Waarom worden veel mensen onrustig als ze in bijvoorbeeld een rustige straat elkaar passeren?

Question

Het valt mij dagelijks op dat ik onrustig word als ik bijvoorbeeld van mijn huis naar het station loop. Gelukkig ben ik niet de enige zo heb ik ondervonden. Wanneer ik zie dat ik iemand nader dan ga ik naar de grond staren of opzij kijken en degene die ik ga passeren doet dat ook. Zodra we elkaar voorbij zijn is die spanning weg en komt er een gevoel van lichte opluchting. In drukke ruimtes is dit gevoel veel minder. Waarom kan oogcontact zoveel indrukken teweeg brengen? Laatst kwam er een meisje zitten naast me in de bus, zodra zij vriendelijk lachte naar me was de spanning weg alsof je geaccepteerd word. Ik ben erg benieuwd hoe andere mensen dit beleven.

 · Accepted Answer

Met angst hoeft dit verschijnsel niets te maken te hebben. Het feit dat je dan onrustig wordt heeft te maken met je persoonlijke ( intieme ) afstand tot andere mensen. mensen die je goed kent laat je vaak automatisch toe binnen deze ruimte ( die vaak binnen een straal van vanaf twee meter ligt ). Bij vreemden ligt dit anders. Alleen bij drukte maakt je dat meestal niet zo veel uit omdat je onbewust weet dat je allemaal langs elkaar moet. Op een stille stoep zie je je tegemoetkomer al ruim van tevoren aankomen, en kan je je er ( onbewust ) op voorbereiden dat je in elkaars " intieme" zone terrecht zal komen. Dit kan een ongemakkelijk gevoel geven, waardoor het moeilijk is te bepalen welke houding aan te nemen.

 · Answer

Je zou voor de grap eens een tijd een Brabant moeten wonen. Daar is het nog heel normaal om elkaar te groeten als je op straat loopt.

 · Answer

Ik herken deze situatieschets wel. Als ik 's avonds in t donker alleen naar huis fiets, fiets ik snel door en kijk niemand aan als het niet nodig is. Je zou door te kijken reacties uit kunnen lokken of iemand zou zien dat ik een beetje angstig ben. 
Als ik dan echter door het centrum kom, waar het doorgaans wat drukker is, fiets ik rustiger en kijk meer om me heen. Bij mij komt bij de drukte een gevoel van veiligheid naar boven. In drukte zal er in mijn ogen minder snel iemand me van m'n fiets trekken of lastigvallen, omdat er getuigen bij zijn die actie zouden kunnen ondernemen. In stille steegjes is de kans dat iemand iets merkt veel kleiner.

 · Answer

ik woon in een plaats waar veel dingen gebeuren. verkrachting en moord gebeurt hier heel vaak. loop ik dan in een steeg maar toevallig ook een andere man loopt vind ik het toch altijd eng.
of als je wel naar iemand kijkt krijg je wel eens de opmerking WAT KIJK JE terwijl je niet staart.
groeten en vriendelijk lachen is in de samenleving hard afgestraft door zinloos geweld ect.
als ik in het bos de hond uitlaat en daar loopt een man alleen (zonder hond of kind) zie ik daar gelijk een potentiele verkrachter in, terwijl de beste man misschien alleen maar een ommetje maakt, maar ik vind dat dan raar. misschien komt het door nare ervaring of door de samenleving zoals deze nu is.
als je iemand bent gepasseert en er is niets gebeurt terwijl dat wel mogelijk was ben je dus opgelucht.

 · Answer

Een aantal jaar geleden liep ik van het station van Hoofddorp naar het raadhuis waar ik werkte. Ik moest door een niet-verlicht bosje lopen (kortste weg). Ik merkte dat iets voor me een persoon liep en dat maakte me een beetje bang. Zo alleen en het was nog donker. Ik besloot me niet van de wijs te laten brengen en stug door te lopen. Bij het passeren van die persoon, het bleek een man te zijn, zei hij:
Oh ik hoorde iemand achter me lopen en ik vind het nogal eng zo alleen in het bos. Ik ben blij dat het een onschuldig iemand als jij is.

Geinig he. Angst zit vaak gewoon in je hoofd en gevaar in een klein hoekje waar je het het minst verwacht.

Waarom worden veel mensen onrustig als ze in bijvoorbeeld een rustige straat elkaar passeren?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (4)

Weet jij het beter..?