Hoe verteerd plastic?

Plastic verteert niet echt. Het vergaat.
De moleculen breken door UV licht langzamerhand in kleinere stukjes.
Pas als de stukjes molecuul klein genoeg geworden zijn kunnen ze eventueel weer als voedsel dienen, voor bacterien bijvoorbeeld.

Plastic verteert niet; het wordt alleen onzichtbaar. De eerste stap is dat het in kleinere stukjes breekt. Dat komt vooral door bijvoorbeeld golfslag of omdat het scheurt als het ergens achter blijft hangen. Soms wordt het aangevreten. Die kleinere stukjes 'lossen op', waarbij de chemische componenten van het plastic vrijkomen. Dat zijn vaak langwerpige moleculen (polymeren), die geen functie in de natuur hebben en daardoor meestal giftig zijn. Veel van die moleculen zijn zwaarder dan water en zinken zo langzaam naar de bodem, waardoor de hele waterkolom besmet wordt. Technisch gezien is zo'n polymeer nog steeds plastic, dus het lost eigenlijk niet op - het wordt slechts opgedeeld in kleinere en kleinere stukjes. Vergelijk het met het lot van rotsen; ze worden kleiner (kiezels) en ten slotte zand. Maar de samenstelling blijft gelijk!