hoe komt het dat mensen bij afbeeldingen van gezichtsbedrog altijd hetzelfde zien? en bij concentratie pas de andere afbeelding?

Het brein is getraind om bepaalde zaken te zien op een manier die ze gewend is... Zo maakt het brein moeiteloos van 2D 3D... Wist je dat je alleen maar 2D kunt zien... Er zijn twee dimensies in je beeld van het oog... Je kunt naar onder (boven) en naar rechts (links) gaan en meer niet... Dat 2D plaatje daar maakt het brein mbv het 2D beeld van het andere oog een schijnbaar 3D plaatje van... Daar is het brein op getraind, dus als het een plaatje ziet waarin zoiets verscholen zit, dan gaat het brein al aan de slag voordat je het in de gaten hebt...

Is er dan wat speciaals, dan schakel je dat automagische uit en dan zie je min of meer kaal zoals het werkelijk is, maar dat kost even moeite om het NIET te doen, zodoende...

Dat komt door de manier waarop ons visuele systeem werkt. Dat werkt bij iedereen ongeveer hetzelfde.

Dat komt doordat het is ontstaan door evolutie. Het was in onze evolutie van groot belang voor ons overleven om goed te zijn in het herkennen van gezichten, en gezichtsuitdrukkingen. Het gevolg is dat we nu zelfs in willekeurige vlekkenpatronen al heel snel een gezicht menen te herkennen.

Dit nadeel (een gezicht zien waar geen gezicht is) is niet zo erg. Het alternatief (geen gezicht zien waar wel een gezicht is) zou rampzalig kunnen zijn. Vandaar dat we zo goed zijn in het zien van gezichten.

Hetzelfde geldt voor het interpreteren van andere lijn- en schaduwpatronen.