wetenschappers kortzichtig?

Wetenschappers kunnen net zo kortzichtig zijn, als dat spirituelen in de ruimte kunnen swetsen.

Een wetenschapper wordt pas erkend als wetenschapper indien zijn stellingen door heel veel andere wetenschappers als juist beoordeeld worden.

Een spiritueel kan alles roepen, niemand die kan bewijzen of het klopt of niet.

Dus iedereen kan spiritueel zijn of worden, maar niet iedereen kan wetenschapper worden.

Alles valt of staat bij overtuigingskracht. Wie kan het beste overtuigen, de wetenschapper of de spiritueel.

En door wie wil jij feitelijk liever overtuigd worden?
Door een wetenschapper of spiritueel?

Waar hecht je op dit moment het meeste waarde aan.
Dat is voor iedereen verschillend en afhankelijk van de gevoelens van het betreffende tijdstip.

De wetenschap is toch zo n ruim begrip. Heus niet alles is onomstotelijk weerlegbaar vast te stellen. Er wordt meestal uitgegaan van een hypothese, een aanname die men vervolgens probeert te bewijzen, middels onderzoek.
Tunnelvisie kan in de wetenschap ook een rol spelen: men bewijst wat men wil bewijzen, bv. een hele tijd geleden die koude kernfusie waar een Nederlander bij was betrokken.
Vooruitgang wordt echt niet altijd alleen door de wetenschap bevordert, ook door gewoon toeval, of omdat men iets verder wil kijken dan de neus lang is, of de fantasie laat werken.
Mensen die wetenschappelijk zijn getraind kunnen ook wel last hebben van beroepsdeformatie.
Niet alles wat is, wat bestaat, is wetenschappelijk te bewijzen. Er is meer.

Want feiten zijn natuurlijk notoir onbetrouwbaar gebleken.

Goed toegepaste wetenschap betekent dat een stelling niet alleen gemaakt moet worden, maar juist vooral dat deze ook getoetst moet worden, voor het geval je het mis zou hebben.

Elke goede wetenschappelijke theorie of hypothese kan je precies vertellen wat voor feiten je zou moeten vinden als deze klopt, en wat voor feiten je zou moeten vinden als deze niet klopt. Vervolgens worden er experimenten bedacht die zoveel mogelijk andere invloeden dan hetgeen je wilt testen uitsluit, zodat je kunt zien wat het resultaat is van de stelling die geplaatst is. Dit doet men, omdat de mogelijkheid het bij het verkeerde eind te hebben bestaat, en de wetenschap juist probeert om niet kloppende ideeën zoveel mogelijk uit te sluiten.

Als je het kortzichtig vindt om te willen controleren of datgene wat je zegt ook daadwerkelijk klopt, dan mag je dat vinden. Maar als je het mij vraagt, is er vanuit gaan dat je het mis zou kunnen hebben, en dus juist willen toetsen of wat je stelt inderdaad waar is, alles behalve kortzichtig. De wetenschap als methode gaat er juist vanuit dat dingen ook niet kunnen kloppen. Dat lijkt me een uiterst realistisch uitgangspunt.

Toegevoegd na 13 uur:
Overigens, ook de stelling "dat er meer is" wordt meegenomen in onderzoeken. Zie bijvoorbeeld het onderstaande onderzoek, naar de invloeden van het gebed op patiënten voor een Bypass operatie.

Men is zeker bereid om dingen te proberen.

Er zijn ook genoeg wetenschappers die wel spiritueel zijn, die wel in een god geloven, die wel in telepatie of andere dingen geloven. Zij zijn juist bezig met deze fenomenen te kunnen bewijzen.

Simpel gezegd, als 10 mensen bij het uitvoeren dezelfde test hetzelfde resultaat krijgen, weet je vrij zeker dat dat resultaat klopt (een feit is). Als 10 mensen bij het uitvoeren van dezelfde test 10 keer een ander resultaat krijgen dan kunnen de resultaten toeval zijn.

Dit zegt niets over de ruimdenkendheid van wetenschappers, dit zegt alleen wat over de bewijsbaarheid van de stelling.

Sterker nog, dit zegt juist meer over de ruimdenkendheid, want een test wordt altijd zo opgezet (per definitie) dat er ook een resultaat uit kan komen wat de mening van de wetenschapper niet ondersteund. Terwijl spiritualisten over het algemeen zo overtuigd zijn van hun geloof dat er geen bewijs van het tegendeel geaccepteerd wordt.

Kortzichtigheid kom je overal tegen.

Zo ook hier, maar dan weer tegenover wetenschap(pers).

De handicap van een wetenschapper is dat ze alles willen verklaren. En ze zullen kosten wat het kost iets moeten achterhalen, ook al pompen ze miljoenen euro's in het project.

In zekere zin moeten en zijn ze wel ruimdenkend... Puur vanwege het feit dat ze er alles aan zullen doen om iets te achterhalen. Ze denken veel en veel verder dan daar waar jij en ik ons bij neerleggen en het gewoon accepteren zoals het is, of onze eigen conclusie trekken. (''de mensen die verder kunnen, willen of durven te denken dan dat..'') Zij die geloven dat het Gods wil is (lijkt mij kortzichtiger) of zij die weten dat de mens tot meer in staat is.(durven)

Al met al zijn wetenschappers naar mijn mening niet kortzichtig omdat ze verder (willen) en de wil is er om het te kunnen verklaren. Maar of dat altijd de juiste oplossing is zet ik mijn vraagtekens bij.

Zij durven zich er enkel niet bij neer te leggen dat er dingen zijn in het leven die ze gewoon weg niet kunnen verklaren en daar heeft de gewone mens zijn voorsprong omdat zij er niet wakker van zullen liggen :)

In tegendeel. Als wetenschapper ga je er in feite van uit dat wat je denkt, hoeveel overtuiging je ook hebt, wel eens *niet* waar zou kunnen zijn. Heel anders dan kortzichtige mensen die die mogelijkheid niet openlaten.

Vervolgens gaat de wetenschapper onderzoek doen om te zien hoe het nu echt is. Kortzichtige mensen vinden dat niet nodig omdat ze overtuigd zijn van hun eigen gelijk.

Dat doet de wetenschapper dan óók nog op zo'n manier dat het inzichtelijk is voor anderen. De rest van de wereld wordt uitgenodigd om kritiek te leveren op de onderzoeksmethode, en naar believen het onderzoek te controleren en herhalen.

Iedereen krijgt de kans om gaten in de research te schieten, omdat de wetenschapper weet dat het mogelijk is dat hij een fout heeft gemaakt of ergens vanwege interne overtuigingen overheen heeft gekeken.

Alweer het tegenovergestelde van kortzichtig.

Alles behalve kortzichtig. Hier hebben we het aloude probleem van de empirie tegenover de ratio. Een tweedeling in de filosofie die men eigen (wel kort door de bocht genomen) kan terugbrengen tot de tijd van Plato en Aristoteles. In de huidige filosofie verliezen de rationalisten steeds meer plek. Naar mijn idee ook terecht want ze hebben betere argumenten. We kunnen niets met zekerheid zeggen over dingen die buiten de feiten staan. Aangezien ze zo van aard zijn dat er geen controle op valt uit te oefenen.
De wetenschap doet dit niet ze kijken naar feiten. Maar stel ze hebben een theorie waar men feitelijke ondersteuning voor hebben. Dan blijft het hier niet bij. Het wordt genadeloos op de proef gesteld door vele andere wetenschappers. Zo blijven alleen de ideeën over die het beste werken. Het lijkt tegenwoordig wel een sport om de wetenschap af te schieten maar waarom. Zonder hun theorieën over de kosmos en over energie, zonder hun streven naar de waarheid leven wij niet in zulke luxe. We vergeten dat zoiets triviaals als een TV of koelkast ook het product is wetenschappelijke methode. Hun theorien werken gewoon. We hebben tegenwoordig voor vrijwel alles een verklaring in de natuur die we met de empirie kunnen ondersteunen. Waarom moeten we dan moeilijk doen? Het scheermes van Ockham is dan ook de makkelijkste theorie lijkt de beste te zijn.
De wetenschap is niet kortzichtig om zich voor bovennatuurlijke dingen af te sluiten. Als hier bewijs voor was zouden ze dit onderzoeken en dit doen ze ook. Maar als men onderzoek doet naar geesten, zielen blijkt elke keer weer dat er geen feitelijke ondersteuning is. Wichelroedes kunnen geen water of dergelijke vinden. Het meubilair dat door geesten zou bewegen blijkt op mysterieuze wijze stationair te zijn.
De wetenschap kenmerkt zich door hun ruimdenkendheid doordat ze open staan voor kritiek. Zoals al eerder verteld een theorie wordt genadeloos blootgesteld aan testen en wordt keer op keer op de proef gesteld.

In je vraag stel je dat wetenschappers altijd het bewijs uit feiten moeten halen en niet geloven dat er meer is.

Wat doet de wetenschap?
De wetenschap houdt zich bezig met het toetsen van hypothesen (stellingen).

Hoe kun je een hypothese toetsen?
Om een hypothese te toetsen moet je een idee hebben over hoe iets zou kunnen zijn gegaan. Je moet eerst een hypothese hebben.

Hoe kan ik een hypothese krijgen?
Dat kan door beredeneren, fantaseren, een openbaring, een parallel, een metafoor, een theorie of iets anders. Maar elke hypothese rust niet op bewijs.

Hoe gaat dit in de praktijk?
Wetenschappers bouwen kleinere hypothesen in grotere hypothesen of een theorie. Die theorie kan meer of minder bewezen zijn, de kleinere hypothesen zijn per definitie het debat.

Sommige wetenschappers functioneren meer als technici, die de kleine stukjes bewijs aan elkaar plakken. In aantallen vormen deze technici de meerderheid, maar ze houden zich niet bezig het maken (genereren) van hypothesen. De technici vallen ook meer op, en noemen zich vaak wetenschappers, omdat ze uit noeste arbeid zeer kleine stukjes bewijs leveren voor of tegen een stelling die door een ander is neergezet (geponeerd).
- - - Je zou de vergelijking kunnen trekken met mensen die de wet maken en politieagenten. Er zijn meer agenten en die vallen meer op, ze interpreteren een deel van de wet, maar ze maken de wet niet.

Wat doen ECHTE wetenschappers?
De grote, oftewel de echte wetenschappers, houden zich ook bezig met theorievorming, het maken van toetsbare hypothesen. Dat is een creatief proces, waar een kortzichtig iemand per definitie niet geschikt voor is. Je moet juist creatief en "out-of-the-box" (anders) kunnen denken.