Waar komt het gevoel van eenzaamheid vandaan?

Question

Is het puur een denkwijze over een bepaalde situatie en daar naar leef.. Of kan het daadwerkelijk zijn dat je gewoon een einzelganger bent op aarde omdat je de mens gewoon niet begrijp of niet aanstaat.

Ligt eenzaamheid altijd bij jezelf of kan je daar ook anderen de schuld van geven?

 · Accepted Answer

Ik denk dat het altijd een verlangen is dat niet vervuld wordt. Een verlangen naar contact, een verlangen naar vriendschap, een verlangen naar mensen die jou begrijpen, een verlangen naar je gevoelens of ervaringen aan iemand kunnen vertellen, etc.

Ik denk dat het feit dat dat verlangen niet vervuld wordt, door meerdere oorzaken kan komen. 
Het kan zijn dat je dénkt dat er niemand is die je zal begrijpen,  maar dat dat in feite niet waar is, dat als je het probeert je erachter komt dat veel mensen hetzelfde voelen, dat je gewoon de moed moet hebben om het te uiten tegen een ander. Dan kan je het dus zelf veranderen. Ik denk dat dat redelijk vaak het geval is.

Maar het kan ook aan de situatie liggen, niet iedereen ligt elkaar, niet iedereen houdt van praten of andermans emoties horen. Dus het kan ook gebeuren dat er gewoon niemand in de buurt is die jij aardig vindt en met wie je contact wílt hebben; of niemand die jou aardig vindt, of wel mensen die jou aardig vinden, maar die geen zin hebben in bijvoorbeeld zware gesprekken, terwijl jij daar nou juist zo'n behoefte aan hebt. Dan zit het hem echt in de omstandigheden. Soms kan je dan ergens anders mensen zoeken, soms moet je wachten tot een ander moment.

Maar ook in dat laatste geval, kan je proberen om dat onvervulde verlangen gewoon even te laten voor wat het is, en niet boos in je eentje te gaan zitten omdat niemand met je wilt praten over hoe rot je je voelt; en proberen mee te gaan in wat zij aan het doen zijn, meegaan in het oppervlakkige geklets ofzo. Door dat contact kan dat verlangen eventjes naar de achtergrond verdwijnen, isolatie en jezelf afsluiten maakt dat onvervulde verlangen juist extra groot en pijnlijk. 
Maar dat verschilt misschien ook per mens.

 · Answer

Vanuit jezelf, zodra het van een ander komt is de eenzaamheid ongeldig.

 · Answer

Iedereen heeft aandacht nodig, dat is als eten je hebt het iedere keer weer nodig.

Gebrek aan aandacht geeft een gevoel van eenzaamheid. Wie daar de schuld heeft kun je denk ik niet zeggen.

Zelfs einzelgangers hebben aandacht nodig, die zoeken dat alleen bij een kleine groep mensen. En kunnen met minder aandacht langer overleven.

Eenzaamheid is dus een gebrekssymptoom.

 · Answer

Op het moment dat er enkel egocentrische personen in je leven zijn, denk ik wel dat je anderen er de schuld van kan geven.

Maar dat is dan ook gelijk de enige situatie die ik kan bedenken (zonder er langdurig er over te denken) waarin je anderen er de schuld van zou kunnen geven.

Op enkele situaties na komt het dus naar mijn idee eigenlijk altijd uit jezelf.

Een einzelganger zal zich trouwens niet eenzaam voelen, daarom is het een einzelganger.

 · Answer

denkwijze

 · Answer

Als je jezelf ziet als afgescheiden van alle anderen, dan krijg je meteen het gevoel eenzaamheid te ervaren... Dus dan weet je ook hoe je dat weer weg moet doen, als je jezelf ziet als deel van het geheel...

Nee je kunt nooit een ander de schuld geven bij eenzaamheid, dat ligt ALTIJD aan jezelf... Jij bent het namelijk die dat voelt en dat is een resultaat van wat jij in deze wereld zet...

 · Answer

Ik denk dat het gevoel te maken heeft met opgroeien in een maatschappij waar mensen behoorlijk van elkaar afhankelijk zijn.
ook denk ik dat het in het menselijk instinct zit in groepen te overleven.

 · Answer

Het ligt altijd bij jezelf. Tweeledig:

* Jij ervaart de situatie nu eenmaal zo. Voor jouw gevoel  mag je de ander daarom niet de schuld geven. Hij/Zij is wel deelnemer in het onstaan van jouw gevoel, maar jij maakt de 'vertaling'  - het wordt mij aangedaan - terwijl het zou moeten zijn - ik laat het toe ... -. 
Het is jouw denken.

* Einzelganger zijn is niets mis mee, wanneer je niet zo'n meeloper bent, althans. Misschien ben je wel een voorloper of iemand die zijn nek wil uitsteken. 
Wanneer je er voor kiest om  einzelganger te zijn om zo  evt. problemen uit de weg te gaan, vind ik deze houding  minder geslaagd en vraagt zeker om aandacht (oplossing)!

 · Answer

"Waar komt het gevoel van eenzaamheid vandaan?"

Ook vraag je:
Of kan het daadwerkelijk zijn 
dat je gewoon een einzelganger bent op aarde 
omdat je de mens gewoon niet begrijp of niet aanstaat(?)

Ja, dat kan; en het kan natuurlijk ook zijn, 
dat de mensen jóuw niet begrijpen of aanstaan.

Maar als je vraagt:
Ligt eenzaamheid altijd bij jezelf 
of kan je daar ook anderen de schuld van geven?

dan is dáárop mijn antwoord: 
ja, het ligt ten alle tijden bij jezelf, vind ik; 
en ja, je mag daar anderen de schuld van geven, 
maar dát zou ik dan niet gepast vinden...

 · Answer

Eenzaamheid kan het gevolg zijn van te weinig mensen in de buurt. Eenzaamheid kan ook met jezelf te maken hebben, n.l. dat je je niet kan verbinden met iemand of je niet verbonden kan voelen.

 · Answer

Misschien als je niet zelfverzekerd genoeg bent...
Denken dat je niks toevoegt voor een andere..
En/of dat je denkt dat niemand jou begrijpt..
En/of dat je een gelijke probeert te zoeken...
En/of te hoge verwachtingen heb in conversaties..
En/of dat niemand jou zal begrijpen omdat je jezelf ook niet begrijpt
Gewoonweg niet met jezelf gelukkig zijn..

Waar komt het gevoel van eenzaamheid vandaan?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (10)

Weet jij het beter..?