Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Hoe kun je het beste reageren in deze situatie? Positioneel spel: een vaste medewerker leidt de aandacht van zijn (slechte?) functioneren af.

Ik ben vrijwilliger en doe o.a. thuisadministratie. Mijn klant komt uit een land waar corruptie normaal is en waar mensen elkaar naar het leven staan. Zij wantrouwt dan ook alles en iedereen. En dus controleert zij elk advies van mij; er zijn altijd vrienden bij aanwezig, of zij belt iemand op aan wie ik e.e.a. nog eens moet uitleggen, waarna die persoon het in haar taal uitlegt.

Als zij haar zin niet krijgt, gaat ze naar een ander. Zo ontstaan problemen met de huisarts en tandarts. Doordat ze het onderste uit de kan wil, niemand vertrouwt, en zelf geen problemen heeft met fraude, werkt ze zichzelf steeds in de nesten.

Voor de vrijwilliger is deze situatie lastig, omdat zij nooit vertelt wat ze zelf doet. De vrijwilliger zal er zelf achter moeten komen door een vertrouwensband op te bouwen en steeds door te vragen. Vooral respect voor de levenswijze van de klant is erg belangrijk.

Van elk bezoek heb ik gerapporteerd aan mijn coördinator.

Dit was de inleiding. Nu het punt: ik werd opgeroepen omdat ik niet goed zou functioneren. Met name zou ik dingen niet goed begrijpen en voor communicatieproblemen zorgen. De leidinggevende van de coördinator leidde het gesprek.
Gaandeweg het gesprek werd mij duidelijk, dat de coördinator niets heeft begrepen van de situatie. Steeds werd de aandacht afgeleid van de inhoud naar het volgen van regeltjes.
Ook werd ik ervan beticht 'geen gevoel' te hebben.
Zo probeerde de coördinator een conflict op te werpen,
- zie vervolg-

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
1.3K
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
blijkbaar in de hoop dat ik boos zou worden. Want dan was meteen 'bewezen' dat ik niet goed zou functioneren.
Maar dat had ik door, dus bleef ik redelijk en vriendelijk. Het gesprek ging geheel over regeltjes volgen. Ik bleef daarentegen gericht op de inhoud en feitelijk.
Slechts één keer werd de coördinator ook inhoudelijk, en verweet mij dat ik dingen verkeerd deed. Dat was leuk, want de coördinator liet zo aan de leidinggevende zien het zelf bij het verkeerde eind te hebben. Ik gaf mijn visie: dat de focus op de klant hoort te liggen. Bij het volgen van regeltjes ligt de focus op jezelf; ter bescherming. Dat is nog geen hulp. De coördinator blikte keek een keer of vijf naar beneden: de korte emotionele uiting van 'het opgeven'.
Tegen het einde van het gesprek raakte de coordinator bijna in paniek en nam de toevlucht tot de Nixon-methode: (blijven ontkennen ook al weet iedereen het al) en noemde alle (en reeds weerlegde) argumenten nog eens op, met de conclusie dat deze zaak erg ingewikkeld is, en dat ik op andere, eenvoudiger zaken gezet zou moeten worden. Ik had een paar dagen nodig om dit absurde gesprek te verwerken. Het is heel vreemd, vind ik, dat zo'n coördinator zo enorm weinig mensenkennis en inzicht heeft, en toch dit werk mag doen. En dus begrijpelijk, dat heel veel energie wordt gezet op het ontkennen van deze gebreken. Ik heb dit nu voor de tweede keer meegemaakt. Ook hoor ik van andere vrijwilligers, dat vaste medewerkers hun positie uitbuiten ten koste van vrijwilligers. Met dit soort spelletjes dus. Voor de leidinggevende is zo'n gesprek ook heel moeilijk. Die moet toch achter de medewerker blijven staan, maar anderzijds eerlijk en open blijven. Bovendien zijn de argumenten zo absurd, dat het ondoenlijk is om die direct en adequaat te doorgronden. Mijn vraag is hoe je hiermee kunt omgaan. Wat zijn de ervaringen? Welke adviezen zijn er? Zijn er specifieke onderzoeken naar dit handhavingsgedrag? Wat kan ik de organisatie adviseren naar aanleiding van dit bijzondere gesprek?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik zou ergens anders vrijwillegers werk gaan doen waar ik wel voldoening kreeg van hetgeen ik geheel gratis doe.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (6)

Zo zie je maar dat dit:

Mijn klant komt uit een land waar corruptie normaal is

niet alleen voor je klant geldt.

Persoonlijk zou ik wachten op de beslissing van de leidinggevende, indien deze beslist dat je niet goed functioneert, boeltje pakken en elders je diensten aanbieden, het kan toch niet zo zijn dat een paar personen het werk wat je graag en vrijwillig doet op een dergelijke wijze laat vergallen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Zeg dat de vertrouwensrelatie met deze client weg is, dat je nog wel voor de vrijwilligersorg wilt werken, maar dan en andere client. Respect moet er niet alleen zijn naar de client, maar ook naar de vrijwilliger. Als de een de ander niet vertrouwt moet je stoppen.
(Lees meer...)
anneliez
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Lees even het vervolg van mijn verhaal onder de reacties. Dan word je wel duidelijk, dat er geen problemen tussen mij en de klant waren.
Ik heb namelijk vele jaren met fraude te maken gehad, en ik kan er respectvol mee omgaan.
Ik vond het eerder leuk, om de klant te laten zien wat zij dacht, hoe zij vervolgens handelde, en wat het gevolg daarvan is. Dus haar op een zachte wijze met zichzelf te confronteren. Dit 'heropvoeden' vond ik heel leuk.
Wat je hier mee moet is helemaal afhankelijk van de hoeveelheid energie die je daar in wilt steken.

Ik hoop dat je zelf kopie hebt van alles wat je gerapporteerd hebt aan de coordinator.
Een manier: praat persoonlijk met de coordinator.
Uitgebreid en rustig.

Nog een manier:
Je kunt alles op papier zetten.
Eventueel samen met de andere vrijwilligers die dit ook meemaken.
Dit sturen naar de coordinator en leidinggevende.
Misschien ook nog hogerop.
En zien wat er mee gebeurt.

Op die manier kun je jouw gelijk aantonen.
En duidelijk maken dat de coordinator niet deugt
voor het werk.
Dat de leidinggevende achter een medewerker moet staan die niet voldoet, dat is ook onzin.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
De rapportages gingen per email en niet verwijderd. Dus dat is geen probleem.
Ik ben ideeën en analyses aan het noteren. Ook via een mindmap. Ik hoop op meer inspiratie van/door jullie. Dat 'niet deugen' vind ik erg moeilijk. Zo klinkt het als een oordeel, en ik blijf graag feitelijk. Bovendien is het zo, dat een mens een zekere hoedanigheid heeft, die onveranderlijk is. Dat is het karakter, maar ook of hij een been mist, zijn intelligentie, lengte van de neus, enz.
Die hoedanigheid is iets, wat je van de ander moet accepteren en respecteren.
Anders gezegd: ik kan onmogelijk de coördinator een gebrek aan mensenkennis en inzicht verwijten; netzomin als die leeftijd of schoenmaat. "Accepteer jezelf, je hebt geen mensenkennis!". Gaat niet, hè. Dus ik neem het op met de leidinggevende. Ik vermoed dat die na het gesprek zoiets heeft gezegd als:"Joh, hij deed zijn best, dus wees een beetje voorzichtig met onze vrijwilligers!", en het daarbij heeft gelaten. Anderzijds is soort gesprekken vrij zeldzaam. Dus het is goed om een en ander eens duidelijk op een rijtje te zetten, om herhaling te voorkomen. Dit ook, omdat dit voor mij de tweede keer is dat ik dit meemaak. De eerste keer ben ik op onderzoek uitgegaan, en bij de verantwoordelijke beleidsambtenaar een klachtenbrief van 40 kantjes ingediend. Ik heb er daarna niets meer van gehoord. Tenslotte gaat het hier om een mentaliteitskwestie, en 'mentaliteit' is bij de huidige crisis in feite de hoofdoorzaak. Het zit heel diep.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
"Dat de leidinggevende achter een medewerker moet staan die niet voldoet, dat is ook onzin."
Dit is geen onzin, hoor. Het gaat namelijk om belangen.
In de organisatie waar ik ben weggegaan, ging het gewoon om de subsidie, en dat durfden ze zelfs hardop tegen mij te zeggen! De vrijwilligers daar, waren er uitsluitend en alleen om geld van de gemeente los te krijgen. Dit zijn de z.g. subsidieslurpers.
Kritische of mondige vrijwilligers worden dan liever op voorhand al pootje gelicht. In mijn huidige organisatie is er passie, en dat vind ik heerlijk. Deze botsing is alleen maar leerzaam.
Jaren geleden heb ik ongeveer het zelfde meegemaakt, deze persoon was naar iedereen toe uiterst correct en beleeft, maar naar mij toe alleen ellende, verwijten, schelden enz.
Het vrat aan me, gesprekken hielden niets uit, niemand geloofde me, alleen wat collega's, maar die durfde niets te zeggen, die hadden er al meer weggepest zien worden.
Ik dacht dat ik het wel aan kon en ging gewoon door met mijn werk, maar helaas, na maanden van problemen raakte ik overspannen , burn out tegenwoordig, heb het na een half jaar ziek thuis, nog eenmaal geprobeerd, maar het was meteen weer mis.
Ik had de ( mentale)strijd verloren.
Ben ander werk gaan zoeken en gevonden en had het toen geweldig naar mijn zin, voor velen jaren.

Advies voor jou, onderschat dit niet, probeer het op te lossen door een andere functie, of andere baan.
Anders ben je waarschijnlijk de klos!
Het gevoel voor eerlijkheid is bij jou heel sterk en is een hele goede eigenschap, maar tegelijk, jouw valkuil.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ja, eddijst, dit zijn dingen waarmee je moet ^leren^ leven. Dit waait je niet aan. Was dat in een bedrijf? Of als vrijwilliger? Het belangrijkste is, denk ik, dat je je eigen positie goed inschat. Ga geen strijd aan die je niet kunt winnen.
Als vrijwilliger heb ik een zwakke positie. Het is niet anders, en dat heeft voor- en nadelen. Het is de feitelijkheid. Wat je daar schetst, is waarschijnlijk een narcistisch persoon geweest. De leiding van een bedrijf heeft dit namelijk meestal niet door. Dat blijkt uit onderzoek. Dus wegwezen is dan het handigste. In mijn geval was het denk ik zo, dat de klant ging begrijpen, dat ik haar volkomen door had. Ze zal zo het gevoel zijn kwijtgeraakt, dat zij 'in control' was. Het was ook een beetje klaar. Aan het begin was namelijk al gezegd, dat deze hulp tijdelijk zou zijn. Dit was dus het verwachte einde. Dit einde heeft de klant gemarkeerd op de gebruikelijke manier: met een klacht. Zij is niet in staat om zich op een andere manier te uiten. Zo is dat met sommige mensen: die uiten hun onvrede met klagen. En zij zoeken iemand om die klacht op te projecteren. Een soort van personificatie van hun onvrede, lijkt het wel. In de psychologie heet dat externe attributie. Ik vind dit niet bijzonder, ik trek het me niet aan. Dit valt onder de hoedanigheid van bepaalde mensen. Nu ik dit zit te schrijven, prijs ik mij gelukkig dat ik dit zo luchtig kan opvatten. Ik heb geen problemen met de klant. Wat ander werk betreft: er waren maar heel weinig andere gevallen! Oh jee. Waarschijnlijk zit de coördinator bij de intake veel mensen te ontmoedigen door die verhaaltjes over alle regeltjes. Die mensen begrijpen heus wel, dat het niet om hen draait, maar om de coördinator zelf!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Bij mij was dat in loondienst.
Maar het probleem zelf lijken wel op elkaar, dat komt waarschijnlijk door het gevoel van onmacht, dat kost heel veel energie.
De ander is dan ook altijd in het voordeel,want die weet van te voren al wat ze wel of niet moet gaan zeggen als jij dit of dat gaat vertellen om je eigen te verdedigen.
Hoe je het beste kunt reageren? Zoals jij hebt gereageerd zou ik zeggen. Je bent rustig gebleven, je hebt je bij de feiten gehouden, je hebt je niet laten meeslepen door onjuiste betichtingen, uitstekend, petje af.
Maar, waar zijn jouw grenzen?
Je bent vrijwilliger. Zo te horen een vrijwilliger die hart voor de zaak heeft en streeft naar een professionele werkwijze. Zo hoort het natuurlijk eigenlijk ook, anders moet je eigenlijk geen vrijwilliger worden. Maar kijk wel even naar je motieven. Je doet dit werk omdat het je een vorm van bevrediging geeft, je vind het prettig om iemand te kunnen helpen en je skills in te kunnen zetten.
Maar je moet het ook doen omdat het leuk is, althans, dat vind ik. Natuurlijk mogen er eens wat vervelende dingen gebeuren, dat is geen reden om direct het bijltje er bij neer te leggen. Maar hier is sprake van een vertrouwensbreuk, de coördinator heeft het vertrouwen in jou min of meer opgezegd en gaat achter jouw rug om naar een leidinggevende. Dat moet toch steken en je voelt je hierdoor waarschijnlijk onbegrepen en niet gesteund. Wat mij betreft ga je dan over de grens. Je inzet voor dit werk is mooi maar het moet niet ten koste van jou gaan.
Ik raad je aan om e.e.a. om te draaien. Jij bent nu min of meer op het matje geroepen, het initiatief van dit gesprek lag niet bij jou. Maak een nieuwe afspraak voor een nieuw gesprek en bespreek daarin wat JIJ nodig hebt. Jij hebt nodig dat er inlevingsvermogen is in de moeilijkheden van jouw clientèle en dat er, bij eventuele conflicten professionele back-up is om jou bij te staan. Als zij niet 100% achter je kunnen staan dan kan jij dit werk niet doen.
Vraag eventueel of het mogelijk is dat je dit werk met een andere coördinator kunt voortzetten of bespreek eventueel dat je het werk beëindigd.
Er zijn zat organisaties die zitten te springen om iemand die zo betrokken is als jij, en ze zouden je op handen moeten dragen in plaats van je te laten vallen als het er toe doet.
Bewaak je eigen belangen en kom op voor wat jij nodig hebt. Succes.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik weet niet wat voor bedrijf het is, dat gebruik maakt van vrijwilligers, maar wat in een eerder antwoord al gezegd werd: ze zouden je op handen moeten dragen voor alles wat jij doet. Zo te lezen echter, zul je het nooit duidelijk krijgen bij de betrokkenen.

In jouw plaats zou ik z.s.m. ander (vrijwilligers)werk zoeken. Hier ga je op de lange duur geen voldoening uit krijgen. Geen energie meer in steken, je spullen pakken (of inleveren) en kappen ermee! Er zijn zo veel andere organisaties die je van dienste kunt zijn en die je WEL waarderen...

Sterkte!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding
+