-Hoe komt het dat vliegtuigen in de lucht soms witte 'strepen' nalaten; en wat zijn die strepen ?

Vliegtuigen vliegen op grote hoogte waar de lucht heel zuiver, en vaak enkele tientallen graden onder het vriespunt is. Ook in die lucht zit wat vocht, al dan niet onder het vriespunt. Nu hebben vochtdeeltjes, speciaal die onder het nulpunt liggen een vreemde stof nodig om te condenseren tot water, of sneeuw. Heel zuiver water kan zomaar 10 graden onder nul zijn zonder dat het bevriest! Er zijn verhalen bekend van berg meren waarvan het oppervlak net onder het vriespunt lag en volkomen windstil. Door nu een voorwerp hier in te gooien, een stok of steen bevroor dit meer in één keer.

Zoiets komt ook ter sprake bij deze condens strepen. Vliegtuigen vliegen door deze onderkoelde druppeltjes heen, en laten door de straal motoren kleine roet en andere deeltjes achter. Deze zijn ideaal voor deze onderkoelde druppeltjes om te bevriezen en ijskristallen te vormen. Deze vorming blijft net zo lang in stand tot deze weer zijn verdampt, of langzaam verwaaien. Het heeft met de lucht vochtigheid te maken hoe lang dit duurt. Op een mooie zomer dag zie wel eens militaire vliegtuigen echt heel hoog vliegen. Het is daar vrij droog en direct beschenen door de zon. Je ziet dan ook in enkele seconden deze strepen verdwijnen.

Het is condenswater van de verbranding in de motoren. Om deze achter te laten moet de lucht vochtig genoeg zijn dat het water niet meteen compleet weg dampt, mara niet zo vochtig dat ze door de wolken niet meer te zien zijn (Van het spreekwoord: Door de wolken de jet trails niet meer zien)

Ik mag er niet te veel over zeggen maar zoek maar eens op internet naar "Chemtrails" dan kom je er achter wat deze sporen precies betekenen.

Kerosine wordt omgezet in water en CO2 alsmede stikstofoxiden en andere stoffen.
Deze bloedhete waterdamp komt uit het vliegtuig, waar de luchtdruk zeer laag is en de temperatuur zomaar ongeveer 40 graden celcius onder nul is (op 13KM hoogte)
Gevolg is dat de waterdamp direct overgaat in minuscule ijsdeeltjes (dus geen condens) die echter te klein zijn om direct neer te vallen.
Bij windstil weer blijven deze ijsdeeltjes geruime tijd op hun plek zweven maar waaien weg als er krachtige luchtstromen staan.
Die strepen zijn dus geen waterdamp of condens maar ijsdeeltjes.
Omdat er ook minuscule deeltjes bij de verbranding vrijkomen, dienen deze als kristallisatiekernen en ontstaan heel fijne ijsdeeltjes.
Ondanks dat deze deeltjes zeer klein zijn, zijn ze -net als mist- wel groot genoeg om licht te verstrooien.