Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Welk gevoel wordt uitgedrukt door iemands naam te noemen?

(Dit is een vraag van een vriend - laten we hem Richard noemen.)

Richard gaat regelmatig uit met een meisje. Hij heeft een oogje op haar. Hun samenzijn is altijd zeer gezellig, maar iets speciaals is er nog niet gebeurd.

Nu valt het hem op dat zij vroeger meestal zei: "Zullen we nog wat drinken halen?" Of, als hij voorstelde nog wat te drinken maar zij naar huis wilde: "Nee, ik moet morgen bijtijds opstaan, dus ik ga nu liever naar huis."

In beide gevallen dus *zonder* zijn naam te noemen.

Sinds kort noemt ze ineens *wel* zijn naam. In het eerste voorbeeld zou ze nu dus zeggen: "Hee Richard, zullen we nog wat drinken halen?" En in het tweede voorbeeld: "Nee Richard, ik moet morgen bijtijds opstaan, dus ik ga nu liever naar huis."

Richard vroeg mij of deze verandering iets betekent. Duidt dit op toenadering? Of juist op afstand nemen? Of duidt het ergens anders op?

 

Toegevoegd na 22 seconden:
 
Omdat ik dit niet kon zeggen, en zelfs niet zou kunnen zeggen hoe mijn *eigen* taalgebruik eventueel zou veranderen bij aantrekking of bij afstand nemen, stel ik deze vraag nu op GV.
 
 

Toegevoegd na 6 minuten:
 
Richard is 34, de vrouw in kwestie is ongeveer 28. Beide zijn blanke Nederlanders, in Nederland opgegroeid.

Om te voorkomen dat deze vraag wordt verwijderd: hij zoekt zo feitelijk mogelijke antwoorden, dus geen speculaties.
 
 

Cryofiel
11 jaar geleden
51.2K
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Toch even een speculaasje voor Richard: Zou ze kort geleden op een cursus geweest zijn waarin ze geleerd heeft dat mensen beter luisteren en beter beïnvloedbaar zijn als je ze bij hun naam noemt?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Als zij dit 'opeens' is gaan doen. Dan heeft zij waarschijnlijk iets geleerd.
Het is 1 methode om te leren om juist namen te onthouden, terwijl je dat normaal moeilijk vindt.
Er zijn natuurlijk nog meer methoden. Juist het niet 'kunnen' of 'durven' communiceren met anderen geeft speculatie (en angst) de bovenhand. Je gaat dus iets 'verzinnen' wat mogelijk een reden is of een oorzaak geeft (tot het doemdenken toe). NIET DOEN, dit klopt bijna nooit!
Bovendien zal 'Richard' zich gaan gedragen op de antwoorden die hij van anderen krijgt of zelf 'verzint'. Of dit verantwoord gedrag is, is maar zeer de vraag. Dus mijn advies is om het Richard haar te vragen dat ze dit heeft veranderd en dat dit hem is opgevallen. Zo te lezen gaan ze al vrij lang met elkaar om, dus zal niet minder moeilijk zijn.
De enige persoon die het juiste antwoord heeft is dat meisje.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Mij lijkt het op afstand nemen.
Je niet verbinden met de ander.
Apart de naam noemen is die ander buiten een wij gevoel plaatsten.
Meer controle over de situatie door de leidinggevende positie in te nemen.
Zoals een werkgever dit ook doet bij zijn personeel, dit als voorbeeld dan he.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik noem maar zelden de naam van mijn partner, eigenlijk alleen als er anderen zijn maar nooit als ik hem wat vraag (X, wil je even...).
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Mij neigt het meer naar een wat zakelijker relatie, waarin de dame in kwestie meer de overhand neemt en de ander naar haar hand wil zetten.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Het is moeilijk om het gevoel van de dame in kwestie aan te geven natuurlijk: de enige die dat kan weten is zijzelf.
Richard weet het snelst en zekerst wat zij bedoelt door het haar gewoon te vragen.

Maar om je vraag te beantwoorden: in deze situatie zou het naar mijn idee zowel een toenadering kunnen zijn/het privé-gevoel van iemands naam noemen (gevoel bijvoorbeeld: meer intimiteit willen, hem leuk vinden) als ook afstand creëren / een meer zakelijke relatie willen (gevoel bijvoorbeeld: je komt te dichtbij, ergernis, angst).
Belangrijk is altijd de lichaamstaal: de toon/hoogte/hardheid van de stem, de ogen, lichaamshouding etc.
En dat is weer een kwestie voor Richard van in kunnen voelen, kunnen zien.
Het is dus altijd een combinatie van het gebruik van de zintuigen en in feite is een algemeen antwoord op deze vraag m.i. niet te geven.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Hier ben ik 't mee eens. Goed antwoord!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dank je!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
+
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Bedankt.

Andere antwoorden (9)

Het geeft waarschijnlijk een meer aangesproken gevoel. Het werkt contact versterkend. Het wordt persoonlijker.

Maar dat kan zowel positief als negatief gebruikt worden. Als je bijvoorbeeld aangesproken wordt op je slechte gedrag, komt dat duidelijker aan als je naam erbij wordt genoemd.
Zo zal dat ook zijn als de boodschap positief is.

Mijn advies zou dan ook zijn om meer naar de inhoud en intonatie van de boodschap te luisteren en niet meteen te concluderen dat ze hem leuker vindt (hoewel dat wel kan afhankelijk dus van de inhoud etc.)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Cryofiel
11 jaar geleden
+
Wanneer er plotseling een eigen naam valt tijdens een gesprek, komt dat altijd heel persoonlijk over. Zij geeft hem daarmee het gevoel dat haar woorden voor hem alleen bedoeld zijn. Het schept direct een sfeer van vertrouwen wat een uitstekend fundament is om verder te komen.
Hetzelfde gevoel zal voor haar gelden indien hij haar af en toe met haar naam aanspreekt.
Doordat zij hem nu bij zijn naam noemt, is er al meer een vertrouwensband ontstaan.

Het ligt natuurlijk wel aan de intonatie die het uitspreken van de naam heeft. Zegt zij het op een zachte manier, zal het automatisch als een soort 'streling'bij hem overkomen.
Zegt zij het echter met harde klank, danzullen haar ogen genoeg zeggen daarbij. Dan kan het klinken als een nadrukkelike bestraffing en kan het aankomen als een waarschuwende tik.

Lichaamstaal, daarop moet hij letten en de klank van de toon waarop ze zijn naam uitspreekt.
Een gevoel zal hem vanzelf laten weten of zij meer toenadering zoekt.
In mijn optie is dit het geval. Een vrouw geeft zelf aan of zij toenadering zoekt en in mijn geval als vrouw was dit altijd wel het geval als ik een man met zijn naam aansprak.
(Lees meer...)
amc
11 jaar geleden
Cryofiel
11 jaar geleden
+
Het toont aan dat de vrouw en Richard geen vreemden van elkaar meer zijn. Zij heeft hem een paar keer ontmoet, en weet nu dat hij betrouwbaar is. Daardoor kan zij nu haar afstand tot hem kleiner maken, en voelt ze zich veilig om hem bij de naam te noemen. Er heeft toenadering plaatsgevonden. Maar het is nog te vroeg voor Richard om daaruit te concluderen dat zij de ware is. Ze zijn nu gewoon gezellige vrienden.
(Lees meer...)
11 jaar geleden
iemands naam noemen, geeft meer diepte en herkenning naar de persoon.
Ik heb geleerd bij b.v telefoongesprekken, zakelijk dan, dat als je de naam noemt van die persoon die je belt dat je gelijk merkt dat de ander dan meer ontwapent.
Als iemand dat bij mij doet, en mijn naam de volgende keer nog weet ik meer open sta , op gevoel voor een gesprek.
het gaat bij er bij het meisje om , hoe inderdaad de toon is.
Want soms als je iets wil benadrukken, een nee kan ook afstand in je zin leggen dan klinkt het duidelijk anders.
Zou het gewoon wagen en vragen, Richard dan, want ach dan weet je gelijk waar je aan toe bent.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Een goede kennis, blijft gewoon een goede kennis, zolang die kennis achter een bepaalde grens blijft.
De ruimte voor die grens is heel erg groot. je kunt er alle kanten heen, je hebt immers geen directe verbinding met die goede kennis.

Tot het moment, dat het iets meer aan het worden is dan een goede kennis.
Dat kan door een vriendelijk gebaar komen, een opmerking, een presentje, iets voor de ander over hebben enz.

Dan kan je over die grens heen komen in een nieuwe persoonlijke ruimte, die wel veel kleiner is, maar ook veel persoonlijker.

Ook aan deze ruimte zit weer een grens, kom je die over, dan ga je met die persoon samenwonen of trouwen.
Opnieuw is deze ruimte kleiner dan de vorige.
Het is een soort van prive ruimte, waar langzaam weer familie, kinderen en opnieuw kennissen in gaan passen.

Door het noemen van een voornaam, ben je dus de eerste grens gepasseerd, gestegen in de waardering en zeker gezien de leeftijd, een belangrijke stap.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
mooi gezegd: +
Cryofiel
11 jaar geleden
+
Dit gaat over symbolen. Een naam is een personalisatie van een individu. Het gebruik van het woord 'jij' om iemand aan te duiden geeft nog geen herkenning van het individu 'Richard'.

Het gebruik van de naam is een erkenning van een meer dan oppervlakkige bekendheid met een individu. Het is geen toenadering maar een erkenning dus.

Het is een uitnodiging om te komen tot een verdere verdieping, het tonen van een interesse in de persoon met die naam.

Dit is niet gebonden aan ras of cultuur, het is een 'algemene' manier om een verhouding aan te geven die meer is dan oppervlakkig.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
als de vrouw richard nu bij de naam noemt wil dat zeggen, dat ze hem beter kent,
hij is niet meer een (naamloze) date, maar onderdeel van haar leven en daarom benoemt ze hem.

het is niet te zeggen welk gevoel hier mee tot uitdrukking komt, als er al gevoel is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Als ik iemand bij zijn naam ga noemen dan betekent dat voor mij dat ik de persoon iets meer heb toe gelaten in mijn vertrouwens wereld, en er iets meer interesse voor heb gekregen omdat ik nu ineens wel de naam kan onthouden!
Het heeft niks met verliefdheid te maken bij mij! want ohohoh wat zijn mensen toch verschillend!
Meer stevigheid , vastigheid naar een beginnende vriendschap?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Het noemen van de naam maakt een boodschap gericht en persoonlijk.

Zolang je zegt 'zullen we nog wat gaan drinken' KAN de vraag 'in het algemeen' / aan het hele gezelschap gesteld zijn en de indruk gewekt worden niet persoonlijk (te) geïnteresseerd te zijn in een bepaald persoon. Meer een 'voorstel in het algemeen'. (Zullen jij en ik BEIDEN nog iets drinken).

Op het moment dat je iemand specifiek bij de naam noemt, wordt duidelijk dat het een persoonlijk gerichte boodschap is, en persoon in kwestie meer onderwerp van affectie geworden is. Het voorstel wordt dan een gerichte vraag, met een dwingender karakter. (Zullen jij en ik SAMEN nog iets drinken).

Nog een stap verder wordt het in het openbaar noemen bij een koosnaampje; let maar op. Als het dik aan is wordt het vermoedelijk : "Hee, liefje, zullen we nog wat drinken halen ?" . " Nee schat, ik moet morgen vroeg op."

Het is inderdaad het gevoelsmatig verkleinen van de (emotionele) afstand.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Cryofiel
11 jaar geleden
Joepie! Marleen is terug! Kleine toelichting op de situatie: het eerst niet, en later wel bij de naam noemen gebeurde in alle gevallen als Richard en zijn dame met zijn tweeën waren. Er was dus geen sprake van een gezelschap. Verandert deze extra informatie jouw antwoord, of blijft je conclusie hetzelfde?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Eigenlijk niet ; daarom heb ik ook de 'zinnetjes tussen haakjes' er bij gezet. Algemeen versus persoonlijk. Ook als je met zijn tweeën bent, kun je toch 'algemene' voorstellen doen.
Cryofiel
11 jaar geleden
+

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding