Waarop zijn uren, minuten en seconden gebaseerd?

Ja, deze zijn, of in elk geval waren, gebaseerd op de zon en de maan, en dan wel op de tijd tussen zonsop- en zonsondergang. Een uur was een twaalfde deel van de tijdsduur tussen zonsopgang en zonsondergang. Door deze definitie waren de uren op een zomerdag langer dan in de winter, en begon de morgen met het eerste uur. De Romeinen en Grieken gebruikten deze definitie, en verdeelden de nacht in 3 of 4 zogenoemde nachtwaken. Later werd de nacht (de tijd tussen zonsondergang en zonsopgang) ook verdeeld in 12 uren. Dit is alleen niet de enige definitie van een uur. Het kon ook een 24ste deel van de waargenomen zonnedag zijn, dat is de tijdsduur tussen twee momenten dat de zon op het hoogste punt staat. Ook door deze definitie varieert de tijdsduur van het uur, omdat de lengte van een zonnedag gedurende het jaar varieert. De laatste definitie is dat een uur een 24ste deel van de gemiddelde zonnedag is. Dit is een tamelijk constante definitie van het uur, maar omdat de aarde in de loop der tijd iets langzamer gaat draaien, wordt het uur volgens deze definitie steeds langer.

De reden dat er 12 uur in de dag zijn, is waarschijnlijk gedaan in analogie van de 12 maanden die in een jaar vallen. Dit soort symmetrie werd in de oudheid vaak gebruikt bij meeteenheden. Dat is dus wel gedaan door mensen.

Dit is een afspraak tussen de mensen.
de natuur kent geen uren, minuten en seconden.
Wij kunnen dit alleen zien op een uurwerk, aan de natuur kun je alleen zien of het dag of nacht is, ochtend, middag of avond is.
Vroeger had iedere stad, zelfs in Nederland, een andere tijd.
De tijd is per land standaard geworden toen de treinen gingen rijden.

Tijd kan na hoogte, breedte en lengte gezien worden als de vierde dimensie. Van een gebeurtenis kan gezegd worden dat deze na een andere gebeurtenis plaatsvindt. Een gebeurtenis vindt plaats op een tijdstip of moment. De tijd wordt wel gezien als een opeenvolging van tijdstippen. Daarnaast kan bepaald worden hoe lang een gebeurtenis na een andere plaatsvindt. Het betreft dan de tijdsduur tussen twee tijdstippen. Tijd is het begrip waarmee deze volgorde en duur worden beschreven.

Tijd volgt uit het axioma van (of ligt zelf als axioma ten grondslag aan) oorzakelijkheid. Dat wil zeggen dat we tijd alleen kunnen definiëren als we het bestaan van oorzakelijkheid erkennen, of andersom, dat oorzakelijkheid alleen in termen van tijd kan worden gedefinieerd.[bron?]

In de filosofie en taalwetenschap, met name de semantiek, worden tijdslogica's onderzocht. Dit zijn formele logische systemen die het begrip tijd formaliseren.

Zij is gedefinieerd als de duur van 9 192 631 770 perioden van de straling die correspondeert met de overgang tussen de twee hyperfijnenergieniveaus van de grondtoestand van een 133cesiumatoom in rust bij een temperatuur van 0 K. Het symbool voor deze eenheid is S.

Lees verder het verhaal op wikipedia