Op welke manieren dwingt de natuur ons om respect voor haar te hebben?

Niet, want wij maken zelf deel uit van die natuur.

De natuur vraagt niet om respect. De natuur denkt namelijk niet zoals de mens.
De mens maakt ervan dat de natuur respect verdient.
Waardoor de mens respect krijgt...
Natuurrampen. Bijv. de Tsunami met de kerst 5 of 6 jaar geleden.

Ha, die Lavendel;

Soms door haar grootsheid en schoonheid te tonen. Dat kan heel simpel door het zelf te zien; laat de zee, een berglandschap, een groot bos of een woestijn maar eens op je inwerken. En zo af en toe laat ze haar spierballen rollen; stormen, bliksem, ijzige koude of verzengende hitte, overstromingen of sneeuwstormen; wie daarvan niet onder de indruk raakt leert het waarschijnlijk nooit.

Ik denk dat je een vollediger antwoord zou krijgen indien de vraag beantwoord werd door een visser, een bergbeklimmer, een landbouwer en een astronaut. Respect is voor hen een basisbegrip.

Je merkt wel dat 't pijn doet als:
-je uit een vliegtuig springt zonder parachute
-je een hoge berg in de Himalaya beklimt zonder jas
-je een wandeling maakt door de woestijn zonder water
-je gaat windsurfen bij windkracht 11
-je denkt dat 't gebruik van condooms veilig is
-je zonder gordels een botsing maakt
-je 10 minuten onder water probeert te blijven
Etc...

Op alle gebied, maar respect hebben is niet dat we gevaar uit de weg moeten gaan, maar moeten buigen voor de kwetsbaarheid... Zo is voor de fun gaan jagen GEEN respect hebben voor de natuur...

De natuur is altijd de natuur, dus het gaat altijd om met dat wat gebeurt... Altijd... Weet je wat er zou gebeuren als alle auto´s vandaag zonder brandstof zouden komen te staan, permanent, dan zouden alle wegen snel met zand overdekt raken en de natuur zou alle wegen weer vruchtbaar gaan maken en de natuur begon meten weer met het herstel...

Er wordt gereageerd met: Als het kalf verdronken is, vraagt men zich serieus af of het nog nodig is en nut heeft om te gaan vergaderen om überhaupt en als het nodig of noodzakelijk is, de put te gaan dempen...

de natuur dwingt ons niet
ze buigt zich om ons heen
hoe wij dat ervaren en duiden
dat is aan ons
de natuur gaat
haar eigen
door ons geduide pad

en dat wat ons treft
verwondert of bang maakt
verwoorden wij dan
met 'respect'

De natuur reageert duidelijk op misbruik door de mens.
Denk bijvoorbeeld aan de visstand, zeezoogdierenbestand (walvissen etc.)watervervuiling, destijds zure regen, gat in de ozonlaag, smogvorming,
versneld uitsterven van soorten leven.
Hoeveel "rek"er in zit , weet niemand precies of zelfs maar bij benadering.
Als de rek eruit is, hebben we een onoplosbaar probleem.
Het is daarom buitengewoon onverstandig de grenzen op te zoeken, we zouden hem kunnen passeren ZONDER dat in de gaten te hebben.
Een veilige afstand van een scherp afgesteld vermoeden waar de grens zou kunnen liggen, biedt enige zekerheid.
Overigens herstelt de natuur zich wel weer, de mens zelf kan dan wel eens uitgestorven zijn door zijn eigen arrogantie.
Krijgen we allemaal posthuum een Darwin Award.
De natuur kan best zonder ons, daar moeten we ons eens wat meer bewust van worden, denk ik.

Het egoïsme van de mens is de enige oorzaak voor al het kwaad. De juiste omgang van de mens met de Natuur heeft betrekking op de mens die alleen dat wat hij nodig heeft voor zijn bestaan (volgens zijn gewoontes) en niet méér van de Natuur neemt. Alles voorbij aan wat nodig is voor het normale bestaan, behoort aan iedereen toe.

Dit is ook hoe wij ons in een maatschappij moeten gedragen - ons organisme. Als één persoon meer consumeert dan nodig is, is het schadelijk voor hem en voor iedereen anders. Meer consumeren dan nodig is, wordt het ego genoemd.

We moeten leren van het levenloze, vegetatieve en dierlijke niveau van de natuur hoe in harmonie te zijn met de Natuur op het niveau van de “mens”.

Op dezelfde manier als dat ons INNERLIJKE NATUUR ons dwingt om respect voor onszelf te hebben... eerst...