waarom is het zo dat als een space shuttle de ruimte in gaat het net na de dampkring weer een stukje hoogte verliest?????

De meeste mensen denken dat de space shuttle (en andere raketten) vooral *omhoog* moeten. Dat klopt echter niet.

Om in zijn omloopbaan te blijven, moet de space shuttle een snelheid hebben van ongeveer 28 duizend km/u. Dan hebben we het over de *horizontale* snelheid.

Dat betekent dat de space shuttle dus vooral *snelheid* moet maken, en wel: horizontale snelheid. De space shuttle moet bij de lancering dus vooral *opzij* vliegen; die paar honderd kilometer omhoog is dan een peulenschilletje.

Optimaal zou zijn om meteen opzij te gaan vliegen, dat wil zeggen: vrijwel horizontaal starten. Maar dat is toch niet handig, vanwege de dichte atmosfeer op lage hoogten.

Daarom zie je dat de space shuttle bij de lancering eerst wat hoogte maakt, maar eigenlijk al vrij snel opzij draait, en steeds meer horizontaal gaat vliegen. Als je maar lang genoeg horizontaal blijft vliegen, maak je vanzelf hoogte: de aarde valt immers vanzelf onder je weg doordat de aarde bol is.

In de praktijk blijkt dat je de minste brandstof nodig hebt als je eerst een beetje omhoog gaat (vertikale start), dan al snel voornamelijk opzij vliegt en nog maar een beetje omhoog (de draai die je vrij snel na de lancering ziet), en dan, als je eenmaal voldoende hoogte hebt gewonnen, puur opzij te vliegen.

Tijdens dat puur opzij vliegen wordt de snelheid opgebouwd die nodig is om in een omloopbaan te blijven - de 28000 km/u die ik al eerder noemde.

Om optimaal te vliegen, richt je net iets omlaag. Je vliegt in een vrijwel rechte lijn, en dus daalt je - dat is waar jouw vraag over gaat - en daarna stijg je weer, omdat je "rechtdoor" blijft vliegen terwijl de aarde bol is.

Gedurende dat "in een rechte lijn" vliegen wordt de uiteindelijke snelheid opgebouwd die nodig is om boven te blijven.