Hoe ontstaat een explosie bij zilverfulminaat?

Een explosie is in feite een verbranding / reactie met zuurstof. Als dit langzaam gebeurd, gebeurd er vrij weinig. Het brandt.

Echter, wanneer een reactie inderdaad binnen een afgesloten ruimte ontstaat en er druk ontstaat, kan er ook een explosie optreden. Door de druk zet iets opeens uit, kan niet uitzetten met als gevolg dat iets onder kracht uit elkaar knalt. Een explosie.

Maar voor een explosie is niet altijd een afgesloten container nodig. Denk maar eens heel extreem aan een nucleaire explosie. Door de enorme hoeveelheid energie en de gigantische druk komt er een machtige explosie. De reactie is zo exotherm (er komt zoveel energie bij vrij) dat een drukopbouw m.b.v. een container niet nodig is om een explosie te vormen.

De knalerwt is daarin eigenlijk vergelijkbaar, zij het een tikkeltje minder krachtig. Wanneer de knalerwt valt, start de reactie op en deze gaat heel snel. Er komt relatief veel energie vrij (het is natuurlijk een kleine hoeveelheid), maar wel zodanig veel dat er een drukgolf(je) ontstaat. Je hoort een knal. Een kleine knal.
Maak een knalerwt van 1 m3 groot en geheid dat de ramen in de omgeving er uit liggen (en waarschijnlijk een uitvaart voor degene die dat ding op de grond mikt). De reactie is heel fel, maar door de hele kleine hoeveelheid krijg je een schattig klein knalletje.

Het principe van de explosie is dus heel snelle uitzetting. Dat kan ook zonder container of afgesloten ruimte.

Als je de knalerwt loslaat en die naar beneden valt komt de erwt in een vrije val.
Door de versnelling van de zwaartekracht bouwt de erwt inwendige energie op.

Deze energie is voldoende om een explosieve stof zoals zilverfulmintaat te laten ontploffen.
Zou je de erwt in een emmer met water laten vallen, dan ontploft die niet.
Er ontstaan golfjes en misschien spettert een druppel water omhoog.

De energie die je nodig hebt om bijvoorbeeld met een stokje of machientje deze kleine golfjes te maken en een druppeltje omhoog te krijgen, is voldoende om de ontploffing van de erwt te veroorzaken als die op een harde ondergrond valt.

Vroeger had iemand in ons laboratorium knalkwik moeten maken.
Een gedeelte daarvan was per ongeluk, of met opzet, op de vloer terechtgekomen, en als we door het laboratorium liepen knalde het onder onze voeten. Dit was heel vermakelijk.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Kwik(II)fulminaat