Aangeboren of aangeleerd?

wanneer je gelooft in reincarnatie dan heb je in je vorige levens al dingen geleerd en die herken je nu aan wat je aangeboren lijkt te zijn, gewoon al kan, je gaven, je talenten...
dus wanneer je al vele levens hebt gehad zou je meer en meer kunnen en weten.
en nu in dit leven leer je weer andere dingen, maak je nieuwe talenten/gaven/kennis aan.

wanneer je niet in reincarnatie gelooft. dan denk ik dat het veelal ligt aan de genen, wat je meekrijgt van je ouders, grootouders, overgrootouders (stamboom)enzovoort...
en wat ze je in je opvoeding allemaal meegeven, laten zien, mee in aanraking laten komen...
en hoe leergierig je bent.
en ook hoeveel tegenslag je krijgt of niet, dat zijn ook lessen waar je veel van leert...

Volgens Dick Schwaab is het meeste van ons karakter en zeker dingen als intro/extravert bij de geboorte al bepaald en verandert er na het derde jaar nauwelijks nog iets.
Of je meer georiënteerd bent op je linker hersenhelft (de taalkant) of de rechter (muzikaliteit, ruimtelijk inzicht, wiskunde) of dat het min of meer gelijk is verdeeld ligt wel vast en ook hoe je er mee om zult gaan.
Bij de geboorte is er een grote hoeveelheid verbindingen en daar wordt vooral in gesnoeid. Het hangt er vanaf welke verbindingen veel worden gebruikt (gestimuleerd). Verbindingen die niet worden gebruikt verdwijnen en die we vaak gebruiken worden versterkt. Dit bepaalt hoe goed we ergens in kunnen worden.
Bij je geboorte ligt vast of je ergens aanleg voor hebt, maar het ,moet wel gestimuleerd worden wil het zich tot een echt talent kunnen ontwikkelen.
Ethiek heeft vooral sociale wortels en hoe een mens op dat gebied is gevormd zal vooral afhangen van de wisselwerking tussen karakter en opvoeding in de eerste jaren.

Binnen de psychologie is er nog steeds discussie omtrent het nature-nurture hoofdstuk.

In mijn zienswijze wordt het grootste gedeelte van de persoonlijkheid bepaald door 'nature' en slechts een heel klein gedeelte is geconditioneerdheid.
Met dit kleine gedeelte bedoel ik; welke smaak je hebt ontwikkeld (eten en drinken), welke kledingstijl je hebt meegekregen, hoe je je verwoord, en je tegennatuurlijke gedrag (geconditioneerd, geblokkeerd gedrag).

Je ziet het goed terug binnen gezinnen waar de kinderen allemaal hetzelfde trauma hebben opgelopen, maar toch ieder individueel hun 'eigen' problematiek er aan overgehouden hebben. Hoe ze in het leven staan, en met hun leven omgaan wordt duidelijk bepaald door hun eigen natuur.

Je talent zit al in je, het hoeft alleen maar aangeraakt te worden. En zelfs als de omgeving 'niets' aanraakt, zie je toch een sterk talent vanzelf zijn weg vinden door de persoonlijkheid heen.

Inzicht moet verworven worden, talent is echter aangeboren.
Mensen met veel inzicht hoeven op dat punt niet per definitie veel talent te hebben, ze hebben zich er wel flink voor ingespannen, anders krijg je geen inzicht.
Mensen met talent op dat gebied, zullen met dezelfde inzet meer inzicht verwerven in dezelfde tijd (je hebt er dan gevoel of aanleg voor).
Mensen met talent op een bepaald gebied hoeven evenzogoed niet veel inzicht te hebben op dat terrein, ze hebben ze hun talent niet ontwikkeld, dan kun je er ook niets mee.
daarom wordt talent wel met zaad vergeleken, doe je het in goede grond en verzorg je het goed (goede grond is dan een gunstige omgeving) dan kun je met je talent heel ver komen.
Het woordje INZET is echter heel belangrijk en dat in een instelling.
Dat kun je je aanleren, maar goed voorbeeld doet ook goed volgen.