Wat toont het Casimir-effect nou concreet aan?
Toegevoegd na 16 minuten:
materie uit zich zelf kan ontstaan?????
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Nadat de quantummechanica was ontwikkeld, realiseerde men zich dat de nieuwe theorie voorspellingen deed die nog niet waren geverifieerd. Het is dan natuurlijk een wetenschappelijke uitdaging, te kijken of die voorspellingen uitkomen. Blijkt een voorspeld verschijnsel te bestaan, dan ondersteunt dat de theorie. Blijkt een voorspeld verschijnsel niet te bestaan, dan is de theorie kennelijk onjuist; ook dat is overigens een belangrijk resultaat, en voor de wetenschapper zelfs interessanter dan een bevestiging van een theorie. Maar goed, de quantummechanica voorspelde dat er zomaar, spontaan, uit het niets deeltjes zouden ontstaan. Die deeltjes zouden korte tijd bestaan, en dan verdwijnen. Als dat inderdaad zo is (men wist dat nog niet zeker), zo redeneerden Casimir en zijn collega Polder, dan moet het vacuum zijn gevuld met zulke "virtuele deeltjes", zoals men ze is gaan noemen. Als het vacuum vol zit met virtuele deeltjes, dan moeten die een druk uitoefenen. Die druk is te meten door een vlakke plaat te maken en te zorgen dat er aan de ene kant van die plaat wel, en aan de andere kant geen virtuele (spontaan ontstane) deeltjes zijn. Maar ja, hoe zorg je dat er aan één kant geen deeltjes zijn? Wegzuigen kan niet, want ze ontstaan spontaan. Casimir en Polder kwamen op het idee, *twee* platen te nemen, en die vlak bij elkaar te zetten, op een micrometer afstand, in een vacuum gezogen ruimte. Buiten die platen ontstaan dan (aldus de theorie) spontaan deeltjes. Tussen die platen daarentegen ontstaan minder deeltjes. Voor de grotere deeltjes is daar immers geen plaats! Als je de platen maar dicht genoeg bij elkaar zet, bevinden zich dus aan de buitenkant van de platen alle deeltjes die normaal gesproken spontaan ontstaan, zowel de grote als de kleine. Maar *tussen* de platen kunnen geen grote deeltjes meer ontstaan; daar ontstaan dus alleen nog de kleine deeltjes. Het gevolg is dat er tussen de platen minder deeltjes zitten dan erbuiten. En dat betekent weer, dat er een netto kracht op de platen zal worden uitgeoefend, die de platen tegen elkaar aan zal drukken. Hoe dichter de platen bij elkaar komen, hoe minder deeltjes er nog kunnen ontstaan in die steeds smaller wordende tussenruimte, dus hoe krachtiger ze nog verder naar elkaar zullen worden gedrukt. Precies dit is wat Casimir en Polder hebben gemeten. Hun metingen waren dus een prachtige bevestiging van de spontane creatie van deeltjes.
Wikipedia geeft dit volgens mij duidelijk aan: Het Casimir-effect is het natuurkundige verschijnsel dat twee bij elkaar geplaatste metalen platen in een vacuüm door kwantumfluctuaties (zeer geringe) krachten ondervinden die ze naar elkaar toe drijven. Nog simpeler gezegd: twee metalen platen worden naar elkaar toe gedreven als de afstand extreem klein is.
Dit heb ik voor je gevonden: Het Casimir-effect is het natuurkundige verschijnsel dat twee bij elkaar geplaatste metalen platen in een vacuüm door kwantumfluctuaties (zeer geringe) krachten ondervinden die ze naar elkaar toe drijven. Hendrik Casimir en Dirk Polder voorspelden dit verschijnsel in 1948 [1]. Andere namen voor dit verschijnsel zijn Casimir-Polder kracht en Casimir-kracht.... En wil je meer weten: http://nl.wikipedia.org/wiki/Casimireffect Succes..... ik snap er niks van eerlijk gezegd :-) Maar ga nog even verder zoeken. Toegevoegd na 55 seconden: Sorry eerste antwoorder: ik had de jouwe nog niet kunnen zien voor ik de mijne plaatste :-) Toegevoegd na 6 minuten: Nog wat info; bron http://www.nulpuntenergie.net/index.php/astro-nomie/295-een-kracht-uit-het-niets-het-casimir-effect "Uitleg: Deze kleine bal levert het bewijs dat het universum eeuwig zal uitdijen. Met een omvang van net een tiende van een millimeter, beweegt de bal naar een gladde plaat als resultaat van energieschommelingen in het vacuum van de oneindige ruimte. Deze aantrekking is bekend onder de naam Casimir Effect, genoemd naar de ontdekker ervan, die, 50 jaar geleden, probeerde te begrijpen waarom vloeistoffen zoals mayonaise zo traag bewegen. Vandaag aan de dag, verzameld zich bewijs dat de meeste energie in het universum een onbekende vorm van donkere energie is. De vorm en het ontstaan van donkere energie is vooralsnog compleet onbekend, maar wordt verondersteld als zijnde een wisseling in het vacuum gelijk aan het Casimir Effect, maar op een bepaalde manier door het heelal zelf geschapen. Deze enorme en donkere energie blijkt de zwaartekracht te overwinnen en zou daarom blijkbaar het heelal doen uitdijen. Het begrijpen van vacuumschommelingen is nu een van de hoofdzaken van onderzoek, niet alleen om het universum beter te begrijpen, maar ook om te voorkomen hoe micro-mechanische machineonderdelen aan elkaar blijven plakken."
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
