Is er onderzoek gedaan en zo ja welke, naar het fenomeen "bescherm het eten op je bord"? Zie uitleg.

Question

Misschien herken je het wel: je ben aan het eten en iemand prikt, gevraagd of ongevraagd, een vorkje van jouw bord mee. Of je bent daar getuige van bij anderen.
Reacties van mensen zijn vaak boos.
Wat zit daarachter en ik ben dan vooral geïnteresseerd in het psychologische aspect, dus los van of het wel of niet fatsoenlijk is.
Komt dit beschermen van je eten bijvoorbeeld voort uit "oergevoelens"? En is dat bij mannen anders dan bij vrouwen (generaliserend bekeken)?
Is daar onderzoek naar gedaan?
Graag met bronvermelding.

Toegevoegd na 23 uur:
Bedankt iedereen voor de antwoorden en de reacties!
Tot nu toe heeft nog niemand iets geschreven over onderzoeken betreffende het onderwerp. Zelf heb ik niet veel nieuwe dingen of iets interessants gevonden op Internet, maar misschien zoek ik verkeerd?
Wie o wie? :-)

amc · Accepted Answer

Ik weet niet of er onderzoek naar is gedaan, maar kan je uiteraard wel mijn visie laten weten.
Ik denk dat het een oerinstinct is en dat het meer bij vrouwen voorkomt om het voedsel te beschermen.
De vrouw is van oudsher diegene die het eten bereidt voor haar gezin. Een moeder is erop ingesteld om te zorgen dat haar kinderen goed, gezond en hygiënisch eten krijgen. Zij is immers degene die het zieke kind moet verzorgen dat door 'besmet voedsel' ziek is geworden.
Er is genoeg onderzoek gedaan naar hygiëne en iedereen weet dan ook dat het niet hygiënisch is als andermans mondbacteriën in jouw eten rondspartelen. 
Met name vrouwen zijn hiervan op de hoogte en zullen het te allen tijde vermijden willen dat hun bord besmet raakt. Aangezien  moeder het als haar taak beschouwt hierop toe te zien, zit het er vanaf de oertijd in dat zij het eten van haar kind(eren) beschermt.
Wij stammen niet ver af van de dieren, wij hebben dezelfde natuur en kijk hoe het in de dierenwereld is geregeld. De vrouwtjesdieren zorgen voor het eten en zorgen ervoor dat hun jongen opgroeien. Zij zullen niet uit hygiënisch oogpunt het voedsel voor hun jongen beschermen, maar meer vanuit een eventueel tekort voor hun jong als een ander dier het weg wil kapen. 
Hoe dan ook, een oerinstinct zit nog altijd in iedere moeder en ik denk dan ook dat geen enkele vrouw van iemand die niet tot haar eigen gezin behoort, zonder problemen een vorkje mee laat prikken door anderen!
Ook als de vrouw zelf geen moeder is, zolang zij op de hoogte is van hygiëne, zal zij het niet accepteren.
Mannen zijn daar over het algemeen wat makkelijker in. Die lopen ook makkelijker met een paar vuile handen rond als zij aan het klussen zijn. Een vrouw in de keuken, met eten bezig, loopt bijv. constant naar de kraan om haar handen schoon te houden. Mannen doen dat eigenlijk alleen als zij professioneel in de keuken bezig zijn met eten, omdat hen dat zo is aangeleerd.

Er zijn natuurlijk hierop uitzonderingen in de regel en er zijn natuurlijk ook mannen die erg op hygiëne zijn, maar ik denk dat het bij vrouwen er meer als oerinstinct inzit.

 · Answer

Ik heb wel eens gelezen dat vrouwen het vaak bij hun partner doen. Vaak hebben ze daarvoor aangegeven dat ze zelf niets wilden. Dit werkt daarom vaak irritaties op. Maar het is eigenlijk een soort van vlooi gedrag van de vrouw is.
Ik ga nog even kijken of ik het artikel online kan vinden.

Toegevoegd na 3 uur:
Met vlooigedrag bedoel ik het bijvoorbeeld aan de partner zitten. Het is een sociale handeling die alleen voorkomt als er een goede band is. Daarnaast versterkt het vaak de band.

 · Answer

Nou kijk, voedsel werd vroeger zelf gejaagd, gevangen en gedood,en dus was het in feite je eigendom.
En eigendom is iets wat te vuur en te zwaard verdedigd moe(s)t worden.
Zo beschouwd zou je kunnen zeggen dat het beschermen er van een overgeleverd oerinstinct is.
Deze redenering komt geheel op mijn eigen conto en bij mijn weten is er geen onderzoek naar gedaan.

 · Answer

Eten delen van elkaars bord is bij ons ongebruikelijk maar het hangt af uit wat voor een gezin je komt.
Ik was not amused toen bij mij eerste bezoek aan mijn toekomstige schoonouders het vlees van mijn bord gejat werd toen anderen mij afleidde, de ouders lieten correctie na....

Cultuurverschil, ik zou zoiets nooit doen en vind het onbeschoft.
Als een ander een patatje vraagt, kan ik die afstaan en heb daar veel minder moeite mee.
Maar van mijn bord jatten , NO WAY, zelfs mijn vrouw flikt dat niet.
Ze kan echter rustig wat van mijn bord krijgen als ze dat vraagt.

Het heeft denk ik met territorium en respect te maken.

Dus heeft mijn vrouw de "opvoedingsregels"van haar thuis
vervangen door mijn opvattingen.
Overigens ben ik best gul maar vragen is een must.

Je ziet inderdaad verliefde mensen elkaar voeren . Leuk dat je dat met vlooien vergelijkt, ik denk dat je niet ver van de waarheid zit, het is ook (onbewust) claimgedrag "deze vent is van mij".
Het lijkt me dat je observatie dat mannen dat minder doen maar er ook minder een punt van maken , juist is.

Wel denk ik dat een wildvreemde man dat niet bij een (hetero)vent moet flikken maar dat een aantrekkelijke vrouw er mee weg komt.
Een man zal beseffen dat een vrouw die een lik van zijn ijsje wil of een hapje van zijn bord, niet vies van hem is en dat kan zijn ego strelen.

Hoe een vrouw dit beleeft, kan ook beter door een vrouw beantwoord worden.

 · Answer

merkwaardig.........

In een vorig leven (lees: toen ik nog adolescent was) heb ik in de horeca gewerkt. De restaurants waar ik werkzaam was werden door de Michelin gids in de hoogste categorieen geplaatst. De hoeveelheid voedsel op het bord was gerelateerd aan de maximale inname van voedsel van de individuele gast. Dit betekende dat er maximaal 200 g. vlees of vis op het bord lag.

In die tijd was ik 'verloofd' en mijn verloofde had de neiging om een vorkje mee te prikken van mijn bord. Om te proeven hoe mijn keuze smaakte.

Ai...... dat was een ernstige fout: dat wat op mijn bord lag was afgestemd op elkaar en precies de goede hoeveelheid. Niet teveel en niet te weinig.

Om het ietsie overdreven te stellen: ik was destijds in staat om mijn vork in haar hand te steken om te voorkomen dat ze haar activiteit kon voltooien. Een standaard opmerking van mij uit die tijd was: 'He, als je nieuwsgierig bent dan bestel je het de volgende keer zelf.'

Een meer realistischer standpunt is te vinden in de wereld van de zoogdieren: Eerst eten de hoger in rangorde geplaatste dieren en dan in afnemende volgorde de rest. Logische conclusie is dan dat het vechten is voor dat wat overblijft. Het recht van de sterkste geldt dan in optima forma. Het is een kwestie van overleven of sterven.

Onderzoek binnen de wetenschap der exactheid kan ik mij niet herinneren, de plausibiliteit is waarneembaar.

Is er onderzoek gedaan en zo ja welke, naar het fenomeen "bescherm het eten op je bord"? Zie uitleg.

Het beste antwoord

Andere antwoorden (4)

Weet jij het beter..?