Waarom heet het balken van een ezel balken?

Daar is geen specifieke reden voor.
Zie:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Dierengeluiden

En ook:
http://www.levendehave.nl/kennisbank/ezels/balken-van-ezels

Dat is nu echt een vraag die je over alle dingen kunt vragen.Waarom tjilpt een vogel?
Dat hebben ze nu eenmaal zo genoemd.
Als ze ons hadden geleerd dat een ezel knort dan hadden we dat gezegd.
Dus een echt antwoord is er niet alleen dat we het zo genoemd hebben.

Het Nederlands etymologisch woordenboek van J. de Vries (1971) zegt daarover:

balken ww., staat naast bulken en belken, vgl. mnl. balken, belken ‘geluid van koeien en ezels’, mnd. bolken, belken ‘loeien’, fri. balkje ‘bulken, loeien, razen, tieren (van mensen)’, oe. bealcan, bealcettan ‘oprispen, uiten’ (ne. belch). De verenging tot de betekenis ‘geluid van de ezel’ is eerst in de 19de eeuw ingetreden; dialectisch vinden wij zowel de betekenis van ‘loeien’ (Zaans) als van ‘oprispen’ (Groningen en elders). — Met een k gevormd van een wt. *bel, bell: bal, ball: bul, bull, vgl. mnl. bullen ‘razen, tieren’ bellen ‘blaffen, bulken’, belen, bilen, bielen ‘blaffen, schreeuwen’, ohd. bellan ‘blaffen, brullen’, bullon ‘idem’, fri. balje, boalje, bolje ‘bulken, schreeuwen’, oe. bellan ‘schreeuwen, knorren’, on. belja ‘brullen’, bylja ‘brullen, razen’. — osl. blějati ‘balken’, lit. bilu, bilóti ‘beginnen te spreken’, bylà ‘het spreken’, lett. bilstu, bilst ‘spreken, aanspreken’, teruggaande op de idg. wt. *bhel, bhlē (vgl. Persson, UUÅ 1891, 87). — Zie verder nog: blaten, bel en bulderen.

De wisseling der klinkers in de verschillende vormen van deze woordgroep behoeft men niet door normale ablaut te verklaren; het affectieve karakter had tot gevolg dat men naar de aard van het geluid de voorkeur aan een heldere of aan een donkere klank gaf.

Dat zal iets te maken hebben met de naamgeving aan het geluid wat het betreffende dier produceert. Het miauwen van een poes/kat, het sissen van een slang, het loeien van een koe, het blaffen van een hond, het piepen van een muis, het kwaken van een kikker, het klepperen van een ooievaar, het mekkeren van een geit, en natuurlijk het balken van een ezel....

Zonder enige boek of google ter hand te nemen: ogen dicht en laat je gaan.

'balken' is meteen verwant aan de klank 'to bark' maar daar gaat het over blaffen.

Een ezel heeft inderdaad een hele aparte klank (eentje die niet op mijn sirene op mijn moto staat, zie http://www.youtube.com/watch?v=UZg5BQ8ubMw) en bestaat uit een duidelijk tweeklank, dus ik vermoed dat het vooral in die richting te zoeken is: ba-alk, zowel voor de honden als de ezels en dus net zoals het hin-nik van een paard. Dat er verwantschap is zoals onze bronzen medaille hierbij schrijft, zal dus zeker ook wel kloppen, maar taal blijft in de eerste plaats een fonologisch of klankgegeven.

De ezels zijn nog niet zo heel oud als ras, en hun stembanden zijn net als veel andere kenmerken ook nogal 'bastaard'-besmet.

Eigenlijk worden al die ezels hier bovendien kapot gemaakt, want ezels zijn echt gewoon (net als de mens) van hele dagen te sleuren en nu eten ze te veel vette grassen en foute voeding en gaan ze eigenlijk kapot daaraan. Een verre grootvader van mij was een hoefsmid, en je mag gelijk welke hoefsmid bezoeken om te horen hoe die aan de hand van de poten zal zeggen, hoe erg het gesteld is met deze, en waarom zogezegd intelligente mensen wel de splinter in de oog van de ander zien, maar niet de...

balk in hun eigen ogen.

Misschien zijn we allemaal dus ezels volgens die hoefsmid, en volgens Jezus Christus?

Samenvatting: klankverwantschap 'al' komt van 'au' (zoals in Duits: woud > Walt, koud > kalt, oud > alt, au dus hier ook al in balken, en verwijst naar ruimere tweeklank als de oorsprong inderdaad over het 'balken' i-aaaa gaat. In het ander geval foutieve overname van andere taal zoals Engels bij de levering van ezels en die 'barking' verstond als 'balking' en dus... balken zoals queen ook van het Nederlandse 'kween' komt = oud vrouwtje en wellicht ook een van de oudste zowel Engelse als Nederlandse woorden vormt.