Ik zou het absoluut niet weten, want als er in deze samenleving iets is dat zwaar maar dan ook zwaar overgewaardeerd is, is het wel intelligentie.
Het enige dat een intelligentietest meet (en dat is het enige middel waarmee men zich 'kan voorstaan' op 'een' hoog IQ) zijn wat inzichten en leervermogens. Maar over succes in het latere leven zegt dat niets, en er zijn veel meer maar moeilijker meetbare talenten die niet evenredig verdeeld zijn over de bevolking, zoals lichamelijke 'intelligentie' (goed kunnen bewegen, dansen of sporten), muzikaliteit, sociale vaardigheden en dergelijke. Ieder mens heeft een beetje meer of minder van elk 'pakketje' , en uiteindelijk hangt je succes niet af van wat je KAN maar van wat je DOET. Het zegt dus geen ene drol.
Als tegenhanger is wel ooit het begrip emotionele intelligentie bedacht, maar net als met de IQ-test kun je je daar ook trainen in het geven van sociaal wenselijke antwoorden (maar niet te, dan valt het op), en heeft het feitelijk geen enkele betrouwbare voorspellende waarde.
Niks van aantrekken dus. Een hoog IQ betekent dat je goed kunt puzzelen, en misschien dat je wat meer ruimtelijk inzicht of groter leervermogen hebt dan een ander, maar zegt nog niks over wat je daar vervolgens me doet.
Trouwens, mensen die beweren dat ze heel goed kunnen dansen of muziek maken of tennissen heb ik ook zoiets van : laat maar eens zien dan. Eigenroem stinkt altijd, eigenlijk. Je hebt echter in zoverre gelijk, dat de overwaardering voor intelligentie juist bij mensen die niet zo hoog scoren als ze zouden willen een beetje vervelende bijsmaak achterlaat.
Ik scoor op tests meestal tussen de 130 en 140 punten, maar heb uiteindelijk alleen maar lagere school dus niks 'bereikt' . Wel een groot leervermogen, dus wel altijd boven mijn 'opleiding' gewerkt, maar ook een schier onverzadigbare honger naar kennis die niet altijd leuk is, en inderdaad ook wel een beetje de betweterigheid , al heb ik daar IRL wel redelijk mee om leren gaan.
Het is gewoon een eigenschap / talent als alle andere, dat echter verder niks zegt. Je hoeft je er dus niet op te laten voorstaan, maar je er mijns inziens ook niet voor te schamen. Dat doe ik ook niet voor mijn gewicht of haarkleur (teveel en blond) ; ook twee eigenschappen zonder echt intrinsieke waarde.