Waaraan kan ik zien of een ronddrijvende wortelstok een waterlelie is of een gele plomp?

De Gele plomp is altijd te vinden op dezelfde plek waar de Witte waterlelie groeit. Gele plomp is de grote concurrent in de natuur, en is helaas iets sterker dan de waterlelie. Wanneer er geen stroming is kan de waterlelie zich handhaven, maar bij stroming zal de gele plomp snel gaan overheersen. In een vijver met een pomp of fontein zal een waterlelie langzaam verdwijnen.

De drijvende bladeren van de Gele plomp lijken op die van de Witte waterlelie. Beide soorten zijn nauw verwant: ze behoren tot de waterleliefamilie Nymphaeaceae en zijn de enige Nederlandse soorten uit de familie.

De wortelstok van de Gele plomp is heel dik, vaak wijdvertakt, en bevat opvallende littekens van blad- en bloemstelen die er eerdere jaren aan vast hebben gezeten.

De wortelstok van de Witte waterlelie is ook dik, verder horizontaal en iets vertakt. Van boven is de wortelstok voorzien van littekens van blad- en bloemstelen en van onderen van wortelvezels.

Het verschil tussen de twee soorten Nymphaeaceae is (behalve uiteraard de kleur van de bloemen) vooral te zien aan de vorm van de drijfbladeren: die van de gele plomp zijn wat langwerpiger dan die van de waterlelie. En in tegenstelling tot de waterlelie heeft de gele plomp ook ‘onderwaterbladeren’, die een goede zuurstofleverancier zijn.