Waarom werkt elektriciteit vanuit het oogpunt van een elektron?

 
Sommige elektronen die rond een atoomkern cirkelen, cirkelen zo dicht rond die atoomkern dat ze sterk gebonden zijn. Er is veel energie nodig om die elektronen van de atoomkern los te rukken. Die elektronen noemen we daarom de 'gebonden' elektronen. Zij hebben niets met elektriciteit te maken.

Andere elektronen cirkelen veel verder van de atoomkern vandaan. Ze zijn daardoor slechts losjes aan de atoomkern gebonden. Er is maar weinig voor nodig om de binding tussen atoomkern en zo'n elektron te verbreken. Daarom noemen we deze elektronen de 'vrije' elektronen, of ook wel de geleidingselektronen. Zij dragen bij aan elektriciteit.

Steek jij de stekker in het stopcontact, dan loopt er over het metaal een potentiaalverschil. Dat is te vergelijken met een elektrisch veld (natuurkundig gezien is het iets anders, maar voor een eenvoudige uitleg kun je het in dit geval zien als iets heel vergelijkbaars).

Door dat potentiaalverschil is het elektron liever bij de pool die op dat moment positief is, dan op zijn huidige plek. Het elektron hopt nu van atoom naar atoom, in de richting van de pool waar hij het liefste is.

Wij zeggen dan dat er op dat moment een elektrische stroom loopt.