"Als je handen worden afgehakt en met andere op een rij gelegd, zou je ze dan herkennen?

Ik zou ze onmiddellijk herkennen, ik heb namelijk 2 linkerhanden...

Iemand die zijn eigen handen niet zou herkennen, is of blind of niet helemaal goed. Zelf als je 100.000 handen naast elkaar legt, vis ik de mijne er nog tussenuit!

Als mijn ringen er dan nog omheen zitten dan zou ik ze wel terug kunnen vinden, maar ik denk dat ik behoorlijk in paniek zou raken als ik 100 handjes op een rijtje zie liggen en ik ben de mijne kwijt!! Ik denk niet dat ik ze zou herkennen...

Jazeker, zeer gave fijne handen, die weinig zwaar werk doen, en hebben gedaan, verder zien ze er ook verzorgd uit, en wat ook helpt: klein litteken op mijn rechterhand door prikkeldraad.

Nee die zou ik niet herkennen, echt niet... De handen eenmaal afgehakt veranderen zo van kleur en structuur en van gewicht en van grootte, nee dat zou onherkenbaar zijn voor me...

Me handen waarschijnlijk nog wel.. Die zie ik ook regelmatig. Maar als je me hetzelfde zou vragen over me oren; die zou ik waarschijnlijk niet herkennen.

Ja, ik heb dan ook erg specifieke handen (erg lange vingers, reumahanden, littekens erop) en dus niet zo 'standaard'. Ik zou denk ik eerder gek worden van al die enge afgehakte handen!

Nee,dat denk ik niet! Ik ben so wie so al onhandig en als ik dan ook nog onthandt zou worden,was ik helemaal onthand! Misschien zou ik ze voor het afhakken nog wat gebarentaal kunnen leren,dan kunnen ze mij een seintje geven als ik voorbij kom. Maar ja handen hebben geen ogen,dus dat wordt ook niks. Als het nou nog voeten waren die hebben tenminste (ekster) ogen,kunnen ze me herkennen.Maar of je met voeten ook gebaren taal kunt maken? Ik ben bang dat het van geen kant gaat lukken!

Zowel links als rechts heb ik een litteken. Mijn lange nagels waar vaak nagellak op zit is dan ook weer een pluspunt. Dus al snel 3 herkenningspunten.

Ik vermoed van wel ,want ik heb lange vingers en half lange blank gelakte nagels,die ik met regelmaat verzorg.Dus heb ik wel een beeld van mijn handenomdat ik er vaak mee bezig ben.

Ik kan me niet eens voorstellen dat ik mijn eigen handen niet zou herkennen. En daar heb ik echt geen sieraden of opvallend nagellak voor nodig. Om een toepasselijke Engelse uitdrukking te gebruiken: ik ken mijn handen 'like the back of my hand'.

Ja, ik herken ze zeker. Heb zowel links als rechts nog wat kenmerkende souvenirs aan mijn jeugd, was altijd een wildebras, dus die littekens die herken ik zeker. Komt nog bij dat ik twee jaar geleden de duimband van mijn rechterhand finaal afgescheurd heb, toen ik daar eindelijk mee bij de dokter kwam (zat in Afrika toen het gebeurde) kon die er al niets meer aan doen dus die duim staat een beetje raar.

Ik zou ze echt wel herkennen, ik ben alleen bang dat ik niet weet hoe ik ze terug moet pakken.

Na alle uren die ik heb doorgebracht kijkend naar mijn handen terwijl ik akkoorden uitvogeld en probeer de juiste toetsen te raken ga ik ervan uit dat ik ze inmiddels goed genoeg ken om ze te herkennen. Die twee kleine moedervlekjes zullen ook wel helpen. Dan ga ik er overigens in dit bijzondere geval wel van uit dat ze nietverkleurd/vervormd zijn door de afgesneden bloedtoevoer. Maar eeeeh, als je het niet erg vindt dan ga ik het niet uitproberen... Andere vrijwilligers???

Jakkie wat een vraag! Ik denk dat ik ze wel zou herkennen, maar misschien zien ze er (omdat er geen bloed meer in zit) wel heel anders uit, en dat maakt het wel moeilijk denk ik

Als ik direct zou moeten vergelijken, kan ik m'n eigen handen wel onderscheiden. Het zou echt vreemd zijn als ik dat niet zou kunnen. Ze zijn al bijna 29 onderdeel van mijn lichaam! Maar na het rottingsproces, zou ik dat niet kunnen.

na een tijdje herken je ze niet meer