Hoe kunnen we pijn op een bepaalde locatie voelen?

Omdat de uiteinden van de zenuwen die de pijn registreren zich op de plaats bevinden waar de pijn is en de hersenen dat weten. Vergelijkbaar met een bewegingscensor in iedere kamer van je huis en een centraal paneel waarop een lichtje gaat branden als in een kamer een beweging wordt geregistreerd. Als de censor in de keuken iets registreert gaat het keuken lichtje branden.

De locatie is chemisch geprogrammeerd in de zenuwcellen die de hersenen uitkomen. Tijdens de ontwikkeling zoeken de zenuwen specifieke gebieden op de huid op. Door chemische stoffen afgescheiden op de rug dan wel buik weet een buikzenuw dat hij naar de buik moet en een rugzenuw dat hij naar de rug moet. Door op het juiste moment stukken huid te transplanteren denkt een dier (kikker) bij verwisseling van een stukje huid op de buik met een stukje huid op de rug dat zijn rug op zijn buik zit en andersom. Als je op zijn buik een kwastje strijkt dan reageert de kikker door met zijn achterpoot over zijn rug te wrijven. Ook zit er een soort programmering in van voor naar achteren, over het algemeen verloopt de ontwikkeling van kop naar staart en er is ook nog de afstand tot het gewricht bij ledematen. Door die combinatie hebben we een lichaamsbesef dat overeenkomt met ons lichaam tenzij een vervelende wetenschapper stukken huid verwisselt.
Elk plekje op de sensorische cortex (de hersenschors die gevoelig is voor inkomende prikkels) komt overeen met een stukje van het lichaam, doordat de zenuwen op bovengenoemde wijze hun bijbehorend stukje huid of lichaamsweefsel hebben gevonden.