Hoe kunnen twee mensen ervan overtuigd zijn meer te zien dan de ander?

Lijkt op stronteigenwijs, zo overtuigd van hun eigen mening dat ze niet verder (willen) kijken

Zoals de tekening die er bij staat al aangeeft, vloeien A en B in elkaar over. Dus A begrijpt B en B begrijpt A..Dus A en B begrijpen elkaar al een beetje..een héél klein beetje.
Laat het verhaal een tijdje rusten en voeg over een tijdje weer wat toe. Telkens een klein stukje, zo krijg je dan op een gegeven moment één samensmelting van
wederzijds begrip. :-))

Een overtuiging is meestel de som van opgedane kennis theorie, praktijk en levenservaring. We gaan er van uit dat zowel A als B vanuit die totaliteit spreken.

Maar waarom moet B eigenlijk door A zonodig overtuigd worden van zijn gelijk. Discussiëren heeft niet tot doel dat er een winnaar uit de "strijd" moet komen. Door de verschillende inzichten te delen en naast elkaar te leggen
is de kans veel groter dat men tot een breder inzicht komt. Voorwaarde is wel dat men zijn 'medestander' respecteert en zich gelijkwaardig opstelt.
Dat zou de basishouding en hoofddoel moeten zijn.

We kunnen ons bij A ook afvragen waar die 'neiging' tot -willen overtuigen- vandaan komt. Meerdere antwoorden zijn hier mogelijk, Veel voorkomend is dat men zich (vroeger) niet gezien voelt, onzekerheid compenseert met extreem 'overtuigingskracht', enz... Dit is vaak de reden dat mensen zich 'vastbijten', willen opvallen. Vaak ziet men ook dat dit perfectionisten worden (ben er ook één van geweest). Alleen om erkenning te krijgen die ze meestal in hun jonge jaren vaak hebben moeten ontberen.

Maar, dat is dus nog geen reden om het (nog) beter denken te weten dan je gesprekspartner.

Wij kunnen de ander niet beoordelen op zijn weten, kennis en levenservaringen, of dat zijn "kennis" niet voldoende is. Wie zijn wij dat we denken dat dit zo is?
We kunnen er alleen naar gissen en afgaan van datgene wat de ander met je wil delen. Neem hem/haar serieus.
En vergeet de humor niet.

Dat komt omdat ieder zijn eigen realiteit ziet. Die realiteiten overlappen elkaar zowel als dat ze verschillen .. zoals ook te zien in je diagram.


bijvoorbeeld.

Laat 3 wetenschappers van een verschillende tak v wetenschap los in een stuk natuur, en vraag ze nadien wat ze hebben gezien.
Ze zullen alle drie met een totaal verschillend verhaal komen. ... De bioloog zal beschrijven wat voor flora en fauna hij waargenomen heeft, en wat daar bijzonder aan was,
De wiskundige zal wellicht beschrijven in welke verhoudingen de verschillende paden en perken hadden,

en de psychiater heeft vooral de "rustgevende , rustieke omgeving" omschreven als "een goed rustoord voor schizofrenen "

En een kunstenaar, lopende in die zelfde natuur, die zal er wellicht een planten-kermis in zien of een "oorlog der brandnetels"

Dus wat het "is", is iets anders voor ieder persoon, het verschilt vaak met wat het voor anderen "is"...

In die zin is die overlapping uit je diagram dus ook nodig, ja zelfs noodzakelijk , wil je niet 2 volledig selfsupporting sferen overhouden, die met elkaar niks te maken hebben.

....denk ik

Daar zijn twee goede redenen voor :
- Niemand kan ALLES weten
- DE waarheid bestaat eigenlijk niet

Afhankelijk dus van de kennis, ervaring, levensvisie, maar ook interpretatie en aannames van beide personen, zullen ze over veel onderwerpen maar een deel van hun visie delen.

Over grote concrete dingen kun je elkaars kennisgebied op een gegeven moment volledig gaan overlappen. Bijvoorbeeld de kennis over een bepaald land, of een diersoort, of een natuurverschijnsel, om maar een paar willekeurige zijstraten te noemen.

Helaas houdt de wereld bij die concrete zaken niet op. Er zijn legio onderwerpen - enwe komen ze hier steeds weer tegen - die zich op minder stoffelijk terrein bevinden, waaronder psychologie, filosofie en godsdienst. Daar zijn interpretaties en aannames voor nodig die ZO gevormd zijn door je hele voorgeschiedenis, dat het jaren kan duren voor je voldoende geestelijke bagage met elkaar deelt om elkaars visie volledig te omarmen. Maar je zult ook stuiten op onverenigbare verschillen die nooit tot elkaar zullen kunnen komen.

En het grootste punt in die discussies is natuurlijk : wat is werkelijkheid ? Dat dat uiteindelijk door iedereen waargenomen of aangetoond kan worden, of dat wat alleen binnen het hoofd van de waarnemer gebeurt ?
Maar : als de effékten hetzelfde zijn, maakt het dan echt wat uit ??

En dan haal ik er toch weer één willekeurige oude vraag bij, zonder te refereren naar discussie of antwoorden : Geesten. Of ze nu in de werkelijkheid fysiek en uiteindelijk aantoonbaar bestaan OF uitsluitend in het hoofd / de beleving van degene die ze waarneemt, maar het EFFECT van hun manifestaties is het zelfde, maakt het dan uit of die waargenomen werkelijkheid stoffelijk of psychisch is ?

Ik denk dat dat een punt is waarop je elkaars mening kunt leren kennen en trachten te doorgronden, maar waarop je vrijwel nooit op één lijn zult komen. Omdat het EFFEKT exact hetzelfde is. Daardoor bepaald alleen de vooraf aangeleerde instelling van de waarnemer welke de waarheid is.

Hierdoor zal een wetenschappelijk ingesteld persoon een paranormaal ingesteld persoon nooit kunnen begrijpen omdat hij de ervaringen zelf niet heeft. En zal ene paranormaal ingesteld persoon de wetenschappelijke nooit kunnen begrijpen omdat hij te weinig prikkels heeft om de kennis te willen opdoen.