Ik snap dat je neus moleculen opneemt om geur waar te nemen. Maar wat geeft elk molecuul die specifieke geur?de structuur? of speciale groep?

Jouw neus heeft een bepaald aantal geurreceptoren, ieder die een eigen geur (molecuul?) kan ontvangen. Dat een stof een bepaalde geur heeft, dat maken wij er vervolgens in onze hersenen van. Zo zou water ook best een geur kunnen hebben, alleen is er geen receptor die op water reageert, daarom is dat voor ons geurloos.

Volgens mij heb ik al deze wijsheid van een andere vraag op GV, maar ik zou het niet met zekerheid kunnen zeggen. Meer weet ik er ook niet van.

Toegevoegd na 46 seconden:
Gevonden...

Precies zoals je het zegt, eigenlijk is het zo.

Sommige stoffen zijn vluchtiger dan andere en als een stof die vluchtig is ook een geur heeft kun je dat ruiken

Steen is niet erg vluchtig dus dat reuk je niet
Allerlei olieen bijv wel weer en iets als aceton (zat wel in nagellak remover) is heel vluchtig en dat ruik je meteen.

Chloroform bijv ook typisch luchtje
In parfums ed zitten gewoon mengsels van stoffen die geur afgeven.
Maar elk stofje dat je kunt ruiken kan dus een ander molecuul zijn/een andere structuurformule hebben

Geur waarneming gaat in 2 fasen, zoals de eerdere antwoorden al aangeven, bevatten je neus detectoren voor vele verschillende stoffen.
Als zo'n neus detector "zijn" stof waarneemt, stuurt die cel een signaal naar je hersenen. Zo ontvangen je hersenen vele signalen van waargenomen stoffen.

Je hersenen zijn heel goed in patroonherkenning
Als al die verschillende neus cellen het patroon van bijvoorbeeld kaneel waarnemen en doorgeven aan je hersenen, dan worden je hersenen getraind in "kaneel geur"
Als daarna datzelfde patroon weer bij je hersenen binnenkomt, herkennen je hersenen dat, "kaneel!"

Neus en hersenen zijn van te4 voren voorgeprogrammeerd om gevaarlijke geuren te herkennen als gevaarlijk, maar niet voor alle gevaarlijke stoffen
En je hersenen zijn niet gek, als ze steeds dezelfde geur, patroon krijgen voorgeschoteld en je beslist dat dat geen belangrijke geur is, dan negeren je hersenen dat voortaan.

Succes met je profiel werkstuk!

Toegevoegd na 47 minuten:
een link naar wikipedia
Maar er staat niet precies in hoe het werkt

Inde engelse pagina staat wel wat meer

The sense of smell (olfaction) arises from the stimulation of olfactory (or odorant) receptors by small molecules of different spatial, chemical, and electrical properties that pass over the nasal epithelium in the nasal cavity during inhalation. These interactions are transduced into electrical activity in the olfactory bulb, which then transmits the electrical activity to other parts of the olfactory system and the rest of the central nervous system via the olfactory tract.

Toegevoegd na 59 minuten:
Nog een link uit wikipedia
Daarin staat dat de geuractieve stoffen in je neus slijm (in het slijmvlies, dat noemen ze epitheel) worden opgelost of opgenomen en daar met speciale eiwitten binden. Dat binden met die specifieke eiwitten wordt weer doorgegeven aan de hersenen

Het heeft allemaal te maken met of de geurmoleculen kunnen binden met bepaalde receptoren. Je kunt het goed vergelijken met een sleutel en een slot waarin dit geval de geurmoleculen de sleutels zijn en de receptoren de sloten. Zoals je weet past niet elke sleutel op elk slot.

Wat gebeurd er nou precies? Ik neem als voorbeeld de geur zoet. De zoete moleculen komen je neus in en hebben de keuze tussen allerlei receptoren voor bv bitter, zuur, zout of zoet. De zoete moleculen kunnen alleen binden met de receptoren voor zoet. De sleutel past dan op het slot en de deur kan open. Zo gebeurd dat ook ongeveer in onze neus. De zoete moleculen binden zich aan de zoet receptoren in onze neus en veroorzaken een electrisch stroompje dat via onze zenuwcellen naar de hersenen gestuurd worden. Onze hersenen herkennen waar het electrisch signaal vandaan komt namelijk van de geactiveerde zoetreceptoren. Zo ruiken we iets dat zoet is.

ik ga me hier niet als deskundige opvoeren maar wil je toch even een tegen geluid laten horen. De echte (nobelprijs)deskundige zeggen dat het toch echt een trilling of signaal is en geen molecuul dat we ruiken.