Als alles rondom ons door ons zintuigelijk wordt vastgesteld, hoe weten we dan zeker dat dit geen illusie is?

Het lijkt me niet zo belangrijk om er zeker van te zijn: als je denkt dat je hongergevoel een illusie is, maar het gaat weg omdat je wat illusoire boterhammen eet dan zie ik geen reden om ze niet te eten.

Dat weten we dus ook niet zeker het zou dus best wel eens kunnen zijn dat jij je eigen werkelijkheid creeert of een deel ervan zo is iets dat jij waarneemt voor een deel ook maar net hoeveel of weinig en wat jij ervan maakt
er is een goede documantaire over gemaakt
die heet ''what te bleep do we know''

Toegevoegd na 4 minuten:
een goedvoor beeld van verschil in perceptie van de werkelijkheid is die die tussen gelovige en niet gelovige mensen die nemen in de zelfde tyd&ruimte twee hele andere werkelijkheden waar

Toegevoegd na 15 uur:
ook iets dat ik nog wil noemen gaat over het feit dat het dat er verschil in ervaring van de werkelijkheid op kan treden door een verandering van bepaalde stoffen in ons lichaam zoals bv drugs dat kunnen doen en groot deel van de psychiatrie is gebaseerd op stoffen die het evenwicht in de hersenen veranderen waardoor er een ander werkelijkheids beleving plaats vind
en welke wetenschap bewijst dat wij de gehele werkelijkheid kunnen waarnemen met onze zintuigen en bevatten met ons verstand

We weten niks zeker en DE waarheid bestaat niet, omdat alles zintuigelijk is vastgesteld..... zintuiglijk bewijs op bewijs op bewijs.... DUS weten we ook niet, of dit een illusie is, wat DIT ook mag zijn.
Men zegt wel eens, dat de enige zekerheid die je hebt is, dat je dood gaat..... en ook dat kan een enorme illusie zijn :-)
Maar als we zouden gaan leven zonder het zekere gevoel zekerheid te hebben, dan worden we helemaal gek.
Goeie vraag!!! Ben heel benieuwd naar de andere reacties.

De waarneming/perceptie van onze zintuigen is een paradox/of niet, als je zo jou vraag leest. Stel dat het zo is dat alles rondom ons zintuiglijk wordt vastgesteld, dan zou de wereld er heel anders uitzien, dan kan ik een boef al op meters afstand ruiken.

De wetenschap kan heel wat uit dokteren, maar zintuigen, zoals, horen, voelen, ruiken, zien,en proeven is geen illusie

Planck zei dat alles rondom ons maar een creatie van ons bewustzijn was...wat is dan de creatie van ons onderbewustzijn?

Ons/mijn spiegelbeeld vertel me, hoe ik me voel, wat ik kan horen, wie ik kan zien, wat ik kan ruiken en proeven.
Zintuigen/prikkels van buitenaf kunnen mij beinvloeden om anders te denken.

dit is meer filosofisch dan feitelijk.

Rene Descartes zei, na lang nadenk waarbij hij dacht over zijn zintuigen, die hij niet vertrouwde, dat hij uiteindelijk zijn gedachten wel vertrouwde. Want dat bepaalde zijn "ik". "Ik denk dus ik ben" zei hij.

Ook hiermee ben ik het niet eens. Wie zegt dat jij degene bent die denkt, of ervaar je alleen het denken van iemand waarvan je alleen maar de gedachten mee maakt? de pure observator?

En dan denk je dat je iemand bent. En dan moet je, om een of andere reden, aan hormonen. Een goeie vriendin krijgt een hormonenkuur om zwanger te kunnen worden. Haar persoontje verandert plots, ze is opeens snel emotioneel, jaloers, kwaad, blij, uitzinnig, het schiet opeens naar uitersten.

Dan heb je nog mensen onder antidepressiva. Die dachten dat ze niet blij waren met de wereld, alles wordt ontvangen als verlies. Al is het maar een oorlog aan de andere kant van de wereld.
Antidepressiva erbij? Opeens valt het wel mee. Die oorlog kan je niks aan doen. Dus accepteer het. Dat ben ik niet.

Het goeie antwoord bestaat natuurlijk niet. De vraagsteller heeft zichzelf direct voor een dilemma gesteld :)

Aangezien je het toch niet weet: het is een theorie van chaos. Er gebeuren dingen. Je hebt een antwoord of een mening en soms ook niet. Je kunt het beinvloeden. Denk je. Maar soms toch niet. Je kunt bidden. Je krijgt je zin wel of niet.

Dus hoe kom je door de dag? Hoe doe je dingen wetenschappelijk? Geef mij maar de ouderwetse boerenslimheid: tel je ervaringen, doe je taak op de beste manier die je kent, zoek nieuwe ervaringen op en bekijk de gevolgen nauwkeurig.

En als je daar niks mee hebt: leef gewoon en doe maar wat :-) Zoals brabanders zeggen: als ge maar leut 'et. En misschien heb ik dat wel verkeerd...

Voorbeeld:

Ik ben van de zomer in amsterdam op de dam geweest. Ik heb vastgesteld hoe het er uit ziet. Welke gebouwen er staan en de specifieken kenmerken ervan. Nu ben ik terug thuis. Een vriendin van mij is nu in Amsterdam.. op de dam. Ze belt mij op om te vragen naar die specifieke kenmerken van de gebouwen omdat ze deze graag wil fotograferen. Ik leg haar dit uit, zij vindt ze en maakt er foto's van. Als ze thuis komt laat ze me zien wat ze heeft gefotografeerd.

1. Zij herkent wat ik heb gezien
2. Zij legt het vast op foto
3. Zowel ik als zij als de fotocamera leggen het zelfde vast.

De specifieke kenmerken van de gebouwen zijn dus geen illusie.. zij zijn een feit. Één illusie armer.