"Waarom is er eerder Iets dan Niets ?"?

Eerst is er niets en dan pas iets hoor...

Uit het niets komt iets...

en niet andersom...

Op elk gebied...

Toegevoegd na 9 minuten:
Materie en antimaterie opgeteld is niets... Maar aan één kant, dus aan de materiekant gekeken kan er wel wat zijn, maar er is niets, totaal niets...

Alles in het universum opgeteld levert NIETS op... Maar er kan wel wat zijn op specifieke plekken...

Dus er is nu niets, maar het manifesteert zich wel op bepaalde plekken als IETS... Eigenlijk verschuif je NIETS tot even IETS en dan is het weer terug naar NIETS...

Laten we de grote, pikdonkere ruimte nemen en de muren van deze kamer verwijderen. En laten we die kamer dan vergroten tot hij zich in alle richtingen eindeloos uitstrekt. Nu is er niets buiten deze ruimte, omdat deze ruimte alles is, wat er is. Punt.
Deze pikdonkere, oneindige ruimte bevat helemaal niets. Geen stof, geen microscopisch kleine deeltjes van wat dan ook, geen licht, geen elementen, geen moleculen. Er is hier helemaal niets. We noemen het zelfs ?het Absolute Niets?.
En dat brengt ons bij de volgende vraag: Als er ooit, miljarden en nog eens miljarden jaren geleden Absoluut Niets was, zou er op dit moment dan niet nog steeds Absoluut Niets zijn?
Ja. Want iets,hoe klein ook, kan niet voortkomen uit Absoluut Niets. We zouden nog steeds Absoluut Niets hebben.
Wat kunnen we hieruit concluderen? Dat het Absolute Niets nooit bestaan heeft. Waarom? Omdat als er ooit Absoluut Niets was, er nog steeds Absoluut Niets zou zijn!
Als het Absolute Niets ooit bestaan had, was er niets daarbuiten wat het ontstaan van iets had kunnen bewerkstelligen.
Nogmaals: Als er ooit Absoluut Niets was, zou er nog steeds Absoluut Niets zijn.
Maar ja, er bestaat wel iets. Er bestaat zelfs van alles en nog wat. Jij, bijvoorbeeld, bent iets wat bestaat, iets heel belangrijks. Daarom ben jijzelf het bewijs dat het Absolute Niets nooit bestaan heeft.
En als het Absolute Niets nooit bestaan heeft, betekent dat dat er altijd wel Iets was.

Ik begrijp geen hout van je vraag. Ik haal er een beetje uit dat je uitgaat van "in den beginne was het woord".

Ik kan wel een filosofische beschouwing geven over het Iets en het Niets. Over het Iets dat uit het Niets is ontstaan, maar dat er ofwel nooit Niets was ondanks dat het Iets uit het Niets ontstond, ofwel dat er echt ooit Niets was, maar dat dat ooit nooit was omdat het oneindig ver weg ligt.

Wie zegt dat de Tijd niet ooit is ontstaan? Indien Tijd ooit is ontstaan, was er Altijd Iets - per definitie. Want voordat de Tijd ontstond, was er niet iets, maar ook niet niets, want er is geen "voordat" de Tijd ontstond.

Een alternatief is dat er misschien wel een Begin van de Tijd was, maar dat dat Begin nooit heeft plaatsgevonden.

Stel je de Tijd voor als een snelweg. Wij rijden over die snelweg. Langs de snelweg staan hectometerpaaltjes die de huidige Tijd aangeven. Op dit moment zijn we ongeveer bij het hectometerpaaltje waarop "13,6 miljard jaar" staat.

Stel je voor dat we omkeren, en terugrijden. We rijden vele kilometers, en zien een hectometerpaaltje waarop staat "10 miljard jaar".

We rijden verder, tot we, na een lange afstand, het hectometerpaaltje tegenkomen waarop staat "1 miljard jaar".

Na nogmaals dezelfde afstand te hebben afgelegd, zien we een hectometerpaaltje met de tekst "100 miljoen jaar". Het volgende hectometerpaaltje zegt "10 miljoen jaar".

Je raadt het al. Op die manier is er wel een nulpunt van de Tijd, het punt dus, waarop de Tijd is ontstaan. Dat punt is echter oneindig ver weg.

Was er in dat geval ooit een Niets, of een Iets/Niets zonder Tijd? Ja, dat was er, maar oneindig/onbereikbaar lang geleden.

Goed. Kosmologische modellen.

Er zijn 3 mogelijke typen universa, geometrisch genome;
- Je hebt "positieve buiging" universa, vergelijkbaar met een bol, op grote schaal.
- Je hebt "negatieve buiging" universa, die er op grote schaal uitzien als een zadel.
- Je hebt "platte" universa, vergelijkbaar met een plat vel papier, op grote schaal.

Metingen hebben tot op aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid aangetoond dat wij ons in zo'n laatste soort universum bevinden.

Uniek eigenschap van dit type universum, is dat de totale, universele energie-balans precies 0 is (een heel verhaal met zwaartekrachten, donkere energie, en dergelijke. Als je een uurtje hebt, zie link). Dit soort van universum is dus het enige verschijnsel dat we kennen dat in staat is te ontstaan uit het niets.

Verder hebben we kwantummechanica, waaruit blijkt dat niets een heel onstabiele substantie is, die de neiging heeft "iets" te maken dat in balans is - positief en negatief in gelijke mate.

Een universum is dus een redelijk voor de hand liggend gevolg van niets in combinatie met kwantummechanica.

Want zoals je zegt "niets" is niets.!

Maar "iets" is iets, iets die bestaat. Dat ken je waarnemen. Maar niets die bestaat niet.!