Hoe kunnen de vissen in heel diep water leven zonder dat zij door de druk van water (druk van buiten) niet plat gedrukt worden?

Op zich is het wel een goede vraag, want het is een werkelijk fysiologisch probleem voor vissen als de paling. De paling kun je zien als een diepzeevis, die het zoete water en de kustwateren gebruikt om op te groeien. Ze paren echter op flinke dieptes, men schat op ongeveer twee kilometer diepte. De paling heeft echter een zwemblaas en door de hoge waterdruk zou die zwemblaas inderdaad compleet in elkaar geperst worden.
De vis is echter in staat om zuurstof vanuit het hemoglobine door chemische processen in de gasklier in de blaas te persen bij een tegendruk van zo een tweehonderd atmosfeer, waardoor de zwemblaas nog steeds gebruikt kan worden om de vis een netto gewicht van 0 te geven.

Vissen zonder zwemblaas hebben op die diepte ook overal een druk in het lichaam van 200 atmosfeer en doordat het lichaam uit niet of nauwelijks samendrukbare stoffen bestaat veranderd de grootte ook niet door de enorme waterdruk. Vissen zonder zwemblaas komen in de problemen als ze willen zwemmen, ze gebruiken vaak borstvinnen om te vliegen en hun zwaardere kop omhoog te houden, of ze hebben een soort vleugelprofiel zoals bijvoorbeeld haaien en roggen en blijven continu zwemmen. Erg grappig zijn ook de inktvissen die zoals dombo door hun duistere dieptes vliegen, zonder dat soort vleugeltjes zouden ze langzaam naar de bodem zinken.