als je jezelf onthoudt van sex is de kans dat je dan extreme fantasien krijgt groter?

Als je uit overtuiging jezelf ervan onthoudt is er geen risico daarop.
Pas als je in omstandigheden verkeert dat je geforceerd wordt om geen sex te hebben, loop je een groter risico op verlangen naar sex in elke mogelijke vorm, ook in vormen die helemaal taboe zijn.

Nee ; integendeel. Als je je gedurende langere tijd geheel onthoudt van zes (dus ook niet masturberen), neemt het testosteronlevel in het lichaam af (zowel bij mannen als bij vrouwen) en komt het libido op een laag pitje te staan. De behoefte neemt af, en ook de fantasieen. Alleen tegen eventuele natte dromen kun je weinig doen, want die hebben - voor mannen - een zuiver biologische functie, vaak ook zonder bijbehorende spannende droom.

Je omschrijving stelt echter een heel andere vraag, die in dit verband niet zo makkelijk te beantwoorden heeft. Ze heeft niet zozeer te maken met het celibaat (alleen), maar vooral met het opgroeien in een volstrekt onnatuurlijke omgeving (vaak alleen maar mannen / jongens) tot ver in de jaren zestig van 'beroepsgeestelijken'. In een dergelijke omgeving kan een normale sexualiteit zich niet of nauwelijks ontwikkelen, zeker niet onder het zware stigma dat ook nog eens hangt (hing) over alles wat sexueel was. 'Afwijkende' voorkeuren (die niet altijd of niet altijd 100 % aangeboren zijn) komen in een dergelijke omgeving meer voor dan in de 'doorsnee' bevolking, al moet je ook daar het aantal homosexuelen, pedofielen en andere 'alternatieven' niet onderschatten.

Bedenk dat het tot ver in de jaren 60 in grote katholieke gezinnen vaak minimaal één van de vele kinderen 'aan god gegeven' werd, ofwel (tegen wil en dank en niet zozeer uit roeping) in het klooster werd gedouwd. En niet altijd de meest intelligente of sociaal begaafde.....
Die tijd is natuurlijk - gelukkig ! - voorbij, en het is dan ook maar de vraag of, als de katholieke kerk toekomst heeft (en dat zal helaas wel) uitwassen als in de gehele vorige eeuw nog erg veel voor zullen blijven komen.

Toegevoegd na 37 seconden:
Van zes ?? Van sex natuurlijk ; eigenaardige tikfout.....

Opnieuw dezelfde vaststelling: Men kijkt naar een situatie en probeert dan in 'algemene termen' achteruit te gaan om de oorzaak te vinden. Ik ga hetzelfde doen, maar op een andere wijze.

Ga bij jezelf na hoe je seksualiteit zich ontwikkelde van klein naar groot. Je zult merken dat bijna bij iedereen er een leeftijd is (zoals Freud mooi uitwerkte) dat je seksueel genot hebt zonder dat je er een jongen of meisje bij bedenkt. Meestal ontdek je zelfs je eerste hoogtepunt soms bij toeval of bij een spelletje. Ook de zaadlozingen bij jongens komen pas nadien.

Wie trouwt met zijn eerste partner, heeft zelden extreme fantasieën en is in zekere zin volmaakt gelukkig omdat hij/zij niet kan vergelijken.

Met de komst op internet en de groei van de promiscuïteit (hebben van meerdere seksuele partners), ontstaat er een visuele overprikkeling, en het klinkt misschien raar, maar hoe meer seks je hebt en hoe extremer de ervaringen, hoe minder belangrijk seks op zich gaat worden. Het gaat immers meestal over een zuiver fysische gewenning waarbij we via onze gedachten veel sturen met onze neuronen (incl. de spiegelneuronen). Ik merkte bij zeer veel mensen zelf ook op dat de porno die ze moesten bekijken almaar harder moest om zelfs klaar te komen, en er ontstaat enorm veel impotentie net door... de extremer seks. Het groeiproces slaat immers plots om want eeuwige groei bestaat niet. Hetzelfde met pijn, waardoor er soms ernstige ongevallen gebeuren, en mannen met geknakte piemels vind je dan ook veel tussen amateur-porno-acteurs of bij mannen met veel seksuele ervaring (of een ervaring met een erg 'hevige' vrouw).

De extremiteit neemt ook vooral toe wegens het gebrek aan maatschappelijke controle. Daar waar seks eigenlijk taboe is, loopt het uit de hand. Daar waar er geen normale huwelijksrelatie is, loopt het psychisch ook dikwijls fout. Opnieuw gaat het immers over zelfbeheersing, en niet alleen fysisch, maar ook psychisch. Wie van ons vertelt eerlijk over zijn fantasieën aan zijn partner, laat dus staan hoe iemand dit moet doen die geen partner heeft, of celibatair 'moet blijven' kiezen.

Het antwoord van de kerk dat intussen celibatair leven erg moeilijk wordt en men erover denkt priesters te doen huwen (zie de gelukkig getrouwde dominee), vindt daarom wel ingang, maar een wijziging is erg bruusk en is het in overeenstemming met Jezus' leven? Nee! Hoeft dat? Misschien. Kan het, nee, zo sterk zijn we niet.

Dus: Onthouden, inhouden, terug houden van!