Als ze het Higgsdeeltje vinden in CERN, wat zouden ze er dan mee kunnen doen en wat zouden ze eraan hebben?

Als ze dit deeltje ontdekken zijn ze weer een stap dichterbij het antwoord hoe alles nu daadwerkelijk is ontstaan.

Dan gaan ze dat gebruiken om nog meer miljarden over de balk te smijten om nog kleinere deeltjes, die heeeeeeeeel misschien bestaan, te vinden.

als ze het deeltje vinden zal dat bijvoorbeeld de zwaartekracht verklaren. en zal dat leiden tot de theorie van alles (unificatietheorie)

Nog afgezien van het testen of verwerpen van veel theorieën die tot de unificatie theorie moet leiden, vertelt dit deeltje een stuk van het verhaal over de minst begrepen kracht, de zwaartekracht. De componenten die we nu kennen waaruit protonen en neutronen zijn opgebouwd hebben opgeteld een lagere massa dan de protonen en neutronen zelf. Er zit dus een synergetisch massa-effect tussen de componenten van de kerndeeltjes en dat beschouwen we als het higgs boson. Als dit deeltje zou bestaan -wat waarschijnlijnlijk is- is het mogelijk door zijn eigen zwaartekrachtveld in staat een eigen ruimte-tijd om zich heen te creeren en men vermoedt dat dit deeltje daarom zijn eigen tijd creeert Dit maakt het vinden van dit deeltje mede zo moeilijk, het zit in een andere tijd dan wij. We hebben dus te maken met een deeltje welke -als we het vinden- ons inzicht en mogelijk veel later grip geeft op zwaartekracht en tijd. Ook is het zeer belangrijk om uit te vinden hoe we deze deeltjes kunnen vinden en manipuleren, het is een enorme stap voorwaarts in ons kennen en kunnen. Er worden dus geen miljarden over de balk gegooid maar door een hoge investering te doen in fundamenteel onderzoek kunnen we straks mogelijk veel dingen doorgronden. Hoe belangrijk is het bestaan en ontdekken? Als je je realiseert dat de kwantummechanica ons bijvoorbeeld de op kwantumputten gebaseerde halfgeleiderlaser heeft opgeleverd en deze in tal van electronische gadgets en DVD/CD/Blu ray en ga zo maar door heeft mogelijk gemaakt, dan zul je kunnen beseffen dat er een groot achterland ligt voor de kennis die we gaan verwerven. Je zult begrijpen dat een dergelijk kostbare installatie niet gebouwd zou zijn als men er niet zeer veel van verwacht. Zeer typische en veel te toevallige verschijnselen als twee versnellers op de wereld (een in de USA en een in Zwitserland) die hetzelfde onderzoek doen en dan beide op vrijwel hetzelfde moment defect raken, geeft aan dat we met een tricky situatie te maken hebben die de gewone fysica en ook de kwantummechanica overstijgt. Velen zien het als het bereiken van de next level. Waarschijnlijk volkomen terecht.

Op korte termijn geen klap. Het gaat om heel fundamenteel onderzoek. Voor zulke dingen iets praktisch opleveren (of zelfs maar concepten) kan je decennia verder zijn. Toen de laser werd uitgevonden dacht niemand aan mogelijkheden voor een praktische toepassing. Het leek een curiositeit te zijn en meer ook niet. Tegenwoordig worden ze voor veel toepassingen en apparaten gebruikt. Toen de kwantummechanica zijn intrede deed heeft het ook nog lang geduurd voor de eerste elektronenmicroscopen hun intrede deden (en zo een forse sprong voorwaarts in de medische wetenschap en microbiologie en micro-elektronica veroorzaakten). En spin elektronica is nog maar net in de laboratorium fase terwijl de basis theorieën hier achter al bijna honderd jaar oud zijn. En Newton's theorieën omtrent de zwaartekracht en bewegingen van de planeten hebben pas in de vorige eeuw daadwerkelijk praktisch nu gehad met de opkomst van de ruimtevaart en ons planeet omvattende satelliet systeem. Dat is een tijdbestek van bijna 300 jaar van theorie tot praktisch nut en ik denk niet dat Newton zich maar in de verste verte had kunnen indenken dat we dankzij zijn werk apparaten naar andere planeten zouden schieten. Dit soort onderzoek is er puur op gericht om een beter beeld te krijgen van hoe het universum om ons heen werkt. Welke gevolgen dat kan hebben voor technologische ontwikkeling is bijna niet te zeggen. Techniek loopt noodgedwongen een flink eind achter theoretisch onderzoek aan. Al is het maar omdat je redelijk wat theorie nodig heb voor nieuwe technologieën mogelijk worden. Het duurt ontzettend lang voor je daadwerkelijk iets nieuws hebt en de meeste onderzoeken lopen op niks uit. Doe je dergelijk onderzoek niet dan neemt ook je theoretische kennis niet toe en ga je tegen technologische plafons op lopen. Uiteindelijk is het doel van deze zoektocht naar dat Higgs Boson om de werking van de fundamentele krachten in de natuurkunde beter te begrijpen (en dan vooral de zwakke kernkracht en het vermoedelijke verband met elektromagnetisme). Van de elektromagnetische kracht weten we heel veel en die kunnen we ook goed manipuleren maar van de overige 3 (sterke kernkracht, zwakke kernkracht en zwaartekracht) weten we frustrerend weinig (zelf van zwaartekracht kunnen we eigenlijk alleen de gevolgen berekenen en dan nog vooral op hele grote schaal). Voor er daadwerkelijk iets praktisch uit komt kunnen we gemakkelijk een jaar of honderd verder zijn. Zo er al een praktisch nut aan is.

Alleen aantonen dat het bestaat is voorlopig voldoende.