Neen, psychologen en psychiaters die psychische problemen hebben, kunnen zichzelf niet helpen. Konden ze dat, dan hadden ze immers deze problemen niet.
Wat zo jammer is, dat ze gemakkelijk therapie (gegeven door een collega) kunnen tegenwerken, dat is dan ook vaan de reden waarom ze deze problemen hebben opgelopen, ze konden zichzelf al niet helpen.
Ze doorzien therapiemethoden en dat kan therapieresistentie in de hand werken.
Mensen die dit zware beroep beoefenen kunnen ook in de valkuilen van het (be)leven) trappen, hooguit wat minder snel.
Gebeurt dit, dan zijn ze om bovengenoemde redenen moeilijker te helpen.
Zo heb ik te maken gehad met een zeer goede psychiater die zichzelf van het leven heeft beroofd, vrouw en kinderen achterlatend.
Dit bewijst maar weer dat we allemaal kwetsbare mensen zijn.
Ook patienten/clienten zouden zich dit soms beter moeten realiseren, artsen, therapeuten en psychologen zijn ook maar mensen. Soms kan een gedreven behandelaar de zelfbescherming uit het oog verliezen, geeft teveel en komt met een lege accu te staan.
Het is dus een goede zaak ook begrip voor je behandelaar te hebben.