voor de bedrading veelal de oude kleurcode gebruikt. Groen wordt in de praktijk als veilige kleur aangemerkt maar heeft de functie als fasedraad. Voor de kleur rood geldt dit andersom. Aangezien dit niet logisch is, is besloten om andere kleuren draad te gebruiken. Dit kon niet zonder meer omgewisseld worden omdat men niet altijd weet of een huis voor of juist na 1970 is gebouwd.

Een andere reden waarom de kleurcoderingen zijn aangepast is mogelijke kleurenblindheid. Een elektricien, die verschillend gekleurde draadjes moeten kunnen onderscheiden kan ook in moeilijkheden komen. De oude kleurcodering voor lichtnetbedrading gebruikte groen en rood voor fase en nul, waardoor een kleurenblinde elektricien ze heel makkelijk verwisselt, vandaar dat tegenwoordig bruin en blauw gebruikt worden. De aarddraad is tegenwoordig tweekleurig (geel en groen) en andere tweekleurige draden zijn niet toegestaan, waardoor deze belangrijke draad voor iedereen duidelijk herkenbaar is.

Verder is besloten om de grijze aardedraad (veiligheidsaarde) te vervangen door een draad met twee kleuren. Hierdoor kunnen kleurenblinden deze draad eenvoudig herkennen. Ook werd (vanwege stof e.d.) de zwarte draad soms voor grijs aangezien waardoor gevaarlijke situaties konden ontstaan. Doordat de draad twee kleuren heeft kan dit geen probleem meer opleveren.

De kleuren bruin en zwart zijn niet dwingend voorgeschreven, ze mogen ook anders zijn, maar niet lichtblauw of tweekleurig. Vooral voor de schakeldraad kan het handig zijn verschillende kleuren te gebruiken.
Vieraderige kabels hebben vaak geen blauwe ader. Wanneer dit het geval is, wordt de grijze ader in de kabel als nuldraad gebruikt.