Welke mensen projecteren ideaalbeelden op andere mensen?
Ze zien iemand, die op hun ideaalbeeld lijkt. Dit kan een vriend zijn of een partner en vervolgens gaat er een heel doek overheen. Ze zien van alles in diegene als de ideale vriend of partner. Doet iedereen dit, heeft iedereen een ideaal beeld van iemand?
Het hebben van ideaalbeelden, heeft dat niet vooral te maken met culturen?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Dat doet iedereen, ik ken niemand die dat niet doet... Het is niet een ideaalbeeld, maar kan van alles zijn... De een die ziet de duivel in de ander, nog een ander ziet de moeder in een actrice, dan een ander ziet de schoonheid in een vakkenvuller bij de Aldi, nog een ander ziet de liefde in een collega, en ga zo maar door... Niemand is zonder projecties, niemand... Het kan alleen maar zo zijn dat je in een ander ziet, wat bij jou aanwezig is, en dan komt er een voorkeur of een afkeur... In alle culturen is dat zo, in alle tijden is dat zo en spiegelneuronen zijn daar de oorzaak van...
Ik heb soms de foute gewoonte om personen of gebeurtenissen te idealiseren dat in het verleden plaatsvonden.. de herinnering lijkt dan perfect, maar als je er dan met iemand over praat, dan komen ineens zaken boven dat eigenlijk helemaal niet zo perfect waren! Ik geloof dat dit psychologische oorzaken heeft.. ons brein creëert voor ons een mooi gevoel.. Anderzijds kan een ideaalbeeld een zekere verwachting zijn dat je koestert naar een bepaald persoon of situatie.. Je hoopt er zo vurig op en wil niet teleurgesteld worden.. je brein maakt het dan perfect.. Het is misschien vergelijkbaar met de chemische reacties in je hersenen dat verliefdheid boven brengt.. je ziet niets fout in je geliefde omdat je dit ook niet wil zien.. Ik geloof dat iedereen die ideaalbeelden wel projecteren op elkaar.. we hebben er nood aan.. Je zou zo ook de vraag kunnen stellen: Wat is God? want uiteindelijk.. is God.. een ideaalbeeld.. iedereen heeft zijn eigen mening over wie of wat God is..
Ik ken niemand die dat doet. Aangezien ik mensen van meerdere culturen ken denk ik niet dat dit cultuureel bepaald is. Ik zie het nut er ook niet van in.
Dat zijn mensen die zich zelf niet accepteren om wie ze zijn . Ik heb hier totaal geen ervaring mee. Ik heb wel ideaalbeelden op het gebied van werk die ik wel zo goed als mogelijk wil nastreven .
Heel veel ouders projecteren hun ideaalbeeld op hun kinderen. Zij zien in hun kinderen de prof-voetballer, topmuzikant, bekende schilder enz. enz. die ze zelf zo graag hadden willen zijn en nooit zijn geworden. Het lijkt tegenwoordig wel of kinderen die hun hobby uitoefenen niet gewoon lekker bezig mogen zijn, maar vaak van hun ouders "de beste" moeten zijn.
Ik heb een ideaalbeeld van de vragensteller... dat is een persoon die een vraag stelt omdat er een antwoord op een probleem moet worden gegeven. Ik ben dus het soort mens dat een ideaalbeeld projecteert op andere mensen.
Dat kan iedereen zijn. Meestal een onbewust proces. Wel erg handig om hierin (zelf)kennis te krijgen om zodoende onnodige ruzies en misverstanden te voorkomen. 'Projecteren' heeft ook vele (psychologische) betekenissen in de diverse vakgebieden (psychoanalyse, andere psychodynamische theorieën). Enkele voorbeelden hiervan zijn: - Het proces van het toeschrijven van eigen trekken, eigenschappen, emoties en disposities aan anderen. - Het onbedoeld toeschrijven van eigen overtuigingen, waarden, en andere subjectieve processen aan anderen. - Het toeschrijven van eigen fouten en tekortkomingen aan anderen. En volgens mij niet cultuur gebonden.
- Bronnen:
-
woordenboek psychologie A.S. Reber
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
