Waarom zijn zo veel mensen niet gelukkig met de wereld waarin ze leven ook al lijken alle mogelijkheden voor hun open te liggen.

De vraag is natuurlijk (voor mij dan) waarom we op dit moment op deze aardkloot ons eigen leven (moeten) leiden. Of voor enkelen/sommigen/velen: leven lijden.
De grote vraag is of die vele mensen, waar jij op doelt, wel de mogelijkheden zien of deze wel willen grijpen. Als je het niet ziet zitten, dan laat je de mogelijkheden ook liggen. Ook al zeggen velen dat je aan je eigen geluk (wat is dat precies?) kan werken.....het wordt gewoon niet gewenst!

Alle mogelijkheden liggen open, behalve eentje: En dat is gelukkig zijn... Gelukkig worden levert ook al niet gelukkig zijn op...

En als je in de zogenaamde derde wereld landen komt, dan zie je veel meer mensen stralen van geluk, dan in de rijkste landen...

Het hebben van veel mogelijkheden, wil vaak helemaal niet zeggen dat je daar gelukkig van wordt. Het levert bijvoorbeeld keuzestress op en dus twijfel over wat je moet kiezen. Heb je eenmaal gekozen, dan twijfel je weer of je wel de juiste keuze hebt gemaakt. En zo gaat het maar door. Die manier van denken, maakt de mens zeker niet gelukkig.

Tevens zorgen de vele mogelijkheden er ook voor, dat veel mensen deze wel benutten. Als je zelf dan om wat voor reden achterblijft (je hebt niet zo'n mooi huis als de buurman om maar een voorbeeld te noemen), dan raak je daardoor jaloers en gefrustreerd.

De uitdaging is en blijft om tevreden te zijn met datgene wat je hebt. Door al die mogelijkheden wordt je daar dusdanig van afgeleid, dat je denkt dat je altijd maar meer en beter wil. Niet doen, het maakt je ongelukkig.

Mijn eerste reactie is dat deze mensen het leven niet leeg vinden, maar dat de wereld en de mensen zo hard zijn.
Dit zijn meestal heel gevoelige mensen, die niet begrijpen waarom anderen soms zo hard kunnen zijn.
Waarom ze een ander pijn doen, verbaal en non verbaal.
Deze gevoelige mensen worden vaak ook niet door andere begrepen en krijgen dan het predikaat "watje' of 'mietje'.
Ze raken ook vaak in een isolement hierdoor..
Dit alles kan er dan toe leiden, dat ze zich dan niet gelukkig voelen.

Hoe meer de mens heeft, hoe ongelukkiger hij wordt.
Geluk zit verstopt in de kleine dingen, de dingen die in de schaduw staan van de welvaart.

Om dat ze eisen stellen.
Ze accepteren niet hoe de wereld is. Het blijkt ondermeer uit de woorden "geen fijne plaats MEER vinden".

Kinderen accepteren de wereld zoals zij is, en maken er het beste van met verdriet en blijdschap. Volwassenen verzetten zich tegen verdriet en onrecht, ze laten het niet zo makkelijk los als kinderen, waardoor het een veel grotere impact heeft op hun geluksbeleving.
Als kinderen 's ochtends ruzie hebben kunnen ze vaak 's middags al weer dikke vrienden zijn, dat zie ik volwassenen nog niet doen.

De wereld is door alle media voor de mensen ook een stuk groter geworden, waardoor je met veel meer verdriet en onrecht in aanraking komt. Terwijl de hoeveelheid positief nieuws lang niet zoveel is toegenomen, kranten ed met voornamelijk positief nieuws worden domweg niet zoveel gekocht, redden het niet.
Hierdoor lijkt het alsof het alleen maar slechter gaat, terwijl wij alleen maar een wereld willen, waar alles goed gaat en iedereen gelukkig is.
En deze eis/wens doet ons de das om.

We kunnen niet accepteren dan negatieve gevoelens ook bij het leven horen en het leven diepgang geven. Zolang we dit niet accepteren zullen we zelf in de weg van "het gelukkig zijn met de wereld" staan.

De keuzestress en het feit dat er daardoor altijd mogelijkheden weg moeten vallen is een belangrijke reden, maar die werd al genoemd.

Wat daarmee volgens mij ook verband houdt is dat mensen ook elkaar en zichzelf onder druk zetten dat ze het gevoel hebben dat ze die keuzes MOETEN maken. De mogelijkheid om een wereldreis te maken is er, dus waarom doe je het niet als iedereen om je heen dit doet? Je bent toch zo'n slimme meid, waarom ga je niet studeren in plaats van trouwen en huismoeder zijn? Waarom blijf je in je huurappartement wonen terwijl je genoeg verdient om een vrijstaand huis te kopen? Waarom ga je weg bij die man die zo goed voor je is? Dan was je op zichzelf misschien wel gelukkig geweest met de keuze die je hebt gemaakt, maar omdat er druk is van buitenaf en vanuit jezelf om voor een betere optie te gaan word je ongelukkig. Als je niet weet wat je mist dan ben je tevreden met wat je hebt.