Is de zwaartekracht werkelijk een fundamentele natuurkracht?

Bij de snaartheorie is de zwaartekracht inderdaad een fundamentele natuurkracht met gravitonen als niet-bewezen deeltjes oftewel hypothetische deeltjes. Maar bij de verband tussen zwaartekracht en thermodynamica is de zwaartekracht geen fundamentele natuurkracht.

Ik raak even hier in de war en ik vraag me ook af waarom de zwaartekracht bij de thermodynamica geen fundamentele natuurkracht is, terwijl bij de rest van de wetenschappen is de zwaartekracht absoluut de fundamentele natuurkracht.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

in: Natuur- en scheikunde

1.4K

1.4K keer bekeken

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Ja, de zwaartekracht is één van de vier fundamentele natuurkrachten. Zo is dat gedefinieerd. In die definitie gaat het erom dat alle andere krachten uit deze vier kunnen worden afgeleid.
Je kunt je natuurlijk afvragen of dat een goede definitie is. Immers, in de 19e eeuw zijn de elektrische en de magnetische kracht geünificeerd. In de 20e eeuw de elektromagnetische en de zwakke kernkracht. En met de GUT (Grand Unifying Theory) is de unificatie van de elektrozwakke en de sterke kernkracht ook nabij.
Met iedere unificatie kun je zeggen dat het aantal fundamentele krachten dat je nodig hebt om "alles" te beschrijven met 1 afneemt. In die zin hebben we nu dus nog maar 2 fundamentele krachten: de elektrozwakkesterke kracht en de zwaartekracht.
Natuurlijk wil men graag ook de zwaartekracht met de rest unificeren. Dat wordt geprobeerd in de TOE (Theory of everything). Helaas wil het met de TOE nog niet zo vlotten. De moeilijkheid is dat de zwaartekracht zich prima laat beschrijven in termen van de relativiteitstheorie en de andere krachten heel goed passen bij de quantummechanica. Maar er is nog geen relativistische quantumtheorie.
Aangezien de relativiteitstheorie over geometrie gaat (de aard van ruimte en tijd) kun je zeggen dat de zwaartekracht een geometrisch verschijnsel is. Sommige mensen (ook wetenschappers) redeneren dan dat als iets een geometrisch verschijnsel is dat het dan dus geen kracht is. Maar dat is jezelf voor de gek houden.
Een poging om uit de impasse te komen wordt gevormd door de snaartheorie. Hier wordt gewerkt met hogere dimensies. De drie krachten van de GUT kunnen dan ook geometrisch beschreven worden, maar dan in voor ons niet waarneembare dimensies. Zo zouden alle andere krachten dus ook ineens geen echte kracht meer zijn maar een geometrisch verschijnsel.
Dat levert natuurlijk geen enkele bijdrage aan het echte probleem. Laten we et dus gewoon maar hebben over de vier fundamentele krachten en de zwaartekracht daarin meerekenen.

(Lees meer...)

Bronnen:

WimNobel

9 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Ja, dat is makkelijk zeggen. Ik kan inderdaad mijzelf flink voor de gek houden. Toch heb ik een gevoel dat de unificatie ons probeert te dwingen om bij de Theorie van Alles neer te leggen, maar het kan ook aan mijn neiging liggen om daaraan te ontsnappen. Maar je hebt terecht gelijk dat de zwaartekracht één van de vier fundamentele natuurkrachten is, want het is al gedefinieerd. Het probleem hiervan is dat allemaal in de theorie of zelfs in een hypothese is. Ik heb eerlijk gezegd een hekel aan de hypotheses, want je weet nooit of het werkelijk wel of niet klopt. Ik heb liever harde, onbetwistbare bewijzen. Dus mijn vraag voor jou is, voordat dit vraag gesloten wordt:
Ondanks sommige doorbraken die hier zouden tegenspreken van andere wetenschappers waaronder Erik Verlinde, kun je absoluut zeggen dat de zwaartekracht een fundamentele kracht is? Dus niet "gewoon daarin meerekenen". Voor mij is het makkelijker om de zwaartekracht te beschouwen als een fundamentele kracht en een geometrische verschijnsel (of een afgeleide kracht). Maar ik weet niet of het beide kan zijn...

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Op het niveau van gebruikelijke vraagstellers (als dat er trouwens is)
lijkt mij het antwoord van WimNobel uitstekend.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

@WillemNeoChor
Misschien stelde ik deze vraag te vroeg, want er wordt nog twisten over de zwaartekracht. Zijn antwoord is dus nog niet uitstekend, maar wel een goede antwoord. Dat is als de zwaartekracht werkelijk een fundamentele kracht is. Ik weet niet hoe hoog jij het niveau van gebruikelijke vraagstellers schat en ik ga hier ook niet oordelen. Niemand volgens mij vindt fijn als een goede antwoord op het moment lijkt, maar later blijkt het dat het toch niet klopt, want je wordt dan dubbel voor de gek gehouden. Bovendien wacht ik nog op zijn reactie op mijn vraag.

WimNobel

9 jaar geleden

Ik zou het zo willen formuleren: we spreken van fundamentele krachten bij gebrek aan beter. Immers, als er 4 (of 3, of 2) van zijn dan blijft altijd de vraag waarom precies dat aantal. Dat kan opgelost worden door te unificeren. En als er dan één alles omvattende beschrijving is, dan is het niet meer nodig om van fundamentele krachten te spreken.
Beweren dat zwaartekracht "slechts" geometrie is en de andere drie "echt" fundamenteel is volgens mij de verkeerde route. Je sluit dan de mogelijkheid uit dat de andere drie ook geometrisch beschreven kunnen worden en als dat toch kan is niets meer fundamenteel. En verliest het begrip z'n nut
Daarom moet ik op je vraag of ik absoluut kan zeggen dat de zwaartekracht een fundamentele kracht is, nee antwoorden. Het is m.i. niet ingegeven door de natuur dat er 4 fundamentele krachten zijn en dat de zwaartekracht er daar een van is. Het is een tijdelijk begrip, dat nu goede diensten doet maar dat wordt vervangen door iets beters zodra we de natuur beter begrijpen.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Gefeliciteerd, WimNobel. Je antwoord is met deze tekst erbij nu compleet en geheel uitstekend. Dan is jouw antwoord op dit moment het beste! De zwaartekracht is voorlopig werkelijk de fundamentele kracht, totdat het in de tegendeel bewezen is, uiteraard worden andere andere 3 fundamentele krachten ook gekeken. Dus het antwoord op mijn vraag is "Voorlopig ja". Dit vraag wordt nu definitief gesloten.

Andere antwoorden (1)

Naar mijn mening is de zwaartekracht geen fundementele kracht maar een afgeleide,
Ontstaat als gevolg van de vervorming van de ruimte/tijd door de aanwezigheid van massa.

(Lees meer...)

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Kun je daar meer uitleggen wat een afgeleide kracht precies is? En zijn er meerdere afgeleide krachten?

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Ik bedoel dat die kracht indirect veroorzaakt wordt door de massa.
Zoals b.v. de opwaartsekracht die werkt op een ondergedompeld object, ook dat is een gevolg van de zwaartekracht. Dus die opwaartsekracht is een afgeleide (als je het zo wilt noemen) van de zwaartekracht. Op identieke wijze kan de zwaartekracht een afgeleide zijn van een ander onderliggend proces/gebeuren, zoals hier de vervorming van de ruimte/tijd door een massa.
Vervorming van de ruimte/tijd houdt b.v. in dat de tijd op verschillende plaatsen niet gelijk loopt. Zo gaat de tijd dichtbij een massa langzamer dan de tijd op grotere afstand van die zelfde massa.
(of andersom, daar moet ik nog even over nadenken, als er iemand is die het weet, laat het dan even horen)

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Je kunt de vervormde ruimte/tijd zien als een vloeistof waarin de druk niet overal gelijk is, hoe dieper hoe hoger de druk.
Als je nu druk varvangt door tijd zie je wat ik bedoel.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Ik snap wat je het bedoelde. Ik ken dit uit de aflevering 16 van Stargate SG-1, seizoen 2, "A Matter of Time".
De zwarte gat creëert zeer enorme zwaartekracht dat zelfs de tijd beïnvloedt, waardoor alles daar enorm vertraagt. Ik wist niet dat deze Science Fiction werkelijk kan worden. Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_afleveringen_van_Stargate_SG-1#Seizoen_2

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Dus de tijd gaat langzamer dichter bij de massa.
Stel een hele lange staaf voor, die van de aarde af beweegt met een snelheid V. Punt A is het kortstbij- en B het verstafgelegen punt.
De afstand die punt A wil afleggen is:
Sa=V x Ta (Afstand = Snelheid x tijd)
De afstand die punt B wil afleggen is: Sb=V x Tb
Aangezien A en B met elkaar verbonden zijn is V voor beide punten gelijk.
Echter Ta (tijdverloop op punt a) is kleiner dan Tb aangezien A dichter bij de Aarde is.
Gevolg daarvan is dat Sa kleiner is dan Sb, punt A wil zich langzamer van de aarde af bewegen dan punt B, hetgeen resulteert in een kracht richting A, en dat noemen we dan zwaartekracht.

Verwijderde gebruiker

9 jaar geleden

Dat deed Albert Einstein ook. Alleen de zwaartekracht van de aarde is blijkbaar niet voldoende om de zwaartekracht goed te definiëren of te verklaren. De tijd is net als de zwaartekracht ook heel mysterieus. Blijkbaar loopt de tijd niet overal in de universum gelijk en ik heb het niet over tijdszones, vandaar de relativiteitstheorie van Einstein. De massa heeft blijkbaar daar invloed op, dus ook de zwaartekracht.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500