Waarom ziet een dolfijn onder water net zo goed als boven water?

Omdat dolfijnenogen geoptimaliseerd zijn voor onderwater zien.
In het menselijke oog zorgt het hoornvlies (de cornea) voor de meeste lichtbreking, terwijl de lens dan zorgt voor een verdere scherpstelling van het beeld. Onderwater is de lichtbrekende werking van het hoornvlies minimaal en de lens kan dat verlies aan lichtbreking niet opvangen.
Maar in het dolfijnenoog is het lichtbrekend vermogen van de lens veel sterker, doordat de lens verder naar voren geplaatst is in het oog en vrijwel bolvormig is. In dat opzicht lijkt het dolfijnenoog sterk op een vissenoog.

Ook de pupil van het dolfijnenoog is bijzonder: in plaats van een rond gat dat smaller wordt bij helder licht is er een soort klepje (het operculum genaamd) dat naar beneden kan schuiven, waarbij het het midden van de pupil afdekt. Bij helder licht blijven er nog twee kleine gaatjes aan weerszijden van het operculum over. Deze smalle spleetjes geven de dolfijn mogelijk meer scherptediepte boven water en daardoor een scherper beeld. Verder is het mogelijk dat speciale aanpassingen aan de randen van de lens eveneens helpen bij het verbeteren van het gezichtsvermogen boven water.

En het netvlies (de retina) van dolfijnen is anders opgebouwd dan dat van de meeste landzoogdieren. In plaats van één gebied met een hoge gevoeligheid (de gele vlek) heeft het dolfijnenoog twee van die gebieden. Vermoedelijk wordt één gele vlek gebruikt bij het naar voren kijken en de andere bij het opzij kijken