Gesteld dat je scherp blijft, weet je alleen wanneer je de grond zult raken wanneer je met je gezicht naar beneden valt. Als je ruggelings valt, weet je nooit zeker wanneer de grond zal komen.
In tegenstelling tot wat veel mensen denken, kun je *niet* zomaar even omdraaien tijdens het vallen. Dat kan alleen als je een ervaren skydiver (free falling) bent, en dan nog heb je enige tijd (dus meters) nodig om te draaien.
Goed, stel dat je scherp blijft, en dat je zodanig valt dat je de grond goed kunt zien.
Dan weet je continu wanneer je de grond *zult* raken.
Het moment van de klap zelf zul je niet bewust meemaken. De zenuwen hebben enige tijd nodig om de signalen naar de hersenen te sturen. Daarna hebben de hersenen enige tijd nodig om zich bewust te worden van de ervaring.
Wanneer je te pletter valt, is er niet genoeg tijd tussen het raken van de grond en het bewustworden. Je bent dan al, ehm, plat.
Dit is in tegenspraak met onze normale beleving. We denken dat we ons meteen bewust zijn van alles wat er gebeurt, dat we meteen voelen welke toest we aanraken wanneer we typen, dat we meteen zien welke letter er op het scherm staat, dat we meteen weten wat iemand zegt die ons een kopje koffie aanbiedt. Maar dat is niet zo. Daar zit al snel 0,2 seconde tussen.
De illusie van ogenblikkelijkheid wordt door onze geest gecreëerd, omdat dat voor ons wel zo makkelijk werkt.
In het geval van te pletter vallen zorgen die 0,2 seconden er dus voor, dat je de klap niet bewust zult meemaken.