Hoe is het mogelijk om op het niveau van een cel gentechnologie uit te voeren? (terwijl dit nieteens zichtbaar is met het blote ogen)

Om het helemaal te begrijpen moet je een jaartje of 5 (of meer) scheikunde studeren.
Overigens wordt er niet op het niveau van een cel geknipt en geplakt, maar op molecuul en atoom niveau. Dat is nog miljarden keer kleiner.
Voor een deel is het gebaseerd op sleutel en slot principe. Een molecuul past precies op de juiste manier binnen of aan een ander molecuul, vaak een eiwitmolecuul. Een truc die elke cel zelf miljoenen keer per seconde toepast.
Het zelfde gebeurt als je iets ruikt of proeft. Een geurmolecuul of smaakmolecuul past precies op een molecuul op het celmembraan, waarna de cel een herkenningsignaal naar je hersenen stuurt.
Met scheikundige technieken kun je moleculen bouwen, atomen van een molecuul vervangen door een ander atoom of een atoomgroep, een molecuul splitsen, etcetera.
De kunst is nu een molecuul te bouwen dat een bepaald stukje DNA kan herkennen. Er precies op past.
Je kunt er dan voor zorgen dat dat molecuul het DNA op die plaats knipt.
Met een ander molecuul kun je dan weer zorgen dat er op die manier een stukje DNA wordt tussen gevoegd.
Hoe dat allemaal precies in zijn werk gaat vergt de genoemde studie.
Het is erg veel ingewikkelder dan het bouwen van een auto (wat ook al een hele studie kost), maar het is het zelfde idee.