Door de geschiedenis te bestuderen kunnen wetenschappers tegenwoordig al een beetje voorspellen waar een aardbeving in de toekomst zou kunnen optreden. De plaatsen waar breuklijnen liggen, en waar al eerder aardbevingen zijn geweest, hebben een hogere waarschijnlijkheid voor een nieuwe aardbeving. Het is echter nog vrijwel niet mogelijk om te voorspellen wanneer een nieuwe aardbeving zal ontstaan.
De krachten die aardbevingen zijn zo groot en doen zich voor op zo'n grote schaal (gebieden van honderden of duizenden kilometers) dat het onmogelijk is een aardbeving te voorkomen.
Het is wel mogelijk om goede voorbereidingen te treffen voor de gevolgen van aardbevingen. Bij het bouwen van huizen en kantoren kunnen constructies worden toegepast die bestand zijn tegen trillingen van aardbevingen. In gebieden waar aardbevingen vaak voorkomen is het zelfs verplicht om gebouwen zo te ontwerpen dat ze aardbevingen kunnen doorstaan, alleen houdt men zich niet altijd aan. Japan is op dit gebied al heel ver.
Ook is het mogelijk om in risicogebieden de bevolking voor te bereiden door voorlichting te geven over wat men wel of juist niet moet doen tijdens of na een aardbeving. Menselijke slachtoffers vallen meestal niet door de aardbeving zelf, maar vooral als gevolg van instortende gebouwen, branden, overstromingen of vloedgolven.
Er kan ook aan voorbereiding gedaan worden door in het gebied alvast reddingsdiensten en hulpgoederen klaar te hebben, die direct na een aardbeving kunnen worden ingezet.
In sommige landen zoals Japan en bij de eilandengroep Hawaï is een waarschuwingssysteem opgezet dat de bevolking moet alarmeren voor een naderende tsunami als gevolg van een zeebeving.
Zelf heb ik drie jaar geleden een kleine aardbeving meegemaakt op Maui en ik kan je vertellen dat dit een heel vreemde ervaring is. Gelukkig voor ons lag het episch centrum 250 km verder op. En ondanks dat de Amerikanen heel ver zijn op het gebied van het onderzoeken van aardebevingen, was ook deze niet (op dat moment) voorspelt.