Dat ligt helemaal aan het soort atoom.
Als je allemaal waterstofatomen bij elkaar doet, zullen die zich per twee verbinden tot waterstofmoleculen (H2). Je hebt dan waterstofgas, en dat is een onzichtbaar, reukloos gas.
Als je allemaal heliumatomen bij elkaar doet, blijven die als losse atomen in de bak zitten. Je hebt dan heliumgas, dat eveneens onzichtbaar en reukloos is. Heliumgas wordt bijvoorbeeld gebruikt in ballonnen.
Als je allemaal koolstofatomen bij elkaar doet, heb je een heel fijn grafietpoeder. Zuiver grafiet bestaat namelijk voor 100% uit koolstofatomen. Als je echter heel hard op je vat met koolstofatomen gaat drukken en daarbij ook de temperatuur tijdelijk opvoert, verbinden de koolstofatomen zich tot diamant. Ook zuivere diamant bestaat voor 100% uit koolstofatomen.
Als je allemaal aluminiumatomen bij elkaar doet, heb je heel fijn verdeeld aluminiumpoeder. Je moet dan wel zorgen dat er geen zuurstof bijkomt, want zulk fijn aluminiumpoeder en zuurstof vormt een explosieve combinatie.
Als je allemaal uraniumatomen bij elkaar doet, kun je daar niet te lang mee doorgaan. De inhoud van het vat zal aanvankelijk heet worden door de radioactiviteit van het uranium. Doe je teveel uraniumatomen in je vat, dan krijg je een kernexplosie: je hebt dan een amateuristisch atoombommetje gemaakt. Niet heel sterk, je zult er misschien twee of drie huizen mee in puin leggen, maar het komt toch wat slordig over, vooral vanwege de grote wolk sterk radioactief stof die je zult produceren.
Je ziet: het antwoord hangt sterk af van het soort atoom dat je gebruikt. Ik kan er nog veel meer noemen (zuurstof, zwavel, ijzer, noem maar op), maar ik denk dat je al wel een redelijk idee hebt.