Hebben irritaties aan een ander altijd met jezelf te maken?

Je bedoelt: als je je ergert aan een ander?
Als een ander irritaties oproept?

Meestal wel.
Want als jij iemand heel erg ergerlijk vind dat kun je zo iemand beter vermijden.
Als dat niet mogelijk is, dan zou je eens goed bij jezelf na kunnen gaan, waarom het gedrag van die ander zo irritant is.

Het is altijd goed om eerst bij jezelf te rade te gaan of het de moeite waard is en wat het oplevert.

Daarmee zijn je ergernissen niet altijd weg, maar je kunt wel leren er mee om te gaan.

Verder: maak het bespreekbaar, vaak heeft die ander niet eens door dat hij/zij jou ergert.

En bij mensen die het wel expres doen moet je maar denken:

"Kalmte is erg voordelig; wie een ander zich laat ergeren, kan zich warmen aan zijn vuur."

Mensen met een eigen gevoel voor socialiteit, gaat automatisch waarde hechten aan iemands algemene omgang. Wanneer dit niet voldoet aan je sociale gedachte, zal dat veelal lijden tot irritaties, wat vervolgens weer lijdt tot teleurstelling.
Iemand die (modaal) sociaal is, is sneller teleurgesteld.

Als je hebt over irritaties als het gaat om telefonerende mensen in de trein, of asbaklegende automobilisten voor een verkeerslicht, is het logisch dat je geirriteerd raakt..
Dergelijke mensen zijn veelal asociaal.

Over het algemeen wel.. je spiegelt je vaak (onbewust ) aan de ander.. ik zie het vaak bij mezelf terug gebeuren.. als ik vervelend word op mijn partner omdat hij bijv. zijn sleutels laat slingeren is dat terug te herleiden aan mijn eigen irritatie dat ik nog altijd de kamer niet heb opgeruimd..simpel voorbeeldje misschien maar maakt wel veel duidelijk denk ik.. men zegt toch ook vaak: wat het meest lijkt bijt elkaar het hardst..
Let er maar eens op!

Irritaties aan een ander hebben altijd met jezelf te maken en deze irritaties zeggen meer over jouw dan je in eerste instantie zou denken.
Zie de link.
Wanneer je je irriteert aan de ander zal diegene een valkuil hebben wat jouw allergie is. Echt heel nuttig om dat eens naast elkaar te leggen want dan zul je zien dat je je maar aan een eigenschap van iemand irriteert en niet aan de hele persoon zelf.
Heb je nog vragen over het schema dan hoor ik het graag!

Bij contact tussen mensen is er altijd sprake van een interactie. Bv wat de een irriteert aan jou, irriteert een ander niet of vindt hij zelfs wel leuk.
Persoonlijk irriteert Paul de Leeuw mij bijzonder, maar een ander zit er praktisch iedere avond naar te kijken (hij is niet uit te roeien die gozer, maar dat is een ander onderwerp).
Wat ik probeer aan te tonen is dat de instelling/karakter van de ander zeer belangrijk is of hij zich snel irriteert of niet. Wel is het zo dat als jij niet zou bestaan niemand zich aan jou kan irriteren. Nou ja, zo kan ie wel weer.
Interactie man....

Ik kan me mateloos druk maken om bepaalde trekjes in mensen - maar dat zijn vooral de trekjes die ik zelf ook heb :-(
Dat is een heel ander soort ergernis dan die aan gedrag dat ik afkeur om andere redenen.

Dus het is niet 'altijd' zo, maar als bepaalde dingen van anderen je erg dwarszitten, kun je bij jezelf te rade gaan: heb/doe ik dat misschien zelf ook?

Ben het met al het bovenstaande eens. Maar het kan ook voorkomen dat je je ergert aan iemand die ergens met de pet naar gooit, terwijl jij altijd heel consciëntieus bent. Bijvoorbeeld mensen die vaak afspraken vergeten of niet nakomen.

Als ik dat heb, bedenk ik altijd maar dat ik dát misschien wel heel goed doe, maar andere zaken echt niet. Bijvoorbeeld dat ik te veel een perfectionist ben en op details let. Of veel kritiek heb op anderen. :-) Dan bedenk ik maar dat als iedereen was zoals ik, het echt geen betere wereld zou zijn. Alsof ik zo perfect ben......

Denk het van wel, omdat jij een bepaald iets voor ogen heb en een ander niet, dat irriteert jou en heeft dus met je eigen te maken.

Ik probeer me altijd, niet te irriteren aan dingen waaraan ik tóch niets kan veranderen. Ik denk dan heel 'zen' : het is, zoals het is, en probeer me te ontspannen. Bumperklevers, kassabonnenrollen net op, de voorspelde bui die natuurlijk vooral hier en niet daar valt, dagelijkse verstoringen bij de NS terwijl de blaadjes nog niet eens vallen...

Maar waar ik me toch behoorlijk aan kan ergeren is de ongegeneerdheid waarmee sommige mensen, meestal in groepjes van 3 of meer, menen hun algehele uitmuntend-goede stemming in alle toonaarden en in geluidssterkten te moeten etaleren, liefst in een kleine omgeving waar je jezelf niet uit kunt verwijderen zoals de trein of de bus.

Als dit pubers zijn, kan je nog enige doofheid als excuus hanteren door de enorme herrie die zelfs via oortjes boven de omgevingsgeluiden uitdreunen uit hun Ipods ed.
Maar ook jonge volwassenen, vaak met een houding van : 'wij zijn de toekomst, want student...' menen dat rekening houden met andere mensen blijkbaar gewoon helemaal niet 'cool' is, want je mag zijn, wie je bent, en wie daar last van heeft, zoekt maar een andere coupé of stapt in een volgende bus...

We leven met téveel mensen in een té klein land.
Als we nou allemaal vrijwillig proberen buiten onze eigen vier muren voor niemand dwingend aanwezig te zijn, zou er een heleboel irritatie voorkomen kunnen worden. Irritatie zit vast aan korte lontjes, en wat dáár het gevolg van kan zijn, lezen we dagelijks in de krant.

Neen, dat hoeft niet.
Sommige dingen zijn algemeen irritant.
Wel zie je je eigen fouten het beste als een ander ze ook maakt en dat wekt niet zelden een (te) sterke reactie op.
Dat is dan het verhaal over de splinter en de balk.

Zoek maar eens op het verschijnsel: projectie (zie hieronder de bron) dit kan inderdaad zijn!

Voor deel wel. Je zou kunnen stellen, het ligt aan (a) jou, (b) ander, (c) andere omstandigheden (regen, armoe). Ik laat c even buiten beschouwing. Als a+b=100 dan zou je kunnen concluderen dat je allebei bijdraagt aan je eigen irritatie. In extreem geval zou a 0 kunnen zijn of tussen 0 en 1. Dat is al heel weinig, maar dan nog heeft het dus met jezelf te maken.
Wat kan je doen? Ergens anders aandacht op vestigen, er minder aan denken, minder focussen op die persoon.
Tot slot: het mooie is dat als het met jezelf te maken heeft je de irritatie altijd kan verlagen, waardoor er een nieuwe situatie ontstaat. Vanuit die situatie kan je weer hetzelfde doen..