Waarom fluiten vogels?
En, hoe doen ze het?
849
849 keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Het beste antwoord
Door de eeuwen heen is de opvatting hierover nogal wat veranderd.
Zo was deze opvatting in de Middeleeuwen als volgt: vogels zingen om God te loven met hun lied. Bovenal gold dit voor de veldleeuweriken, die immers ook nog eens opstijgen naar de hemel. Zo schreef een anonieme dichter uit de veertiende eeuw over de leeuwerik:
Aloëtte, voghel clein
(Goedendag, kleine vogel)
Dyn nature es zoete ende rein
(Jouw natuur is zoet en schoon)
So es dyn edel sanc
(Net als jouw edele zang)
Daer dienstu met den Here allein
(Waarmee jij enkel de Heer bedient)
Te love om sinen danc.
(Om dank voor hem te loven)
Later werd de opvatting populair dat vogels zingen om mènsen te behagen. Vogelzang zou geen ander doel dienen dan voor mensen prettige achtergrondmuziek te produceren. Modernere vogelonderzoekers echter hebben in tal van experimenten aangetoond dat vogels voornamelijk zingen om twee redenen.
De eerste is om hun territorium te verdedigen tegenover soortgenoten. Het territorium is het voedselgebied van de vogel - wat niet automatisch samenvalt met het gebied waar het paartje broedt. Het mannetje zingt ook niet exact vanuit het midden van het territorium. Meestal kiest de vogel vier of vijf zangposten aan de buitenkanten, om het gebied goed af te bakenen. Zo'n buitenpost kan dus ook door een naburig mannetje als zangpost gebruikt worden. Het zingen is dus bedoeld om niet voortdurend grensgevechten te hoeven leveren. In veel opzichten is vogelzang dus weinig meer dan vocaal vechten, met ander woorden: ‘schelden naar de buren’.
De tweede reden om te zingen is het lokken (en binden) van een partner; vocaal flirten dus. Zo moet de prachtige en zeer luide nachtegaalzang zijn ontstaan: nachtegaalmannen komen een week eerder dan de vrouwen aan op de broedplaatsen en beginnen luidkeels een territorium te claimen. Dag en nacht proberen ze vervolgens een vrouwtje te lokken. De zanger met het meeste volume en uithoudingsvermogen heeft de grootste kans dat hij door een vrouwtje wordt uitverkoren om voor nageslacht te zorgen. Bij de meeste vogels dient hetzelfde zangtype beide doelen, maar er zijn ook vogels met een afzonderlijke territoriumzang en een aparte liefdeszang, bedoeld voor het vrouwtje. Dit laatste type is vaak een fluisterzang: een zeer zachte zang, die vaak alleen in de paartijd en vlak in de buurt van het wijfje wordt voortgebracht.
Toegevoegd na 5 minuten:
Lees de reacties voor informatie over de manier waarop vogels zingen.
(Lees meer...)
Zo was deze opvatting in de Middeleeuwen als volgt: vogels zingen om God te loven met hun lied. Bovenal gold dit voor de veldleeuweriken, die immers ook nog eens opstijgen naar de hemel. Zo schreef een anonieme dichter uit de veertiende eeuw over de leeuwerik:
Aloëtte, voghel clein
(Goedendag, kleine vogel)
Dyn nature es zoete ende rein
(Jouw natuur is zoet en schoon)
So es dyn edel sanc
(Net als jouw edele zang)
Daer dienstu met den Here allein
(Waarmee jij enkel de Heer bedient)
Te love om sinen danc.
(Om dank voor hem te loven)
Later werd de opvatting populair dat vogels zingen om mènsen te behagen. Vogelzang zou geen ander doel dienen dan voor mensen prettige achtergrondmuziek te produceren. Modernere vogelonderzoekers echter hebben in tal van experimenten aangetoond dat vogels voornamelijk zingen om twee redenen.
De eerste is om hun territorium te verdedigen tegenover soortgenoten. Het territorium is het voedselgebied van de vogel - wat niet automatisch samenvalt met het gebied waar het paartje broedt. Het mannetje zingt ook niet exact vanuit het midden van het territorium. Meestal kiest de vogel vier of vijf zangposten aan de buitenkanten, om het gebied goed af te bakenen. Zo'n buitenpost kan dus ook door een naburig mannetje als zangpost gebruikt worden. Het zingen is dus bedoeld om niet voortdurend grensgevechten te hoeven leveren. In veel opzichten is vogelzang dus weinig meer dan vocaal vechten, met ander woorden: ‘schelden naar de buren’.
De tweede reden om te zingen is het lokken (en binden) van een partner; vocaal flirten dus. Zo moet de prachtige en zeer luide nachtegaalzang zijn ontstaan: nachtegaalmannen komen een week eerder dan de vrouwen aan op de broedplaatsen en beginnen luidkeels een territorium te claimen. Dag en nacht proberen ze vervolgens een vrouwtje te lokken. De zanger met het meeste volume en uithoudingsvermogen heeft de grootste kans dat hij door een vrouwtje wordt uitverkoren om voor nageslacht te zorgen. Bij de meeste vogels dient hetzelfde zangtype beide doelen, maar er zijn ook vogels met een afzonderlijke territoriumzang en een aparte liefdeszang, bedoeld voor het vrouwtje. Dit laatste type is vaak een fluisterzang: een zeer zachte zang, die vaak alleen in de paartijd en vlak in de buurt van het wijfje wordt voortgebracht.
Toegevoegd na 5 minuten:
Lees de reacties voor informatie over de manier waarop vogels zingen.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Andere antwoorden (6)
Ze fluiten niet alleen,ze tsjilpen ook nog. Dat is het geluid dat ze bij hun geboorte hebben meegekregen,net zo als koeien loeien honden blaffe en mensen ...ja,wat doen mensen eigenlijk?
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Mensen kunnen het eigenlijk allemaal. We kunnen veel geluiden (goed) nabootsen, al weten we niet wat het eigenlijk betekent. Daarbij kunnen we spreken, onze eigen manier van communiceren.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Ik bedoelde eigenlijk iets anders,maar heb dat maar niet vermeld!
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
HUILEN!
Wat denk jezelf? Om jou een plezier te doen? Natuurlijk niet, geen vogel doet dat voor je. Wel doen ze het voor onderlinge communicatie van bijv. gedragsstemming of in geval van naderend gevaar.
Hoe ze fluiten? Welnu, net als wij hebben ze de beschikking over stem(tril)banden. Aanzet van bepaalde spier/peesgroepen in trilling gebracht door het uitzetten van lucht in de holtes laat ze doen fluiten.
(Lees meer...)
Hoe ze fluiten? Welnu, net als wij hebben ze de beschikking over stem(tril)banden. Aanzet van bepaalde spier/peesgroepen in trilling gebracht door het uitzetten van lucht in de holtes laat ze doen fluiten.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Een vrouwtjesvogel zoekt een mannetje uit dat mooi kan zingen. Wie mooi en veel zingt, is waarschijnlijk gezond en sterk en een goede partner bij het opvoeden van de jongen.
Dit volgens het boekje - Meer vogels in de tuin - van Vogelbescherming Nederland
(Lees meer...)
Dit volgens het boekje - Meer vogels in de tuin - van Vogelbescherming Nederland
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
in aanvulling op de antwoorden van clee en question: mannetjesvogels zingen, vooral in het voorjaar en de zomer, om hun territorium af te bakenen.
(Lees meer...)
14 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Klopt helemaal +1
De zang die vogels produceren is een zeer mooi (en zeer goed bestudeerd) voorbeeld van een zogenaamd 'secundair seksueel kenmerk'. Met deze term wordt bedoeld dat het een kenmerk is dat door (meestal) mannelijke dieren gebruikt wordt om hun 'kwaliteit' kenbaar te maken, hetzij aan een potentiële partner, hetzij aan een potentiële rivaal.
Om een eerste mooi en herkenbaar voorbeeld te gebruiken: een groot deel van het jaar kan je in bossen en tuinen koolmezen horen fluiten. Tijdens de lente, de periode van het paren en broeden bij zangvogels, zijn mannelijke koolmezen echter bijzonder actief, en durven ze vanaf zonsopgang wel anderhalf uur aan één stuk door zingen. Studies hebben uitgewezen dat deze zang gebruikt wordt om rivalen af te schrikken (een combinatie van 'dit is mijn territorium' en 'dat is mijn wijfje'). Bovendien lijkt het zo te zijn dat ten minste een deel van de zang vooral naar wijfjes gericht is, om te aan te zetten tot paren.
Dit laatste is nog eens te meer waar bij de spreeuw, een soort waar wijfjes hun keuze van een mannetje (want zij beslissen in belangrijke mate met welk mannetje ze willen paren) voor een groot deel laten afhangen van het zangrepertoire van het mannetje (het aantal verschillende zangtypes dat een mannetje in staat is te produceren, zie links). Aangezien gebleken is de repertoiregrootte van mannelijke spreeuwen een goede weergave is van hun kwaliteit ('fitheid'), kunnen we stellen dat vrouwelijke spreeuwen wijselijk kiezen voor mannetjes met een groter repertoire, een patroon dat zich bij verschillende zangvogelsoorten blijkt voor te doen (en op vergelijkbare wijze bij vele andere diersoorten)
(Lees meer...)
Om een eerste mooi en herkenbaar voorbeeld te gebruiken: een groot deel van het jaar kan je in bossen en tuinen koolmezen horen fluiten. Tijdens de lente, de periode van het paren en broeden bij zangvogels, zijn mannelijke koolmezen echter bijzonder actief, en durven ze vanaf zonsopgang wel anderhalf uur aan één stuk door zingen. Studies hebben uitgewezen dat deze zang gebruikt wordt om rivalen af te schrikken (een combinatie van 'dit is mijn territorium' en 'dat is mijn wijfje'). Bovendien lijkt het zo te zijn dat ten minste een deel van de zang vooral naar wijfjes gericht is, om te aan te zetten tot paren.
Dit laatste is nog eens te meer waar bij de spreeuw, een soort waar wijfjes hun keuze van een mannetje (want zij beslissen in belangrijke mate met welk mannetje ze willen paren) voor een groot deel laten afhangen van het zangrepertoire van het mannetje (het aantal verschillende zangtypes dat een mannetje in staat is te produceren, zie links). Aangezien gebleken is de repertoiregrootte van mannelijke spreeuwen een goede weergave is van hun kwaliteit ('fitheid'), kunnen we stellen dat vrouwelijke spreeuwen wijselijk kiezen voor mannetjes met een groter repertoire, een patroon dat zich bij verschillende zangvogelsoorten blijkt voor te doen (en op vergelijkbare wijze bij vele andere diersoorten)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Om dezelfde reden als honden blaffen en mensen praten.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden