Waarom gaan mensen dood?

Het menselijk lichaam is een grote chemische fabriek. Bij chemische reacties worden molekulen omgezet in geheel andere stoffen met volstrekt andere eigenschappen. Dat was dus fabeltje nummer 1, dat je molekulen 'niet kunt beschadigen', dat gebeurt aan de lopende band. Verder zijn je cellen opgebouwd uit die stoffen. Ee verandert wat bij het verversen van die cellen. Als we er achter zijn hoe dat precies werkt, dan zijn we op weg naar een eeuwige jeugd.

http://www.scientias.nl/kunnen-wij-mensen-onsterfelijk-worden/62530: Aan beide uiteinden van een chromosoom zit een telomeer, een streng bestaande uit DNA. Iedere keer als een cel zich deelt, sterft een klein stukje telomeer af. Telomeren worden steeds korter en uiteindelijk gaat de cel dood. Een telomeer houdt het op dit moment 142 jaar vol.

"Quest scheurkalender van 11 september: We hebben allemaal te maken met de achteruitgang van losse cellen, zodra we weten hoe we deze cellen moeten herstellen en onderhouden kunnen we 'oneindig' doorleven. Tenzij we verongelukken natuurlijk. Dat denkt verjongingswetenschapper Aubrey de Grey van de SENS Foundation. "

Oude lichamen zijn gemaakt van oude cellen en die cellen zijn niet meer in staat om te vechten en te herstellen zoals ze dat ooit wel konden.
Er zijn verschillende manieren om met de dood te maken te krijgen, maar in feite overlijden mensen door verwondingen (bv een val of een auto ongeluk) of door een ziekte (zoals kanker). Niemand sterft door ouderdom.
Normaal gesproken als er wordt gezegt dat iemand door 'ouderdom' gestorven is, betekend dit dat men is bezweken aan een van de ziektes die veel voorkomen op latere leeftijd. Ondanks dat veel ouderen met gezondheidsproblemen kampen, betekend dit niet dat een organisme simpelweg sterft omdat de cellen oud zijn.
Het zijn juist genetische mutaties, ziektes en beschadigde effecten van de omgeving die een specifieke afwijking of ziekte bevorderen.
En bij het ouder worden, werken de cellen simpelweg niet meer zo goed en kunnen ze niet meer zo makkelijk ziektes voorkomen en genezen, zoals ze dat ooit wel konden. Het resultaat is dat ouderen overlijden aan verwondingen of ziektes die een jonger iemand makkelijk zou overleven.
Maar niets sterft van ouderdom.

Mensen gaan niet helemaal dood. Ze hebben een onsterfelijke cellijn die het al zeker 3,5 miljard jaar heeft volgehouden. Elk mens is een licht aangepaste versie van een eicel van zijn of haar moeder, die weer een lichaam heeft opgebouwd. Hoe lang zo een lichaam blijft bestaan is afhankelijk van veel factoren. Pygmeeen leven bijvoorbeeld korter en hebben op heel jonge leeftijd al kinderen vanweg de grote druk van tropische ziektes in het regenwoud. Op zich hebben mensen geluk dat ze oud worden. Het heeft ook nog te maken met onze strategie van aangeleerd gedrag, mensen in onze maatschappij moete eigenlijk continu blijven leren. Het streven naar extreem hoge leeftijden lijkt me in algemene zin niet erg zinvol, maar iedereen probeert het sterven natuurlijk uit te stellen.

De moleculen van mensen raken wel beschadigd, maar voor de meest essentiele moleculen die de instructies dragen om een nieuw lichaam te maken zijn zeer goede reparatiemechanismen. Men schat dat er ongeveer 175 mutaties zijn per generatie en de ongunstige mutaties hebben een goede kans niet in een toekomstige generatie te komen.

Voor het grootste gedeelte bestaat het levende weefsel uit moleculen die wel heel snel beschadigen en weer opnieuw opgebouwd worden. Een rode bloedcel heeft veel RNA waarmee hij continu hemoglobine maakt uit wat er door het plasma binnenkomt en de resten van het kapotte hemoglobine. Dat houdt hij ongeveer dertig dagen vol, dan is blijkbaar de bloedcel zo ver beschadigd dat de membraan open barst. De cellen van de kiemlijn overleven echter al miljarden jaren door het goede herstel van DNA en natuurlijke selectie van gunstig DNA. Het grootste deel van het lichaam gaat dus dood maar er zijn vaak Gallische dorpjes die weer nieuwe lichamen vormen. Blijkbaar is dat een goede methode, maar ook gewone celdeling en wat uitwisseling van genetisch materiaal werkt prima voor veel organismen die gewoon eencellig blijven. Het vreemde is dat veel eencelligen sterven maar dat toch elke aanwezige eencellige in wezen een eencellige is die al 3,5 miljard jaar af en toe zichzelf kopieerde. Voor meercelligen geldt inwezen hetzelfde alleen zijn de meeste cellen als werksters in een bijenvolk en laten ze het kopieren aan specialisten over.

Het verouderingsproces, oftewel celdeling. Op een gegeven moment kunnen cellen zich niet meer delen en dan sterft het lichaam