Hoe weet je zeker dat bepaalde hoge pieptonen er echt niet zijn?

Pieptonen kun je met een toongenerator opwekken en met een luidspreker of koptelefoon weergeven.
Het menselijk gehoor is van nature geschikt om van jongs af aan tonen tot ongeveer 20 kHz te horen, maar met het toenemen van de leeftijd neemt de maximaal te horen frequentie (toonhoogte) af.

Op 16 jarige leeftijd kun je 20 kHz horen, op 30 jarige leeftijd zal dat al tot ongeveer 15 kHz gedaald zijn.
Ik kan op 58 jarige leeftijd nog net 11 kHz horen.

Om zeker te weten of een bepaalde pieptoon aanwezig is of niet kun je met een geluidsdrukmeter aantonen, bij in- en uitschakelen van de toongenerator moet je een verschil in dB op de meter kunnen zien.

Jonge mensen met een normaal gehoor kunnen ook heel goed aangeven of een piep aanwezig is, ze kunnen bijvoorbeeld heel goed de piep van 15,625 kHz van een ouderwetse beeldbuis TV horen.

Het is overigens zo dat het luisteren naar veel te harde muziek het gehoor aan tast waarbij ook de maximaal waar te nemen frequentie drastisch af kan nemen.
Bij dergelijke lawaaidoofheid kan een permanente piep overblijven, deze piep is niet echt aanwezig maar wordt wel door de waarnemer gehoord.
Deze gehoorbeschadiging wordt "tinnitus" genoemd en is meestal ongeneeselijk.